Τι να κάνετε και πώς να αντιμετωπίζετε ένα τσιμπούρι σε γάτα ή γάτα

Περιγραφή του παρασίτου και των ποικιλιών του

Κρότωνες (Acari - Lat.) Ανήκουν σε μικρά αρθροπόδια της υποκατηγορίας αραχνοειδών. Η κύρια διατροφή των τροφίμων τους: αποσυνθέτει οργανική ύλη, χυμούς λαχανικών και μικρούς ομολόγους τους. Οικοτόπος: γρασίδι, φύλλα θάμνων και δέντρων, μπουμπούκια, το δέρμα των ζώων και των πουλιών, όπου βρίσκουν τροφή με τη μορφή σωματιδίων αίματος, λεμφαδένων και επιθηλίου.

Ενδιαφέρουσες

Όχι όλοι οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων γνωρίζουν ότι τα τσιμπούρια σε γάτες δεν είναι μόνο αυτά που μπορούν να προσκολληθούν στο μαλλί στο δάσος ή στο δρόμο, αλλά και υποδόρια, που ζουν στα ανώτερα στρώματα της επιδερμίδας ή στο ακουστικό πόρο. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να μιλήσουμε για όλη την ποικιλομορφία των ειδών, από τα οποία υπάρχουν περισσότερα από 1000 στον κόσμο.

Οι πιο συνηθισμένοι τύποι τσιμπουριών σε γάτες και γάτες:

• Ixodes ή δασικοί φορείς που μπορεί να είναι φορείς μεταδοτικών ασθενειών.
• υποδόρια ή ψώρα, προκαλώντας διάφορες ασθένειες της επιδερμίδας.
• αυτί, που εγκαθίσταται στο κανάλι του αυτιού μιας γάτας ή μιας γάτας.

Σημειώστε προσβολή

Τα παράσιτα που αναρροφούν το αίμα ζουν στο έδαφος και στο χορτάρι, καθώς και σε άγρια ​​και οικόσιτα ζώα, έτσι ώστε η γάτα να μπορεί να πιάσει το τσιμπούρι με διάφορους τρόπους:

• ενώ περπατάτε στο δρόμο, στο πάρκο ή στο δάσος.
• όταν χειρίζεστε ένα άρρωστο ζώο.
• μέσω μολυσμένων αντικειμένων: πιάτα, χαλιά, κλπ.
• από τον ιδιοκτήτη του, ο οποίος μπορεί να φέρει το "αιματοκύτου" στο σπίτι στα ρούχα της.

Ακόμη και οι κατοικίδιες γάτες που δεν έχουν βρεθεί ποτέ στο δρόμο μπορούν να μολυνθούν με τέτοια παράσιτα. Τα σημάδια ενός τσιμπουριού σε μια γάτα εμφανίζονται σε μια αλλαγή στη συμπεριφορά του και τη γενική υγεία, οπότε ο ιδιοκτήτης πρέπει να επιθεωρεί περιοδικά το κατοικίδιο ζώο του για την παρουσία παρασίτων στα μαλλιά, στα αυτιά και σε άλλα μέρη του σώματος.

Είναι σημαντικό!

Ο κίνδυνος για το ζώο μετά την επίθεση των "αιματοβατών" είναι ότι όχι μόνο προκαλούν προβλήματα, προσκολλώνται στο δέρμα και απορροφούν το αίμα, αλλά συχνά αποτελούν και φορείς μολύνσεων, προκαλώντας σοβαρή ασθένεια στα κατοικίδια ζώα.

Κλείστε τη γάτα

Υποδόρια ακάρεα

Τα δαμάσκηνα ή τα ακάρεα ζουν σε μια μικρή ποσότητα στα ανώτερα στρώματα του δέρματος και των ωοθυλακίων στη βάση της τρίχας στις περιοχές της ελάχιστης ωοληψίας: κεφαλή, πόδια, λαιμός, σημεία γύρω από τα μάτια.Τα παράσιτα τρέφονται με νεκρά σωματίδια επιδερμίδας και μπορούν να υπάρχουν για πολλά χρόνια χωρίς να προκαλούν καμιά βλάβη στο ζώο.

Αρχικά, το Demodex ονομάστηκε ακτινωτό ή οφθαλμικό κρότωμα, το οποίο παρασιτοποίησε τα ζώα και στη συνέχεια μετατράπηκε σε κατοικίδια ζώα και ανθρώπους. Αυτό το όνομα δόθηκε για το γεγονός ότι τα παράσιτα επηρεάζουν όχι μόνο το δέρμα, αλλά και να εγκατασταθούν στις βλεφαρίδες κοντά στα μάτια.

Τα σημάδια της νόσου εκδηλώνονται μόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου μείωσης της ανοσίας στο κατοικίδιο με τη μορφή των ακόλουθων συμπτωμάτων:

• το ζώο είναι νευρικό λόγω μιας έντονης φαγούρας, προσπαθώντας συνεχώς να φαγούρα.
• στις πληγείσες περιοχές, το τρίχωμα γίνεται λεπτό, η φαλάκρα είναι δυνατή.
• στο δέρμα εμφανίζονται ξύσιμο στο αίμα, κρούστα, κυστίδια με πύον.

Ασθένειες που προκαλούνται από τα υποδόρια ακάρεα και τα συμπτώματά τους:

1. Η υποδιέωση - επηρεάζει τα ανώτερα στρώματα του δέρματος, προκαλώντας επίμονη κνησμό και αλλεργικές αντιδράσεις, εκφυλισμό και ουλές στην επιφάνεια της επιδερμίδας.
2. Η ψώρα της γάτας ή η νευροδερμία εκδηλώνεται με το σχηματισμό ελκών στο δέρμα και μεγάλων συρίγγων που αρχίζουν στη ζώνη της κεφαλής και στη συνέχεια εξαπλώνονται στο σώμα, οδηγώντας σε σοβαρό κνησμό και φαλάκρα.Τα ακάρεα δακτυλίων μπορούν να μεταδοθούν σε ανθρώπους και άλλα ζώα.
3. Η ζαχαροπλαστική (περπάτημα πιτυρίδα) - μοιάζει με μια άφθονη πιτυρίδα με μια μάζα μικροσκοπικών ακάρεων, όταν κινείται, δημιουργώντας την εντύπωση ανακατεύθυνσης (εξ ου και το όνομα). Τα σημάδια του είναι ογκώδη οζίδια στο δέρμα της πλάτης, τριχόπτωση. Η ασθένεια είναι μεταδοτική στον άνθρωπο.
4. Η σαρκοπτόνι ή η ψώρα είναι φαγούρα - αρχικά εκδηλώνεται στο πρόσωπο της γάτας, αλλά επηρεάζει ολόκληρο το σώμα, που εκφράζεται στο σχηματισμό κροσσών και κρούστας, που συνοδεύεται από απαράδεκτη κνησμό. Τα ακάρεα σαρκοπιδίων στις γάτες είναι ενδοδερμικά παράσιτα, η μόλυνση γίνεται μέσω αντικειμένων και κατά την επαφή με άρρωστα ζώα.

Αφού προσδιορίστηκε η παρουσία υποδόριων ακάρεων από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα, η θεραπεία πραγματοποιείται μόνο μετά από σωστή διάγνωση και δοκιμές που έγιναν στην κτηνιατρική κλινική. Συνήθως, λαμβάνονται θραύσματα του προσβεβλημένου επιθηλίου για τον ακριβή προσδιορισμό του τύπου του παρασίτου.

Σημείωση!

Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της εκδήλωσης της νόσου: οι ελαφρύτερες μορφές συχνά αυτο-θεραπεύονται βελτιώνοντας την ασυλία του κατοικίδιου ζώου μετά από σωστή διατροφή και φροντίδα.

Παρασκευάσματα για τη θεραπεία ασθενειών που προκαλούνται από κρότωνες

Εάν ξεκινήσει η ασθένεια, ακολουθούνται οι ακόλουθες διαδικασίες για τη θεραπεία:

1. Λουτρά με κερατολογικά σαμπουάν.
2. Τα μαλλιά κόβονται σε κατεστραμμένες περιοχές και στη συνέχεια υφίστανται αγωγή με ακαρεοκτόνα σκευάσματα: Αλοιφές και σταγόνες (το κόστος της λύσης είναι 150-160 ρούβλια, σπρέι περίπου 300 ρούβλια), Iruksovetin (τιμή 370-400 ρούβλια), Safroderm, Amitrazin.
3. Αντιμετωπίστε βακτηριακές επιπλοκές σε μια σειρά αντιβιοτικών που συνταγογραφούνται από γιατρό.
4. Παρασκευάσματα και συμπληρώματα βιταμινών: Το Ligfol είναι ένα παρασκεύασμα για την τόνωση των αναγεννητικών διεργασιών στον οργανισμό των ζώων, βελτιώνοντας την ανοσία, επιταχύνοντας την επούλωση των πληγών (η τιμή ανά 100 ml είναι περίπου 1800 ρούβλια).
5. Για τη θεραπεία μυκητιασικών λοιμώξεων, η ιβερμεκτίνη συνταγογραφείται υποδόρια. Η τιμή του φαρμάκου και των αναλόγων του εξαρτάται από τον όγκο του υγρού για ένεση και κυμαίνεται από 200 έως 1500 ρούβλια.
6. Βεβαιωθείτε ότι έχετε κάνει τη θεραπεία όλων των ζώων που έχουν έρθει σε επαφή με τους άρρωστους.
7. Οι καραντίνα άρρωστες γάτες διαρκούν 30 ημέρες.
8. Η απολύμανση των χώρων και των αντικειμένων φροντίδας με τη βοήθεια ενός ακαρεοκτόνου διαλύματος (ζώνη Delta κ.λπ.) πραγματοποιείται.

Ακρωτήριο γαϊδουριών

Το Otodekoz ή οι κηλίδες αυτιών προκαλούνται από ένα μικροσκοπικό ακάρεα Notoedres cati, το οποίο καθιζάνει στο κανάλι του αυτιού μιας γάτας.Τα κύρια συμπτώματα της νόσου: το ζώο αισθάνεται δυσφορία, άγχος, κουνάει το κεφάλι του και χτένια τα αυτιά του.

Σημείωση!

Στη μελέτη του ακουστικού καναλιού είναι ορατές ξηρές καφέ κρούστες, οι οποίες είναι το προϊόν της ζωτικής δραστηριότητας ενός μεγάλου αριθμού τσιμπουριών αυτιών και υπάρχει επίσης μια χαρακτηριστική οσμή.

Με την έγκαιρη ανίχνευση της ασθένειας, η θεραπεία των κρότωνων στις γάτες στο σπίτι είναι η εξής:

1. Μηχανικός καθαρισμός και απομάκρυνση κρούστας από τα αυτιά ενός κατοικίδιου ζώου με χρήση απολυμαντικών διαλυμάτων: Furacilin, Camphor alcohol, αραιωμένο υπεροξείδιο του υδρογόνου.
2. Ανοσορρυθμιστικά φάρμακα και βιταμίνες.
3. Ενσταλάξει στο αυτί κανάλι γάτα φάρμακα σταγόνες σας, ακολουθούμενη από μασάζ για να τα διανείμει στο πτερύγιο: (. Τιμή 140-150 τρίβετε) Tsipam, Otoferonol (90-110 ρούβλια.).
4. Μερικοί κτηνίατροι συνταγογραφήσει διαθέσιμου γάτα τσιμπήματος από τσιμπούρια, με τη μορφή ένεσης Ivermek φαρμάκου (τιμή εξαρτάται από την συσκευασία των φαρμάκων - από 90 ρούβλια.), Το οποίο έχει ανθελμινθική και Arachno-εντομοκτόνο αποτέλεσμα, προκαλώντας μία ταχεία θεραπευτική δράση, για γάτες θα πρέπει να επιλέγονται δοσολογίας επί τη βάσει βάρους: 0,1 ml ανά 5 kg.
5. Θεραπεία του δέρματος με αλοιφή Wilkinson (τιμή περίπου 40 ρούβλια) σε ακαρεοκτόνο βάση.

Φάρμακα για τη θεραπεία των τσιμπουριών

Ο αγώνας ενάντια στο ακάρι είναι συνήθως μακρύς και διαρκεί περίπου ένα μήνα, αλλά ακόμα και όταν τα κύρια συμπτώματα εξαφανιστούν, η διαδικασία πρέπει να συνεχιστεί για μια άλλη εβδομάδα.

Είναι σημαντικό!

Για όλη τη διάρκεια της θεραπείας για να διευκολύνετε τη φροντίδα και για να αποφύγετε το ξύσιμο των αυτιών, θα πρέπει να φοράτε ένα ειδικό κολάρο πάνω στη γάτα, το οποίο θα συμβάλει στην επιτάχυνση της διαδικασίας επούλωσης.

Όταν παραμεληθεί μια ασθένεια, μπορεί να επηρεαστεί όχι μόνο το κέλυφος του αυτιού και το τύμπανο, αλλά και οι μηνιγγίτιδες, να προχωρήσει η μέση ωτίτιδα με πυώδεις εκκρίσεις, πράγμα που θα έχει αρνητική επίδραση στην ακοή και μπορεί να προκαλέσει το θάνατο του ζώου.

Οι παραδοσιακές μέθοδοι θεραπείας ακάρεων σε γάτες χρησιμοποιούνται στο αρχικό στάδιο της νόσου, ελλείψει ισχυρών γρατζουνιών. Για να καθαρίσετε τα ακουστικά κανάλια, μπορείτε να εφαρμόσετε φυτικά εκχυλίσματα σύμφωνα με τις ακόλουθες συνταγές:

• το βάμμα του πράσινου τσαγιού παρασκευάζεται από 2 κουταλιές της σούπας. μεγάλη ξηρή μάζα φύλλων σε ένα ποτήρι βραστό νερό, μετά την ψύξη κάτω ενσταλάξει 2-3 σταγόνες. και στα δύο αυτιά για 30-45 ημέρες.
• αμυγδαλέλαιο - θα εφαρμοστεί μετά τον καθαρισμό: στάγδην κάνετε μασάζ σε κάθε αυτί?
• αλοιφή 3 κουταλιές της σούπας. lφυτικό λάδι και ½ σκελίδα σκόρδο χρησιμοποιούνται για καθημερινή λίπανση των αυτιών της γάτας, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες.

Ixodic tick: πώς φαίνεται και πώς να αφαιρέσετε

Ixodic tick

Αυτά τα παράσιτα είναι πιο κοινά στη ζεστή εποχή από την άνοιξη μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου. Το μέγεθος του δασικού ακάρεως είναι 3-4 mm, μοιάζει με μια μικρή γκρίζα-καφέ αράχνη με χιτινόμορφο κέλυφος. Όταν χτυπήσει στο μαλλί, δεν σκάβει αμέσως στο δέρμα, αλλά μπορεί να ανιχνεύσει για 2-3 ώρες, επιλέγοντας το κατάλληλο μέρος για ένα "γεύμα". Ως εκ τούτου, ένας πεινασμένος γκρίζος ή λευκός κρόκος μπορεί να δει ανάμεσα στις τρίχες όταν βρίσκεται σε αναζήτηση και να προσπαθήσει να το πιάσει.

Μετά την αναρρόφηση και τον κορεσμό του αίματος, το παράσιτο αυξάνεται δραματικά σε 1,5 cm και αποκτά κόκκινη-καστανή ή γκρίζα απόχρωση του σώματος, όπως φαίνεται στην κίτρινη φωτογραφία της γάτας.

Τα ζώα μπορούν εύκολα να "πάρουν" τα παράσιτα ενώ περπατούν στο πάρκο, όπου υπάρχουν διάφορα φυτά. Τις περισσότερες φορές, οι "αιματοβαμμένοι" κολλάνε σε μέρη που δεν είναι προσβάσιμα στη γάτα, γι 'αυτό δεν μπορεί να τα αφαιρέσει: στον αυχένα, στο στομάχι, πίσω από τα αυτιά, στο ακρώμιο, στη βουβωνική χώρα και στις μασχάλες.

Σημείωση!

Η μέγιστη δραστηριότητα του ixodic ticks: άνοιξη και φθινόπωρο, είναι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι πεινασμένοι και θυμωμένοι.

Η συσκευή στο στόμιο τσιμπούρι περιέχει το proboscis, με το οποίο τρυπάει το δέρμα και το κρατά σταθερά, εισάγοντας αναισθητικό σάλιο. Η γάτα δεν αισθάνεται τη στιγμή του δαγκώματος, και μόνο μετά από λίγες ώρες, και μερικές φορές ημέρες, μπορεί να ανιχνευθεί. Όσο περισσότερο το παράσιτο πίνει το αίμα, τόσο περισσότερο και τόσο πιο δύσκολο είναι να το αφαιρέσετε.

Ο κίνδυνος των δακτύλων Ιξώδους τσιμπουριού για τα ζώα είναι η ικανότητά τους να ανέχονται σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις που διεισδύουν στο σάλιο που εγχέεται κάτω από το δέρμα.

Επικίνδυνες λοιμώξεις και πιθανές συνέπειες:

• Η πυροπλάσμωση προκαλεί ελάττωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα, γεγονός που οδηγεί σε δηλητηρίαση του σώματος ενός άρρωστου κατοικίδιου ζώου, το οποίο εκδηλώνεται με αύξηση της θερμοκρασίας, λήθαργος, άρνηση κατανάλωσης και θάνατος, χωρίς έγκαιρη θεραπεία.
• Hemobartonellosis είναι μια μορφή μολυσματικής αναιμίας που προκαλεί χρόνια ασθένεια των εσωτερικών οργάνων.
• Η ταλερίωση ή η ψωφοριδίτιδα - επηρεάζει το κυκλοφορικό σύστημα, προκαλώντας αιμορραγίες, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων και θάνατο ενός κατοικίδιου ζώου.
• Η τυλεραμία - οδηγεί σε λεμφική βλάβη, δηλητηρίαση και μόλυνση του αίματος, μπορεί να είναι θανατηφόρα.
• Τα κρότωνες διαδίδουν επίσης τα ελμινθικά αυγά, τα οποία εισέρχονται στο σώμα του ζώου μέσω του σάλιου.

Τι να κάνετε εάν μια γάτα έχει ένα τσιμπούρι

Κλείστε τη γάτα

Είναι ευκολότερο να βρεθεί ο «αιματοκέφαλος» ανάμεσα στη γούνα της γάτας όταν το ακάρεα έχει συνδεθεί με το δέρμα και έχει αυξηθεί σε μέγεθος. Στη συνέχεια, πρέπει να αφαιρεθεί το συντομότερο δυνατόν για να αποφευχθεί η μόλυνση.

Κανόνες εξαγωγής:

1. Ο ιδιοκτήτης πρέπει να φορέσει ελαστικά γάντια για να αποφύγει την άμεση επαφή, μετά τη διαδικασία, πλύνετε τα χέρια σας.
2. Μην σταλάτε στο παρασιτικό έλαιο, για να μην επιταχύνετε την εξάπλωση της λοίμωξης.
3. Είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε το ixodic tick από την γάτα εξ ολοκλήρου, για την οποία χρησιμοποιείτε ειδικά τσιμπιδάκια Tick Twister, τα οποία συλλαμβάνουν το παράσιτο, και στη συνέχεια ξεβιδώστε το δεξιόστροφα.
4. Η χρήση ενός σπειροειδούς σπειρώματος μπορεί να σπάσει ή να προκαλέσει βλάβη στον κρότωνα
5. Εάν το κεφάλι του παρασίτου παραμένει κάτω από το δέρμα, τότε το τραύμα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αντισηπτικό για να αποφευχθεί η μόλυνση.
6. Αν υποψιάζεστε τη μόλυνση: τσεκάρετε, τοποθετώντας ένα δοχείο από γυαλί, μπορείτε να το πάρετε σε ένα εργαστήριο ή κλινική για την ανάλυση της λοίμωξης.
7. Για να καταστρέψει το παράσιτο που τραβιέται βάλτε σε ένα βάζο με το αλκοόλ, και όχι να συντρίψει, γιατί.είναι πολύ ανθεκτικές και ακόμη και μετά την έκπλυση, η τουαλέτα μπορεί να επιβιώσει, χάρη στον "αερόσακο".

Τι πρέπει να κάνετε μετά την αφαίρεση

Η πιθανότητα μόλυνσης ενός κατοικίδιου ζώου μετά από δάγκωμα τσιμπούρι είναι πολύ χαμηλότερη από αυτή των σκύλων. Τα συμπτώματα της εμφάνισης ασθένειας γάτας από τσιμπούρια μπορεί να εμφανιστούν μέσα σε 2-3 εβδομάδες, επομένως είναι απαραίτητο κατά τη διάρκεια της περιόδου επώασης να παρακολουθείται στενά το κατοικίδιο ζώο και η κατάστασή του.

Είναι σημαντικό!

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην περίπτωση που βρέθηκαν τσιμπούρια σε ένα γατάκι, στο οποίο είναι δυνατή μια ισχυρή αρνητική αντίδραση του σώματος από μη παραμορφωμένη ανοσία.

Τα αρνητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν: υψηλή θερμοκρασία σώματος σε γάτα ή γάτα, απάθεια, απώλεια της όρεξης, έκκριση, διάρροια ή έμετο, βήχας, δύσπνοια, ροζ ούρα.

Εάν υπάρχουν ενδείξεις που υποδηλώνουν λοίμωξη, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με την κτηνιατρική κλινική, όπου μετά τη διάγνωση και τον έλεγχο, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία. Η αποτελεσματικότητά του εξαρτάται από την έγκαιρη διάγνωση, τη σοβαρότητα της ασθένειας, την κατάσταση του σώματος της γάτας, την αποτελεσματικότητα της δράσης των ναρκωτικών.

Πρόληψη και προστασία των γατών από κρότωνες

Προστατευτικά Προϊόντα

Προστατεύοντας ένα κατοικίδιο ζώο που ταξιδεύει τακτικά στο δρόμο είναι σχεδόν αδύνατο. Ο εμβολιασμός κατά των παρασίτων επίσης δεν υπάρχει, επειδή δεν ανήκουν σε μικρόβια. Το μόνο μέτρο είναι η χρήση εντόμων-ακαρεοκτόνων φαρμάκων, τα οποία προστίθενται σε σπρέι, σταγόνες, κολάρα και σαμπουάν για κατοικίδια ζώα.

Η καταπολέμηση τσιμπουριών σε γάτες απαιτεί διάφορες μεθόδους, προσπαθώντας να αποτρέψει την επίθεσή τους και να μειώσει τον κίνδυνο των δαγκωμάτων:

• Βάλτε σε μια γάτα με τα πόδια ένα ειδικό κολάρο από τσιμπούρια και ψύλλους, που με τη μυρωδιά του αποτρέπει τα παράσιτα.
• Ο ασφαλέστερος και αποτελεσματικότερος τρόπος είναι να χρησιμοποιείτε σταγόνες που έχουν σχεδιαστεί για να σκοτώσουν τσιμπούρια που έχουν πιαστεί στη γούνα της γάτας. Πωλούνται σε αμπούλες και εφαρμόζονται στο δέρμα και προστατεύουν τη γάτα για 1-3 μήνες: Frontline, Advantics, Stronghold, κλπ.

Παρόλο που τα εργαλεία αυτά δεν παρέχουν 100% εγγύηση, η χρήση τους σε γάτες και γάτες για την περίοδο από τα τέλη της άνοιξης έως τις αρχές του φθινοπώρου θα αποφύγει την επίθεση των "αιματοβατών" και επομένως την πιθανή μόλυνση με μολυσματικές ασθένειες.