Συμπτώματα και θεραπεία της αποδημίας σε γάτες

Η υποδήλωση σε γάτες είναι μια επικίνδυνη ασθένεια που όταν εντοπιστεί, απαιτεί άμεση θεραπεία. Ο αιτιολογικός παράγοντας είναι ο ακάρεος Demodex. Αυτό είναι ένα μικροσκοπικό παράσιτο που μπορεί καν να βρεθεί στο σώμα ενός υγιούς ατόμου.Η δραστηριότητά της αυξάνεται μόνο όταν εξασθενεί η ανοσία · ως εκ τούτου, η λεύκανση εντοπίζεται συχνότερα σε μικρά γατάκια ή ηλικιωμένες γάτες και γάτες.

Συμπτώματα demodicosis σε γάτες

Η ασθένεια προκαλεί την ενεργό αναπαραγωγή του ακάρεως που μοιάζει με σκουλήκι. Ανήκει στην ομάδα των ενδοπαρασίτων και προτιμά να επιλέξει τους θύλακες των τριχών ή τους σμηγματογόνους αδένες ως τον τόπο της εξάρθρωσής της. Η αποδημία της γάτας μπορεί να ανιχνευθεί ανεξάρτητα, αλλά είναι καλύτερο να ανατεθεί η διάγνωση στους επαγγελματίες.

Η λοίμωξη των κατοικίδιων ζώων εμφανίζεται κατά τη διάρκεια μιας τσιμπήματος. Το παράσιτο διεισδύει στο επιθήλιο και τροφοδοτεί τα κύτταρα του. Ως αποτέλεσμα, ο κρότος πολλαπλασιάζεται γρήγορα και ενεργά εκκρίνει προϊόντα της ζωτικής δραστηριότητας του. Μπορούν να αποδυναμώσουν τις προστατευτικές ιδιότητες του σώματος των αιλουροειδών.

Είναι σημαντικό!

Η αποδημία γάτας δεν μπορεί να πάει στον άνθρωπο. Οι άνθρωποι μπορούν επίσης να υποφέρουν από αυτή την ασθένεια, αλλά ο αιτιολογικός παράγοντας θα είναι ένας άλλος τύπος τσιμπούρι. Η αποδημία κυνίδας μεταδίδεται στον άνθρωπο, καθώς έχει τον ίδιο τύπο παθογόνου παράγοντα.

Στη φωτογραφία της demodicosis σε γάτες μπορείτε να δείτε κόκκινες κηλίδες στο σώμα και την απουσία μαλλιών στις μολυσμένες περιοχές. Στην περιοχή του δαγκώματος, υπάρχει ερυθρότητα του δέρματος.

Demodecosis σε γάτες
Demodecosis σε γάτες

Τα κύρια συμπτώματα της νόσου στις γάτες θα είναι τα ακόλουθα σημεία:

  1. Λήθαργος κατοικίδιων ζώων.
  2. Αδυναμία
  3. Απάθεια.
  4. Κνησμός, η γάτα θα φαγούρα συχνά και σκληρά.
  5. Η εμφάνιση μικρών φλύκταινων, που χτενίζουν, θα οδηγήσουν σε ανοικτές, αιμορραγικές πληγές.
  6. Φακές στιγμές
  7. Πρησμένοι λεμφαδένες.

Είναι σημαντικό!

Είναι απαραίτητο να ζητήσετε τη βοήθεια σε εμπειρογνώμονες, μόνο αφού έχετε παρατηρήσει ότι η γάτα άρχισε να γδαρμένο. Ήδη σε αυτό το στάδιο είναι επίσης δυνατό να εντοπιστούν διευρυμένοι λεμφαδένες. Όσο πιο σύντομα αρχίζει η θεραπεία, τόσο νωρίτερα η νόσος θα νικήσει.

Ποικιλίες της ασθένειας

Για να βεβαιωθείτε ότι η διάγνωση είναι σωστή, ο κτηνίατρος θα πάρει μια απόξεση από τη γάτα. Scalpel σε πολλά μέρη, θα συλλέξει κομμάτια του δέρματος. Ως αποτέλεσμα, αν επιβεβαιωθεί η διάγνωση και η γάτα θα μολυνθεί, η μελέτη θα δείξει αριθμό παρασίτων.

Η υποδήλωση των ζώων μπορεί να εμφανιστεί σε ποικίλους βαθμούς σοβαρότητας. Για να υποψιάζεστε ένα πρόβλημα, αρκεί να επικεντρωθείτε σε γενικές ενδείξεις και μόνο ένας γιατρός μπορεί να παρέχει πιο ακριβείς πληροφορίες.

Τα συμπτώματα εξαρτώνται επίσης από τον συγκεκριμένο τύπο αποδημίας. Υπάρχουν 3 από αυτά:

  • Εντοπίστηκε. Αυτό είναι το πιο ήπιο στάδιο.Σε αυτό το στάδιο, σημειώστε την ερυθρότητα του δέρματος της γάτας, ξεφλούδισμα στις πληγείσες περιοχές. Επιπλέον, εμφανίζονται φλύκταινες, καθώς το δέρμα χάνει ορισμένες από τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Ο αριθμός των προσβεβλημένων περιοχών είναι μικρός και μετά από 1-2 μήνες, η αποδημία πάσχει από μόνη της και δεν απαιτεί θεραπεία.
  • Γενικευμένη. Αυτή είναι μια πιο σοβαρή μορφή της νόσου. Κατά τη διάρκεια της πορείας του παρατηρούνται εκτεταμένες αλλοιώσεις. Εντοπισμός του κνησμού κνησμό, προκαλούν δυσφορία στη γάτα. Επίσης αυτός ο τύπος χαρακτηρίζεται από αιμορραγία τραυμάτων, φλύκταινες, απολέπιση. Κατ 'αρχάς, εμφανίζεται στη κεφαλή και στον λαιμό η απομίμηση, μετά πηγαίνει στα άκρα και πίσω. Οι βλάβες τείνουν να συγχωνεύονται και να σχηματίζουν μία μεγάλη πληγή.
  • Νεαρά. Ο πιο επικίνδυνος και απρόβλεπτος τύπος. Εμφανίζεται σε γάτες με κληρονομική ευαισθησία στην ασθένεια. Είναι δύσκολο να θεραπευτεί, προχωρά με επιπλοκές, καταστρέφει σχεδόν πλήρως το προστατευτικό σύστημα του σώματος.
Demodecosis σε γάτες
Demodecosis σε γάτες

Επίσης, η αποδημία μπορεί να είναι:

  • Πρωτοβάθμια. Όταν η ασθένεια εκδηλώνεται μετά την πρώτη επαφή με το παράσιτο.
  • Δευτεροβάθμια. Σε αυτή την περίπτωση, η ασθένεια εμφανίζεται ως αποτέλεσμα μετά από μια δερματικήασθένειες και μειωμένη ανοσία.

Είναι σημαντικό!

Για να διαπιστωθεί η ακριβής διάγνωση είναι δυνατή μόνο μετά την απόκτηση του αποτελέσματος της απόξεσης. Η υποδήλωση έχει παρόμοια συμπτώματα με μύκητες του δέρματος, έκζεμα, πυοδερμία, δακτυλίτιδα και στρεπτόκοκκο.

Αιτίες

Η αποδιαστολή της γάτας είναι συνέπεια της μειωμένης ανοσίας. Αλλά άλλοι παράγοντες μπορούν επίσης να προκαλέσουν τη νόσο:

  • γενετική προδιάθεση ·
  • ελμινθική λοίμωξη;
  • τρόφιμα χαμηλής ποιότητας ·
  • έλλειψη βιταμινών Β, Α και Ε ·
  • περιεχόμενο σε ακατάλληλες συνθήκες.

Είναι σημαντικό!

Το τσιμπούρι γάτας είναι στο σώμα κάθε ζώου και ανήκει στα υπό όρους παθογόνα παράσιτα. Και μόνο η δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών θα προκαλέσει την ανάπτυξή τους.

Αποτελεσματική θεραπεία και φάρμακα

Θα χρειαστεί πολύς χρόνος για τη γάτα να θεραπεύσει τη δεοντοκίαση. Κατά μέσο όρο, η ανάκτηση διαρκεί από 1,5 έως 3 μήνες. Οι εκκρεμείς περιπτώσεις θα πρέπει να αντιμετωπιστούν για περίπου έξι μήνες.

Η θεραπεία της ήπιας μορφής αποτομής σε γάτες είναι η χρήση σαμπουάν που περιέχουν χλωρεξιδίνη. Καθαρίζουν απαλά το δέρμα και απομακρύνουν τις κρούστες. Μετά το μπάνιο χρησιμοποιήστε πετσέτες μίας χρήσης.

Θεραπεία της αποδημίας σε γάτες
Θεραπεία της αποδημίας σε γάτες

Η λοιμώδης υποτροπή αντιμετωπίζεται με τα ακόλουθα φάρμακα:

  • Tsiteal. Η λύση έχει αντισηπτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία τραυμάτων στο δέρμα μιας γάτας.
  • Δικηγόρος Σταγόνες αντιπαρασιτικής δράσης. Καταστρέφουν τα παράσιτα στο σώμα και δεν επιτρέπουν να ενταχθούν σε μια δευτερογενή λοίμωξη.
  • Perol. Διάλυμα επεξεργασίας για το δέρμα του ζώου. Η θεραπεία πραγματοποιείται σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός ειδικού.
  • Αλοιφή θείου. Σκοτώνει μικρόβια, απολυμαίνει, στεγνώνει και επιταχύνει την επούλωση.
  • Μυκοδερματίτιδα Διάλυμα με βάση το χλωροφόρο. Κατάλληλο για τη θεραπεία των πληγών και την επιτάχυνση της επούλωσης.

Επίσης, οι πληγείσες περιοχές μπορούν να υποβληθούν σε θεραπεία με χλωροεξιδίνη ή υπεροξείδιο του υδρογόνου.

Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις και με την προσχώρηση δευτερογενούς λοίμωξης, οι γιατροί συνταγογραφούν υποδόρια ένεση Decutmax ή Ivomek. Immunol, Gavamit, Maxidin θα συμβάλουν στην ενίσχυση των προστατευτικών δυνάμεων. Για να επιταχύνετε την ανάκτηση του μαλλιού, ορίστε τους Tsipam, Amit, Ectodes.

Είναι σημαντικό!

Πριν από τη θεραπεία, είναι απαραίτητο να καθαρίσετε τα αξεσουάρ γάτας.

Θεραπεία των λαϊκών θεραπειών

Μην εστιάζετε μόνο σε σπιτικές μεθόδους. Συνιστώνται μόνο για την ενίσχυση της βασικής θεραπείας και μόνο μετά από την άδεια ενός ειδικού.

Αρχική θεραπεία:

  • Θεραπεία δέρματος με εκχύλισμα χαμομηλιού. Για να το μαγειρέψουμε. πρέπει να ρίξετε 1 κουταλιά της σούπας. l ξηρών λουλουδιών φυτών 100 ml βραστό νερό. Επιμείνετε 2-2,5 ώρες. Σκουπίστε το δέρμα που επηρεάζεται κάθε δεύτερη μέρα.
  • Κολύμβηση με σαπούνι πίσσας. Χρησιμοποιήστε όχι περισσότερο από 1 φορά σε 2 εβδομάδες.
  • Κηροζίνη. Κατάλληλο για τη θεραπεία του φαλακρού δέρματος. Εκτελείται μία εφάπαξ επεξεργασία.
Λαϊκές συνταγές για αποδημία σε γάτες
Λαϊκές συνταγές για αποδημία σε γάτες

Είναι σημαντικό!

Είναι αδύνατο να θεραπεύσει τελείως μια γάτα από τη δημοδείωση. Ακόμη και μετά την ανάρρωση, το ζώο παραμένει ο φορέας του παθογόνου και με μείωση της ανοσίας, το παράσιτο ενεργοποιείται και πάλι.

Πρόληψη της αποδημίας σε γάτες

Δεδομένου ότι η αποδημία μπορεί να αναπτυχθεί σε μια γάτα ανά πάσα στιγμή, είναι απαραίτητο να ακολουθηθούν απλοί κανόνες πρόληψης. Για να αποφύγετε μια ασθένεια, πρέπει:

  1. Ισορροπία διατροφής. Σε τρόφιμα γάτας πρέπει να υπάρχουν αρκετές βιταμίνες, μέταλλα και λίπη.
  2. Παρακολουθήστε την καθαριότητα του οικοτόπου του κατοικίδιου ζώου. Αλλάξτε αμέσως τα περιεχόμενα του δίσκου, πλύνετε τα πιάτα.
  3. Εκτελέστε περιοδική αποτρίχωση.
  4. 1 φορά σε 6 μήνες για να πραγματοποιήσετε πρόσθετη οχύρωση.

Σημείωση!

Η καλύτερη επιλογή θα ήταν η εισαγωγή του ανοσοπαραγιστικού εμβολίου 1 κάθε 3-4 μήνες.Θα παράσχει προστασία έναντι των εκτοπαρασίτων, τα οποία είναι φορείς της υποζώωσης.

Έτσι, οποιαδήποτε γάτα μπορεί να πάρει demodecosis. Δεδομένου του κινδύνου της νόσου, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με το πρώτο σημάδι. Αυτο-διάγνωση της νόσου και να επιλέξετε ένα φάρμακο είναι καλύτερο να μην προσπαθήσουμε, έτσι ώστε να μην χάσουν χρόνο. Στην θεραπεία εμπλέκονται μόνο εξειδικευμένοι ειδικοί.


Φόρμα σχολιασμού
Ανιχνευτής Adblock

Σκυλιά

Κατσαρίδες

Φλέες