Πώς δαγκώνει ψύλλους στην φωτογραφία του ανθρώπινου δέρματος

Υπάρχουν περίπου 2.000 στον κόσμο είδη ψύλλων, στον μετασοβιετικό χώρο περίπου 500 είδη έχουν ριζώσει. Τα έντομα τρέφονται αποκλειστικά με αίμα και μπορούν να μεταναστεύσουν από ένα είδος θερμόαιμων ζώων σε άλλο. Δεν παρακάμπτουν την προσοχή τους και τον άνθρωπο. Τα τσιμπήματα είναι πολύ οδυνηρά και σε μερικές περιπτώσεις μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στην υγεία.Αλλεργία σε τσιμπήματα ψύλλων - αυτό είναι μόνο ένα μικρό κλάσμα των συνεπειών μετά από μια στενή γνωριμία με άτομα που υποφέρουν από αίμα.

Πώς να δαγκώσετε τους ψύλλους

Τα έντομα χαρακτηρίζονται από μικροσκοπικό μέγεθος και χρώμα του αμαξώματος σε μια καφέ ποικιλία χρωμάτων. Με την πρώτη ματιά, ο ψύλλος φαίνεται να είναι ένα αρκετά ακίνδυνο πλάσμα, αλλά στη φωτογραφία το παράσιτο μοιάζει αρκετά εκφοβιστικό. Ολόκληρο το σώμα είναι καλυμμένο με τρίχες που βοηθούν τον αρθρωτό να μετακινείται εντυπωσιακά στη γούνα των ζώων. Το έντομο έχει τρία ζεύγη ποδιών, το πίσω μέρος είναι πολύ μεγαλύτερο από τα άλλα. Λόγω αυτής της δομής, το έντομο είναι διαφορετικό καλή ικανότητα άλμα.

Φτερά, αυγά και προνύμφες

Η φλόγα κατατάσσεται στη δεύτερη θέση ανάμεσα στα έντομα στην ικανότητα να πηδάει. Μπορεί να ξεπεράσει τα 30 cm κατά τη διάρκεια του μακρού άλματος και μέχρι 20-25 cm σε ύψος. Αν κάποιος ήθελε να ανταγωνιστεί με ένα παράσιτο, θα έπρεπε να μάθει πώς να πηδάει σε μήκος 160 μ.

Η στοματική συσκευή διάτρησης-απορρόφησης ενός ψύλλους προορίζεται για τη διατροφή με αίμα. Σε αντίθεση με τους στυλοβάτες, τα παράσιτα δεν τρυπούν το δέρμα του θύματος τους, αλλά κυριολεκτικά το κόβουν με τις άνω γνάθες τους, αυτή τη στιγμή οι κάτω γνάθοι μετακινούν το τραύμα εκτός για την εισαγωγή του σάλιου σε αυτό. Για να φτάσουν στο τριχοειδές, πρέπει να βυθίσουν το κεφάλι και το σώμα τους στην πληγή. Ένα άτομο αισθάνεται αμέσως από τα δαγκώματα ψύλλων και βιώνει μια έντονη αίσθηση του πόνου.Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το έντομο δεν εισάγει μια αναισθητική ουσία, καθώς γνωρίζει καλά την ανιδιοτέλεια του. Κατά τη διάρκεια ενός γεύματος, ένα παρασιτικό άτομο με το σάλιο του εισάγει ένα ειδικό ένζυμο στο τραύμα που εμποδίζει το πήγμα του αίματος. Η ποσότητα του είναι αμελητέα - μόνο 0, 000004 mm³, αλλά αυτή η μικροσκοπική δόση παρέχει ισχυρή φαγούρα και εμφάνιση οίδημα στο σημείο του δαγκώματος.

Οι δαγκωματισμοί είναι πάντα μια αλυσίδα 2-4 διατρήσεων, όπως και πολλά έντομα σε ένα γεύμα. Υπό ευνοϊκές συνθήκες και την ύπαρξη μόνιμης βάσης τροφίμων, τα παράσιτα προτιμούν να τρώνε κάθε μέρα. Ελλείψει τέτοιου είδους, μπορούν να αδρανούν και να παραμείνουν σε αυτό για ένα χρόνο. Μετά την αφύπνιση, τα πεινασμένα έντομα με ιδιαίτερο ζήλο χτυπάνε τα θύματά τους, με αποτέλεσμα να τσιμπάνε αρκετά.

Μπουκιά

Μπορούν οι ψύλλοι να δαγκώσουν τους ανθρώπους

Μεταξύ της τεράστιας ποικιλομορφίας των ειδών, υπάρχουν μόνο λίγα είδη που «δεν αλλάζουν» τον φορέα τους. Τέτοιοι αληθινοί σύντροφοι είναι ψύλλοι, παρασιτικοί σε νυχτερίδες. Όλοι οι άλλοι σκυλάκιτο πουλί αιλουροειδών οι ψύλλοι μπορούν εύκολα να αλλάξουν την πηγή τροφής τους και να μεταναστεύσουν σε άλλους τύπους θερμόαιμων ζώων. Το ανθρώπινο αίμα είναι κάπως διαφορετικό ως προς τη σύνθεση και τη θερμοκρασία, αλλά αυτό δεν το καθιστά ακατάλληλο για τη δύναμη των παρασίτων, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να επιτίθενται με άλματα βαμπίρ.

Ξεχωριστά αξίζει να σημειωθεί ανθρώπινος ψύλλος, που προτιμά να τρώει ανθρώπινο αίμα. Όπως και άλλοι συγγενείς από την οικογένεια των ψύλλων, αυτά τα παράσιτα δεν ζουν στο ανθρώπινο σώμα και τα χρησιμοποιούν μόνο ως πηγή διατροφής.

Αν κοιτάξετε πώς μοιάζει ένας ανθρώπινος ψύλλος, τότε αυτό το είδος δεν έχει εντυπωσιακές διαφορές από άλλους αντιπροσώπους, με εξαίρεση τα μεγαλύτερα μεγέθη. Η διαφορά μπορεί να παρατηρηθεί μόνο κάτω από ένα μικροσκόπιο. Είναι αδύνατο να κοιτάξει κανείς το έντομο ενώ κινείται - μόνο καταφέρνει να κοιτάξει την παρουσία του παρασίτου και την εξαφάνισή του την επόμενη στιγμή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας ψύλλος μπορεί να κάνει μέχρι και 30.000 άλματα χωρίς διακοπή.

Τι τσίμπημα ψύλλων μοιάζει

Στην εμφάνιση, τα δαγκώματα ψύλλων σε ένα άτομο έχουν πολλές ομοιότητες με τα δαγκώματα άλλων παρασίτων που πιπιλίζουν το αίμα: ένα κόκκινο σημείο με έντονο οίδημα και μια ελαφρά συμπύκνωση.Τα πιο συνηθισμένα είναι τα δαγκώματα ψύλλων στα πόδια ενός ατόμου: τα πόδια, τα πόδια. Τα χέρια, το στομάχι, οι οπίσθιες επιθέσεις των ψύλλων είναι λιγότερο πιθανό. Στα παιδιά, οι βλάβες μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα. Το δέρμα ενός παιδιού είναι λεπτό και λεπτό, οπότε το έντομο δεν είναι δύσκολο να δαγκώσει μέσα από αυτό. Παρακάτω υπάρχουν φωτογραφίες τσιμπήματα ψύλλων σε ένα άτομο.

Το τσίμπημα πέφτει στο σώμα

Σε τροπικές χώρες είναι κοινές ψύλλοι άμμου. Το θηλυκό δεν δαγκώνει το άτομο, αλλά κυριολεκτικά εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα του και παραμένει σε αυτό. Λαμβάνοντας κανονική διατροφή, ένας μεγάλος αριθμός αυγών σχηματίζεται στο σώμα της, εξαιτίας της οποίας η γυναίκα επεκτείνεται πολύ. Αν δεν απομακρυνθεί εγκαίρως, μπορεί να εμφανιστεί έντονη υπερχείλιση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ακρωτηριασμό των άκρων.

Τα ίχνη των δαγκωμάτων ψύλλων τοποθετούνται γραμμικά ή τυχαία σε απόσταση 2-3 cm μεταξύ τους. Η πληγείσα περιοχή αμέσως αρχίζει να εμφανίζει φαγούρα και αυτή τη στιγμή το έντομο διεισδύει στο δέρμα, εμφανίζεται πόνος, παρόμοιος με την ένεση μιας αιχμηρής βελόνας. Τα συμπτώματα ενός δαγκώματος ψύλλων σε ένα άτομο πάει μακριά μέσα σε 5-10 ημέρες ανάλογα με τα χαρακτηριστικά, την αντίδραση του σώματος, την ανοσία και τα είδη του παρασίτου. Τα τσιμπήματα ψύλλων γάτας είναι ταχύτερα σε σύγκριση με αρουραίο "τσίμπημα". Τα πιο οδυνηρά συναισθήματα παραμένουν πίσω από τους αρρώστους που παρασιτίζουν σε γέλια. Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, το δάγκωμα τους είναι συγκρίσιμο με αυτό μιας μέλισσας.

Ανατροφοδότηση

"Την άλλη μέρα πήγαμε σε πεζοπορία με φίλους, ζούσαμε σε σκηνές για αρκετές ημέρες. Τη δεύτερη ημέρα άρχισα να παρατηρώ ότι τα πόδια μου φαγούρα τρομερά. Αρχικά το έγραψα σε τσουκνίδες, αλλά όταν όλα τα παιδιά άρχισαν να διαμαρτύρονται για παρόμοια συμπτώματα, έπρεπε να αναζητήσουν λόγους σε άλλο. Αποδείχθηκε ότι εμείς κουνούσαμε με ψύλλους. Δεν μπορούσα ούτε να φανταστώ ότι τα τσιμπήματα τους ήταν τόσο οδυνηρά και πάντα πίστευαν ότι τα έντομα δαγκώνουν μόνο εκείνους που κρατούν κατοικίδια ζώα. "

Vyacheslav, Perm

Σύγκριση των δαγκωμάτων και ψεκάδων

Σε ένα διαμέρισμα ή στην κατοικία ενός ατόμου, πολλά παράσιτα που πιουν αίμα μπορούν να δαγκώσουν: εσωτερικά σφάλματαψύλλοι κουνούπιατων οποίων τα δαγκώματα είναι διαφορετικά. Λαμβάνοντας υπόψη τα εμφυτεύματα ψύλλων και την εξωτερική τους ομοιότητα με τραύματα που παραμένουν πίσω από άλλα πλάσματα που απορροφούν το αίμα, είναι δύσκολο να εντοπιστεί ο ένοχος. Και αν τα κουνούπια δίνουν την παρουσία τους με χαρακτηριστικό ενοχλητικό βόμβο, τότε τα σφάλματα και οι ψύλλοι κάνουν την αιματηρή τους πράξη χωρίς κανέναν ήχο.

Μπορείτε να διακρίνετε ένα δάγκωμα ψύλλων από ένα δάγκωμα χαρουπιών από τις ακόλουθες δυνατότητες:

1. Οι bedbugs πηγαίνουν το κυνήγι μόνο τη νύχτα, ενώ τα άλματα παράσιτα δεν αναγνωρίζουν το χρονικό πλαίσιο και μπορούν να δαγκώνουν οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας.
2. Το bedbug εισάγει μια αναισθητική ουσία, οπότε το άτομο δεν αισθάνεται πόνο κατά τη διάρκεια του δαγκώματος του. Οι ψύλλοι δεν είναι τόσο ανθρώπινοι απέναντι στο θύμα τους, και κατά τη διάρκεια της μαστίγας τους ένας άνθρωπος αισθάνεται πάντα έναν οξύ πόνο.
3. Τα τσιμπήματα του φλεού στο ανθρώπινο σώμα βρίσκονται πιο συχνά στα πόδια, τα σφάλματα συνήθως δαγκώνουν το πάνω μέρος του σώματος: τους ώμους, τα χέρια, την πλάτη.
4. Σκυλιά αφήνουν πίσω τους ένα χαρακτηριστικό μονοπάτι που αποτελείται από 3-5 διατρήσεις. Οι φλεβίδες δαγκώνουν το δέρμα σε 2-3 μέρη για πλήρη κορεσμό, αλλά τα δαγκώματα τους δεν είναι πάντα γραμμικά διευθετημένα και μπορούν να συγκεντρωθούν τυχαία σε κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους. Για μια συγκριτική ανάλυση, κοιτάξτε τη φωτογραφία στο δέρμα των ανθρώπινων σημείων από τα ξύλα και τα δαγκώματα ψύλλων.

Τι είναι επικίνδυνες επιθέσεις ψύλλων

Κατά τη διάρκεια ενός γεύματος, ένα έντομο εγχέει το σάλιο του σε ένα τραύμα ενός ατόμου, το οποίο περιέχει μια ουσία που προάγει την πήξη του αίματος. Η διείσδυση του ενζύμου στο σώμα προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις στον άνθρωπο και τα περιττώματα και το αχρωμάτο αίμα που εισέρχεται στο δέρμα κατά τη διάρκεια της τροφοδότησης του εντόμου επιδεινώνουν την κατάσταση και προκαλούν πρόσθετες δερματικές αντιδράσεις.

Ένα μόνο δάγκωμα δεν είναι σοβαρό κινδύνους για την ανθρώπινη υγείαπου δεν μπορεί να ειπωθεί για τις συστηματικές τακτικές επιθέσεις παρασίτων. Οι συνέπειες των τσίμπημα ψύλλων μπορεί να είναι απογοητευτική:

• Σε σημεία τσιμπήματος υπάρχει έντονη φαγούρα και όταν χτενίζουμε υπάρχει πιθανότητα να εισέλθουν μικρόβια και λοιμώξεις στο τραύμα.
• Η εκδήλωση αλλεργικών αντιδράσεων, οι οποίες συνοδεύονται από δυσκολία στην αναπνοή, πυρετό, εντερικές διαταραχές, κνίδωση, σοβαρή διόγκωση του δέρματος. Ιδιαίτερα επιρρεπείς σε αλλεργίες ανώριμους οργανισμούς των παιδιών. Εάν υπάρχουν επικίνδυνα συμπτώματα, ζητήστε ιατρική βοήθεια.
• Η ανάπτυξη δερματίτιδας, pulioza.
• Ανθρώπινη μόλυνση με ενδοπαρασίτες - σκουλήκια, σκουλήκια.
• Οι φλεβίδες είναι φορείς επικίνδυνων βακτηρίων του βακίλου της πανώλης, της σαλμονέλας, των ιών της εγκεφαλίτιδας, της ηπατίτιδας και των παθογόνων των τυφοειδών. Συνολικά υπάρχουν περίπου 25 ασθένειες που μπορούν να μεταδώσουν τα έντομα.

Εκτός από το γεγονός ότι οι ψύλλοι αποτελούν απειλή για την υγεία, προκαλούν ψυχολογική δυσφορία στα θύματά τους. Ένα άτομο αναπτύσσει ψύχωση, νευρικό, συνεχώς του φαίνεται ότι τα έντομα σέρνουν πάνω του, δαγκώνουν, ακόμα κι αν αυτή τη στιγμή τα παράσιτα απουσιάζουν.

Πώς να απαλλαγείτε από δαγκώματα ψύλλων σε ένα άτομο

Η θεραπεία των δαγκωμάτων των ψύλλων καταρρέει κυρίως για την απολύμανση των πληγών, ανακουφίζοντας τον κνησμό και το πρήξιμο. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί η περιοχή του τσιμπήματος με μια λύση οικιακού ή αντιβακτηριδιακού σαπουνιού, να εφαρμοστεί πάγος και να λερωθεί με αντισηπτικό. Για να αποφύγετε τη μόλυνση, μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα δαγκώματα ψύλλων με οποιοδήποτε διάλυμα αλκοόλης, ιώδιο και υπεροξείδιο του υδρογόνου.

Πώς να αντιμετωπίσετε τα δαγκώματα ψύλλων σε ένα άτομο εξαρτάται από τα συμπτώματα. Σε υψηλές θερμοκρασίες, η αυτοθεραπεία με αδυναμία αντενδείκνυται. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με ένα ιατρικό ίδρυμα και μόνο ένας γιατρός θα μπορεί να συνταγογραφήσει τη σωστή θεραπεία.

Ανατροφοδότηση

"Σε αναζήτηση της χαμένης μου γάτας, έπρεπε να κατέβω στο υπόγειο, όπου μου τσίμπησαν οι ψύλλοι. Μεγάλες κυψέλες εμφανίστηκαν, όλο το δέρμα τρελαίνεται άσχημα. Αυτό που απλώς δεν αποδίδω, δεν βοήθησε τίποτα. Πώς να θεραπεύσει, ο γιατρός μου πρότεινε. Στην περίπτωσή μου, η κρέμα Diphenhydramine ήταν καλή για μένα. Ο κνησμός και το πρήξιμο γρήγορα κοιμήθηκαν. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι θέλετε να κοιμάστε όλη την ώρα. "

Όλγα, Τζανκόι

Μαστίγια μπουκιών

Εάν δεν υπάρχουν ισχυρές αλλεργικές εκδηλώσεις, η θεραπεία των δαγκωμάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί στο σπίτι.Μεταξύ των φαρμακευτικών παρασκευασμάτων, δεν παρουσιάζεται μια ειδική αλοιφή για δαγκώματα ψύλλων, αλλά υπάρχουν διάφορα μέσα που θα βοηθήσουν στη θεραπεία του προσβεβλημένου δέρματος:

• Κρέμα Boro-plus - ένα από τα φθηνότερα και ασφαλέστερα φάρμακα. Ανακουφίζει από τη φλεγμονή, τον ερεθισμό, χρησιμοποιείται όταν εμφανίζονται πυώδη πληγές.
• Fenistil Gel - μια γενική θεραπεία για τσιμπήματα εντόμων. Βοηθά στην ανακούφιση από φαγούρα, φλεγμονή.
• Το Levomekol χρησιμοποιείται όταν εμφανίζονται φλύκταινες για απολύμανση. Αντιμετωπίστε τα δαγκώματα ψύλλων με ένα μαξιλάρι γάζας.
• Η αλοιφή υδροκορτιζόνης είναι ένα ισχυρό ορμονικό φάρμακο. Το σμέουρο δαγκώνει μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο. Βοηθάει να απαλλαγούμε από κνησμό, σοβαρό οίδημα.

Μπορείτε να θεραπεύσετε τα τσιμπήματα παράσιτων με τη βοήθεια λαϊκών θεραπειών:

• Για να αφαιρέσετε το οίδημα, ανακατέψτε το ξύδι τραπεζιού με νερό σε ίσες αναλογίες και επεξεργαστείτε τα τραύματα. Για αυτούς τους λόγους, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παγάκια ή ένα ασθενές διάλυμα κιτρικού οξέος.
• Για να ανακουφίσετε τον κνησμό, ετοιμάστε μια λύση από 1 κουταλάκι του γλυκού σόδα ψησίματος και ένα ποτήρι νερό. Από το μείγμα για να κάνετε συμπιέσεις. Μπορείτε να αναμίξετε τη σόδα με νερό σε μια γερή κατάσταση και να εφαρμόσετε στα επηρεαζόμενα μέρη.
• Οι λοσιόν από το plantain, το αλόη, το πράσινο τσάι, το καλέντουλα, η φουνταδίνη ανακουφίζουν από τον κνησμό και απολυμαίνουν τα τραύματα.

Επιπλέον, είναι επιτακτική ανάγκη να καθαρίσετε προσεκτικά το σπίτι χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά μέσα. Μπορείτε επίσης να επικοινωνήσετε με μια εξειδικευμένη εταιρεία και να την κρατήσετε απολύμανση σε διαμέρισμα ή σπίτι.