Τα συμπτώματα της μπορελίωσης, τα αποτελέσματα και η πρόληψη στους ενήλικες

Μία από τις σοβαρές μολυσματικές ασθένειες είναι η κρουστική βρογχίτιδα. Τα παθογόνα του είναι κινητικοί μικροοργανισμοί με σχήμα σπιράλ, οι οποίοι ονομάζονται σπειροχαίτες.Η παρουσία των βλεφαρίδων τους διευκολύνει την κίνηση. Το Borreliosis tick-borne μεταδίδεται μέσω της τσίμπημα των παρασίτων. Είναι σε θέση να ζουν σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες. Για τους ανθρώπους και τα ζώα, αυτά τα παράσιτα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα, καθώς είναι οι παράγοντες που προκαλούν πολλές ασθένειες.

Λίγο ιστορία

Το ακάρεα Borreliosis, όπως συχνά αποκαλείται, είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου του Lyme. Η ασθένεια καταγράφηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του εβδομήντα του περασμένου αιώνα στην αμερικανική πόλη Lyme, από την οποία ήρθε το όνομα. Αργότερα, η κροταφογναθολόγος βρέθηκε επίσης σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας. Κάθε χρόνο περίπου 8 χιλιάδες περιπτώσεις αυτής της ασθένειας καταγράφονται στη χώρα.

Σημείωση!

Είναι αδύνατο να μολυνθεί με Borreliosis χωρίς δάγκωμα τσιμπούρι, το οποίο έχει αποδειχθεί επιστημονικά. Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι η ασθένεια μεταδίδεται σεξουαλικά λόγω του γεγονότος ότι υπάρχουν Borrelia στο σπέρμα, μέσω του αίματος του δότη και του μη παστεριωμένου γάλακτος ενός μολυσμένου ζώου. Όλες αυτές οι υποθέσεις αμφισβητούνται. Εάν υπάρχει τέτοια πιθανότητα μόλυνσης, τότε είναι αμελητέα.

Ταξινόμηση ασθενειών

Ο αιτιολογικός παράγοντας της βορρελίωσης διεισδύει στα κύτταρα και μπορεί να είναι εκεί, χωρίς να δείχνει τίποτα, μια μακρά περίοδο (μέχρι 10 χρόνια) στη λεγόμενη "κατάσταση ύπνου". Αυτό οδηγεί σε χρόνια μπορέλιση.Για άλλους, ο ασθενής δεν είναι επικίνδυνος και δεν μπορεί να μολύνει άλλους ανθρώπους. Η ασθένεια ταξινομείται σύμφωνα με διάφορα κριτήρια. Η μορφή του είναι:

• Λανθάνουσα. Η διεξαχθείσα εργαστηριακή ανάλυση δεν παρουσιάζει συμπτώματα.
• Πρόδηλη. Ο ασθενής έχει ταχεία ανάπτυξη μόλυνσης.

Η πορεία της νόσου μπορεί να πάρει μια οξεία μορφή, η οποία χωρίζεται στους ακόλουθους τύπους:

• Ερύθημα. Εάν ένα ακάρι μπορέλια έχει δαγκώσει, παρατηρείται ερυθρότητα σε αυτή την περιοχή, η οποία αυξάνεται σε μέγεθος με την πάροδο του χρόνου.
• Δεν υπάρχει ερύθημα. Δεν υπάρχει ερυθρότητα στην περιοχή τσίμπημα. Υπάρχει μια βλάβη του νευρικού και του καρδιαγγειακού συστήματος, των αρθρώσεων.

Σημείωση!

Η οξεία πορεία της βορρελίωσης από το τσίμπημα τσιμπούρι διαρκεί για 3 μήνες, και η υποξεία από 3 έως 6.

Η χρονολογική μορφή ροής είναι δύο τύπων:

• Συνεχής.
• Επαναλαμβανόμενη. Υπάρχει μια επαναλαμβανόμενη ασθένεια στην οποία υπάρχει μια βλάβη του δέρματος, της καρδιάς, των αρθρώσεων, του νευρικού συστήματος.

Το ακάρι Borrelia

Σύμφωνα με τη σοβαρότητα της βορρελίωσης, υπάρχουν 4 μορφές:

• εύκολη?
• μέτρια σοβαρή;
• βαριά;
• εξαιρετικά βαρύ.

Είναι σημαντικό!

Η μπορρελίτιδα από ένα τσιμπούρι εμφανίζεται όταν το παράσιτο εγχέει το σάλιο του στο αίμα του ανθρώπινου σώματος.Το ίδιο το τσιμπούρι γίνεται φορέας της ασθένειας ως αποτέλεσμα του τσιμπήματος των κατοικίδιων ζώων που είναι ιδιοκτήτες επικίνδυνων μικροοργανισμών. Το Borrelia διεισδύει στο σώμα του, γίνεται φορέας μόλυνσης για τη ζωή, αλλά δεν αρρωσταίνει.

Αιτίες ασθένειας

Η φύση της νόσου του Lyme είναι φυσική εστία. Η αιτία της νόσου είναι 3 τύποι borella:

• burgdorferi;
• garinii;
• afzelii.

Είναι μικροσκοπικοί μικροοργανισμοί των οποίων το μήκος κυμαίνεται από 11 έως 25 μικρά. Τα πρώτα σημάδια της βορρελίωσης μετά από ένα δάγκωμα τσιμπουριού σε ένα άτομο αρχίζουν να εμφανίζονται σε 1-2 εβδομάδες. Η επίπτωση εντοπίζεται σε όλες τις ηπείρους. Οι μοναδικές εξαιρέσεις είναι η Αρκτική και η Ανταρκτική. Ο ξενιστής του παθογόνου μπορεί να είναι μια ποικιλία ζώων: πρόβατα, σκύλοι, τρωκτικά, βοοειδή. Δεν αποτελούν κίνδυνο για τον άνθρωπο, σε αντίθεση με ένα μολυσμένο κρότωμα, το οποίο περνάει τη λοίμωξη στην επόμενη γενιά. Τις περισσότερες φορές, τα ενδιαιτήματά τους είναι περιοχές με εύκρατο κλίμα, ειδικά σε περιοχές όπου υπάρχουν πολλά μικτά δάση. Στη Ρωσία, πρόκειται για κεντρικές περιοχές, τη Δυτική Σιβηρία και τα Ουράλια. Δραστηριότητα Tick παρατηρείται με την άφιξη της άνοιξης.

Είναι σημαντικό!

Το τσίμπημα ενός τσιμπουριού μπορέλια μπορεί να προκαλέσει 2 τύπους ασθενειών: μπορολέση και εγκεφαλίτιδα.Αυτές είναι διαφορετικές ασθένειες, διαφέρουν στην περίοδο επώασης, συμπτώματα, θεραπεία. Η δραστηριότητα Tick συνεχίζεται μέχρι τον Οκτώβριο. Αυτή τη στιγμή, μπορούν να δαγκώσουν οποιοδήποτε άτομο, ανεξάρτητα από την ηλικία. Οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά υποφέρουν περισσότερο. Η πιθανότητα να αρρωστήσετε αυξάνεται όταν επισκέπτεστε πάρκα και δασικές εκτάσεις.

Στάδια και συμπτώματα της νόσου

Μπουρλιόζη που φέρει κρούστα

Για ένα άτομο, η εξέλιξη της νόσου μπορεί να περάσει απαρατήρητη, ειδικά αν δεν αισθάνεται το τσίμπημα τσιμπούρι. Υπάρχουν 3 στάδια της νόσου, τα οποία χαρακτηρίζονται από ορισμένα συμπτώματα και επιδράσεις της κροταφογναθικής βρογχίτιδας.

Στάδιο Ι

Χαρακτηρίζεται από τοπικές και γενικές εκδηλώσεις. Είναι αναστρέψιμες, η διάρκεια είναι από 30 έως 40 ημέρες. Τα πρώτα σημάδια αρχίζουν να εμφανίζονται 3 ημέρες μετά το τσίμπημα. Μερικοί άνθρωποι (6-8% του συνολικού αριθμού ασθενών ασθενών) δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα - μια κρυφή πορεία της νόσου. Οι περισσότεροι άνθρωποι στην περιοχή του δαγκώματος εμφανίζονται ερυθρότητα με τη μορφή ενός σημείου, το οποίο αυξάνεται σε μέγεθος κάθε μέρα. Τις περισσότερες φορές τα στίγματα εμφανίζονται στα πόδια, το στήθος, τους ώμους, το λαιμό, στην περιοχή της βουβωνικής χώρας.Μερικές φορές συμβαίνει σαν να "σέρνεται" σημεία σε όλο το σώμα, δεν συνδέονται με την περιοχή τσίμπημα. Τα συμπτώματα της νόσου του Lyme σε αυτό το στάδιο εμφανίζονται ως εξής:

• κεφαλαλγία ·
• ζάλη;
• γενική κακουχία, η οποία εκδηλώνεται σε αδυναμία, ρίγη.
• ναυτία και έμετο (σε σπάνιες περιπτώσεις).
• πόνος και ένταση στους μύες του αυχένα, στις αρθρώσεις.
• φωτοφοβία

Σε μερικούς ασθενείς, υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία με τη μορφή μύτης, βήχας, πονόλαιμος.

Είναι σημαντικό!

Σε ένα συγκεκριμένο μέρος των ανθρώπων, η εκδήλωση της νόσου μετά από δάγκωμα τσιμπουριού μπορεί να εκδηλωθεί μόνο με τη μορφή κηλίδων. Εάν δεν λάβετε μέτρα και δεν αντιμετωπίζετε τη βορρέλιο σε βάθος χρόνου, μπορεί να μετατραπεί σε άλλα στάδια. Η πλειοψηφία των μολυσμένων ατόμων με τη σωστή θεραπεία ανακάμπτει και αποκτά ασυλία για 5 χρόνια.

Στάδιο ΙΙ

Η μόλυνση σε αυτό το στάδιο εξαπλώνεται σε όλο το σώμα, διαρκεί περίπου τρεις μήνες. Η ασθένεια είναι χρόνια. Το Borrelia διεισδύει βαθιά στους ιστούς και τα κύτταρα του σώματος, υπάρχει μια βλάβη του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, των αρθρώσεων, της καρδιάς, του αμφιβληστροειδούς. Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από μια σοβαρή πορεία της νόσου. Τα συμπτώματα της μπορρελίωσης μετά από μια τσίμπημα εμφανίζονται ως εξής:

• βλάβη στο νευρικό σύστημα παρατηρείται, η καρδιά υποφέρει, η εγκεφαλική δραστηριότητα διαταράσσεται?
• υπάρχει έντονος πονοκέφαλος με παλλόμενη φύση, εμφανίζονται επώδυνες αισθήσεις στο πίσω μέρος, μνήμη, ύπνος διαταράσσονται, εμφανίζονται συμπτώματα παράλυσης του προσώπου.
• Το 10% των ασθενών παρουσιάζουν καρδιακή ανεπάρκεια, δύσπνοια, δυσκαμψία, θωρακικό άλγος, ασυνήθιστο καρδιακό παλμό και ασθένειες όπως η περικαρδίτιδα και η μυοκαρδίτιδα.

Για να αποφευχθεί η περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί κατάλληλη θεραπεία της βρογχίτιδας που φέρει κρότωνα, η ασθένεια μπορεί να τραυματίσουν για μερικούς μήνες, μερικές φορές μέχρι δύο χρόνια.

Μπουρλιόζη που φέρει κρούστα

Στάδιο ΙΙΙ

Σε αυτό το στάδιο, η μπορέλωση γίνεται οξεία. Εκδηλώνεται με τη μορφή χρόνιας αρθρίτιδας, ατροφικής ακροδερματίτιδας (σοβαρή βλάβη στο δέρμα) και διαταραχών του νευρικού συστήματος (εγκεφαλοπάθεια, πολυνευροπάθεια, εγκεφαλομυελίτιδα). Πιο συχνά, η ασθένεια αντικατοπτρίζεται σε οποιοδήποτε σύστημα.

Είναι σημαντικό!

Σε αυτό το στάδιο, το άτομο χρειάζεται μακροχρόνια θεραπεία με αντιβιοτικά. Οι συνέπειες για τους ενήλικες μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές. Η ανάκτηση δεν είναι πάντοτε δυνατή.Όλοι δεν μπορούν κανονικά να υπομείνουν αυτό το στάδιο της νόσου. Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών είναι καταδικασμένοι σε υποτροπή. Αυτό οδηγεί σε αναπηρία και απώλεια θέσεων εργασίας. Σπάνια, αλλά μοιραία.

Πώς να θεραπεύσετε τη βορρέλιο

Η πρόληψη της βορρελίωσης με τη μορφή εμβολιασμών δεν πραγματοποιείται. Σε σχέση με τον ασθενή που κόπηκε με τσιμπούρι, παρακολουθείται συνεχώς. Αν κάποιος εντοπίσει έναν ιό στο αίμα, ο γιατρός αμέσως συνταγογραφεί την απαραίτητη θεραπευτική αγωγή με αντιβιοτικά, συμπληρώνοντας την πορεία με βιταμίνες.

Οποιαδήποτε ασθένεια, συμπεριλαμβανομένης της βρορελίωσης με κρότωνα ιξωδών, αρχίζει να αντιμετωπίζεται με ιατρική εξέταση, η οποία πρέπει να διαγνώσει σωστά. Εξετάζει το σώμα του ασθενούς για την παρουσία κόκκινων κηλίδων, γράφει μια παραπομπή για εξετάσεις, προβλέπει μια διαβούλευση με έναν μολυσματικό και έναν δερματολόγο. Μια εξέταση αίματος θα βοηθήσει στην ταυτοποίηση συγκεκριμένων αντισωμάτων στον αιτιολογικό παράγοντα. Συνιστάται να το κάνετε δύο φορές, με ένα διάστημα 2-3 εβδομάδων, για μια σαφέστερη εικόνα της νόσου.

Φάρμακα που συνταγογραφούνται από τον θεράποντα ιατρό. Χρωματίζει επίσης το δοσολογικό σχήμα και τη δοσολογία φαρμάκων, λαμβάνοντας υπόψη το στάδιο της νόσου, την αντίδρασή της στο σώμα.

Είναι σημαντικό!

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αυτο-φαρμακοποιηθεί, καθώς μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανεπιθύμητης πορείας της νόσου.

Μια καλή επίδραση στο αρχικό στάδιο δίνει το φάρμακο - Τετρακυκλίνη. Λαμβάνεται με 500 mg 4 φορές την ημέρα. Πωλείται σε φαρμακεία, το κόστος του φαρμάκου είναι αποδεκτό, κατά μέσο όρο, είναι 120 ρούβλια.

Γενικά φάρμακα

Στο οξύ στάδιο, συνταγογραφούνται φάρμακα γενικής δράσης. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Cefuroxime;
• Δοξυκυκλίνη;
• Αμοξικιλλίνη;
• Αζιθρομυκίνη και άλλα.

Συχνά η ασθένεια Lyme περιλαμβάνει λήψη διαφορετικών φαρμάκων. Ο συνδυασμός τους προσφέρει το καλύτερο αποτέλεσμα. Επίσης, όταν συνταγογραφείται ένας γιατρός, λαμβάνει υπόψη την παρουσία διαφορετικών τύπων συμπτωμάτων. Έτσι με τις νευρολογικές εκδηλώσεις αυτών των καλά αποδεδειγμένων φαρμάκων:

• Δοξυκυκλίνη Θα πρέπει να λαμβάνεται 2 φορές την ημέρα.
• Κεφτριαξόνη. Αυτό το φάρμακο χορηγείται ενδοφλέβια στα 2000 mg μία φορά την ημέρα.
• Levomitsetin. Λαμβάνεται από το στόμα ή ενίεται ενδοφλεβίως 4 φορές την ημέρα σε 500 mg.

Η πορεία της θεραπείας οποιασδήποτε από αυτές σχεδιάζεται για 14-28 ημέρες.

Είναι σημαντικό!

Αν ένα άτομο έχει γυρίσει μέσα σε πέντε ημέρες μετά από μια τσιμπούρι, η θεραπεία γίνεται για να αποφευχθεί η ανάπτυξη της νόσου εάν βρέθηκε μπορέλιωση στον κρότωνα.Είναι κατανοητό ότι το παράσιτο μεταφέρθηκε στην κλινική μαζί του και κατά τη διάρκεια της εξέτασης βρέθηκε βορρέλια. Η έγκαιρη θεραπεία βοηθά στην αποφυγή σοβαρών παθολογιών και επιπλοκών.

Λαϊκές θεραπείες

Εάν ένα άτομο έχει διαγνωστεί με ασθένεια Lyme, πρέπει να τηρεί τη σωστή διατροφή. Η δίαιτα πρέπει να περιλαμβάνει τρόφιμα που εξομαλύνουν το έργο της γαστρεντερικής οδού. Το πρωί και το βράδυ συνιστάται η χρήση πραγματικού γιαουρτιού ή κεφίρ, εξαιτίας των οποίων οι τοξίνες απεκκρίνονται από το σώμα. Πρέπει να πίνετε χυμούς (ανεξάρτητα παρασκευασμένα από φρέσκα φρούτα και λαχανικά) και καθαρό νερό. Όταν εμφανίζονται συμπτώματα νευρολογικού τύπου, θα πρέπει να καταναλώνεται κρέας κοτόπουλου και λιπαρά ψάρια. Για την επάλειψη των σαλατών, είναι επιθυμητό να χρησιμοποιείτε κολοκύθα και λιναρόσπορο.

Βοήθεια για τη θεραπεία τέτοιων λαϊκών θεραπειών:

• Λευκός πηλός. Πωλείται σε φαρμακεία. Θα πρέπει να είναι μεθυσμένος για έξι μήνες, μετά από τον οποίο μπορείτε να κάνετε ένα διάλειμμα. Σε 250 ml καθαρού νερού αραιωμένο με 1 κουταλάκι του γλυκού. άργιλο, έμεινε το βράδυ και το πρωί πριν τρώει απεσταγμένο νερό. Αυτό το ποτό αφαιρεί τις τοξίνες από το σώμα.
• Σκόνη φύκια. Ένα πακέτο γίνεται αποδεκτό εντός 10 ημερών, και στη συνέχεια γίνεται ένα διάλειμμα 10 ημερών. Και έτσι πρέπει να ληφθεί μέσα σε 5 μήνες. Αυτό το εργαλείο καθαρίζει καλά τη λέμφου, το αίμα και το πεπτικό σύστημα.
• Εγχύσεις τάνσυ, αψιθιάς, τσουκνίδας, τριαντάφυλλου σκύλου, καλέντουλα, λουλούδια ασβέστου, μοσχοκάρυδο. Από αυτά τα φυτά κάνουν εγχύσεις και αφέσεις και τα βάζετε στα σημεία. Πηγαίνουν πιο γρήγορα και δεν φαγούρα.

Λαϊκές θεραπείες για τη νόσο Lyme

Η πρόληψη έκτακτης ανάγκης είναι η αντιμετώπιση των σημείων τσίμπημα τσιμπούρι. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται ιώδιο, λαμπρό πράσινο και χυμός πορτοκαλιού. Καλά βοηθά το λάδι από καρύδι, πλαντά το χυμό. Πηγαίνοντας για μια βόλτα στο πάρκο ή στο δάσος, πρέπει πάντα να έχετε ένα από αυτά τα χρήματα στο κιτ πρώτων βοηθειών.

Η νόσος του Lyme στα παιδιά

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας ουσιαστικά δεν υποφέρουν από Borreliosis. Οι συνέπειες για ένα παιδί μετά από να δαγκωθεί από ένα τσιμπούρι μπορεί να είναι απρόβλεπτη. Ο κύριος κίνδυνος έγκειται στην ανάπτυξη μηνιγγίτιδας. Μετά την πορεία της θεραπείας, τα παιδιά μπορούν να παρουσιάσουν υπολειμματικές αντιδράσεις με τη μορφή αυξημένης διέγερσης, ασταθούς διάθεσης και διαταραχών ύπνου. Μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα περάσουν εντελώς. Τα συμπτώματα της μπορρελίας και η πορεία της νόσου στα παιδιά είναι τα ίδια με αυτά των ενηλίκων. Εάν ένα παιδί έχει δαγκωθεί από ένα κρότωμα μολυσμένο με μπορέλιωση και έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της νόσου: η γενική κατάσταση έχει επιδεινωθεί, έχει εμφανιστεί κοκκινίλα στο σημείο τσίμπημα - πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.

Αν δεν ξεκινήσετε την θεραπεία εγκαίρως, η μπορελίωση θα αρχίσει να εξελίσσεται, θα εμφανιστούν πιο σοβαρά συμπτώματα που θα έχουν αρνητική επίδραση στα εσωτερικά όργανα. Εάν ανιχνευτεί ένα τσιμπιδάκι, θα πρέπει να αφαιρεθεί αμέσως. Οι λαβίδες είναι κατάλληλες για το σκοπό αυτό. Μετά την οποία το τραύμα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αντισηπτικό. Εάν ένα μέρος του κνησμού παραμένει σε αυτό, δεν πρέπει να συμπιεστεί, θα βγει. Το ίδιο το παράσιτο πρέπει να κλείσει σε ένα βάζο και να μεταφερθεί στη μελέτη.

Ανατροφοδότηση

Οδηγούσα από το εξοχικό στο τρένο. Ένας τσίχλα βρέθηκε στον γείτονα. Έχω πάντα μια καλλυντική τσάντα μαζί μου και έχω τσιμπιδάκια σε αυτό. Της βοήθησε να απαλλαγεί από το παράσιτο.

Όλγα, Ιρκούτσκ

Πρόληψη

Ως εκ τούτου, δεν έχουν αναπτυχθεί ειδικά μέτρα που αποσκοπούν στην πρόληψη της βορρελίωσης με αντιβιοτικά μετά από δάγκωμα τσιμπούρι. Ο κύριος προφυλακτικός κανόνας είναι η χρήση ατομικών προστατευτικών μέτρων. Δεδομένου ότι τα τσιμπούρια ζουν σε φύλλωμα και γρασίδι, συνιστάται να διατηρείτε όσο το δυνατόν λιγότερη επαφή με αυτή τη βλάστηση. Πηγαίνοντας για μια βόλτα, θα πρέπει να πάρετε κρέμες, λοσιόν που φοβίζουν τα παράσιτα, και να είστε βέβαιος να επιθεωρήσει για την παρουσία των διαφόρων bloodsuckers και crawling τσιμπούρια.

Η πρόληψη της μπορρελίας μετά από δάγκωμα τσιμπουριού συνίσταται επίσης στην λήψη τέτοιων αντιβιοτικών: δοξυκυκλίνη, κεφτριαξόνη. Η δοσολογία και το σχήμα πρέπει να συνταγογραφούνται από γιατρό.

Είναι σημαντικό!

Η καλύτερη πρόληψη μετά από ένα δάγκωμα τσιμπούρι θα είναι έγκαιρη θεραπεία σε ένα ιατρικό ίδρυμα.