Τσίμπημα σε σκύλο - συμπτώματα, αποτελέσματα και θεραπεία στο σπίτι

Άνοιξη και καλοκαίρι - ο χρόνος δραστηριότητας των εκτοπαρασιτικών αιμοφόρων αγγείων. Είναι σε θέση να αρπάξει τη γούνα του ζώου, δάγκωμα, μολύνουν το με μια θανάσιμη ασθένεια.Ως εκ τούτου, κατά τη διάρκεια μεγάλων περιπάτων στη ζεστή εποχή, είναι σημαντικό να ανησυχείτε για την ασφάλεια του κατοικίδιου ζώου σας. Τι πρέπει να κάνετε εάν το τσιμπούρι τσιμπήσει το σκυλί, πώς να εξαγάγετε τον αιμοσταθμό και σε αυτήν την περίπτωση χρειάζεται επειγόντως η συμβουλή του κτηνιάτρου, αυτό το άρθρο θα σας πει.

Ποικιλίες παρασίτων

Ανιχνεύστε ένα αποξηραμένο τσιμπούρι ή ακάρεα σε ένα σκυλί (μια φωτογραφία της αναπαραγωγής των τσιμπουριών σε ένα σκυλί παρουσιάζεται παρακάτω) αντιπροσώπευαν πολλούς ιδιοκτήτες. Μερικοί άνθρωποι αρχίζουν να πανικοβάλλονται σε τέτοιες περιπτώσεις, ενώ άλλοι δεν δίνουν ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό το γεγονός.

Ο ίδιος ο κρότος δεν είναι επικίνδυνος και δεν είναι ικανός να πίνει όλο το αίμα. Ωστόσο, ο αιματοκύρης είναι σε θέση να μεταφέρει μολυσματικά βακτήρια που ζουν σε ερυθρά αιμοσφαίρια και τα βλάπτουν. Τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται αρκετά γρήγορα και ελλείψει κατάλληλων μέτρων θεραπείας σε σχεδόν 98% των περιπτώσεων η ασθένεια οδηγεί στο θάνατο του ζώου.

Σημείωση!

Τα τσιμπούρια σκύλων στην επικράτεια της Ρωσίας μπορούν να είναι διαφορετικού τύπου: αυτί (εσωτερικά) και αποδημητικά (ενδοκοιλιακά) αιμοφόρα αγγεία, αλλά το πιο επικίνδυνο για ένα σκυλί είναι το ιξωδικό τσιμπούρι (εξωτερικό).

Τσιμπούρια σε σκύλους

Πώς τα συμπτώματα ενός δαγκώματος τσιμπούρι σε ένα σκυλί

Τα συμπτώματα ενός δαγκώματος σκύλου με ένα τσιμπούρι μπορεί να ανιχνευθεί όχι αμέσως, που είναι ο κίνδυνος μιας επίθεσης ενός bloodsucker. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τετράποδων φίλων φοβούνται από μολυσματικές ασθένειες με πολλές επιπλοκές, αλλά η συνειδητοποίηση ότι το κατοικίδιο είναι άρρωστο έρχεται πολύ αργά.

Ένα αγκιστρωμένο τσιμπούρι σε ένα σκυλί αρχίζει να εξετάζει το σώμα του, αναζητώντας ένα μέρος για να διαπράξει ένα δάγκωμα. Ανάλογα με την κατάσταση του παρασίτου μπορεί να έχει διαφορετική εμφάνιση:

• ένα μικρό λευκό τσιμπούρι σε ένα σκυλί είναι ένας πεινασμένος αιμορραγία?
• ένα μεγάλο ακάρι πορτοκαλί ή πορτοκαλί είναι ένα παράσιτο που έχει ήδη καταφέρει να πίνει αίμα.

Σημείωση!

Σε κατάσταση πείνας, ο αιματηρός είναι μόνο ένα κεφάλι αγώνα, οπότε είναι σχεδόν αδύνατο να τον παρατηρήσετε στα παχιά μαλλιά ενός κατοικίδιου ζώου.

Συνήθως, το παράσιτο προτιμά τις περιοχές με πιο λεπτό δέρμα: μπορεί να παρατηρηθεί στην περιοχή των ματιών και κοντά στα αυτιά, στις βουβωνικές ή μασχάλες, καθώς και στο εσωτερικό των μηρών. Πριν από ένα τσίμπημα κάτω από το δέρμα του σκύλου, εισφέρει μια ειδική ουσία που έχει αναλγητικές ιδιότητες στο δέρμα, ως αποτέλεσμα του οποίου το κατοικίδιο δεν αισθάνεται το δάγκωμα. Μετά από αυτό, ο αρρώστης βιδώνεται σε μια μικροσκοπική τρύπα, συνεχίζοντας να σκάβετε βαθύτερα και βαθύτερα στον ιστό του θύματος (η φωτογραφία του ακάρεος του σκύλου παρουσιάζεται παρακάτω).

Dog τσιμπούρι

Σημείωση!

Μετά το γεύμα, το τσιμπούρι πρήζεται στο σκυλί, με αποτέλεσμα να μοιάζει με ένα μεγάλο θηλώωμα. Έχοντας αφομοιώσει το φαγητό, ο βαμπίρ ρίχνει περιττά σκουπίδια στο σώμα του θύματος μαζί με τους μικροοργανισμούς του ιού, μολύνοντας το σκυλί με μολυσματική νόσο.

Μπορείτε να μάθετε ότι ένα σκυλί έχει δαγκωθεί από ένα τσιμπούρι από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Η παρουσία τοπικών αντιδράσεων: ο τόπος του τσιμπήματος αρχίζει να διογκώνεται, ερυθρώνεται και κνησμός. Γιατί τα κατοικίδια συχνά γλείφουν και χτενίζουν την κατεστραμμένη περιοχή. Ένα τσίμπημα τσιμπούρι σε ένα σκύλο μπορεί επίσης να εξασθενήσει, προκαλώντας τους πυρετικούς μικροοργανισμούς που έχουν εισέλθει στην ανοικτή πληγή να είναι η αιτία.
• Η παρουσία παράλυσης, η οποία επηρεάζει τα οπίσθια άκρα και, στη συνέχεια, τα πρόσθια άκρα.
• Πιθανή εκδήλωση νευροτοξικών αντιδράσεων, που εκφράζονται ως παραβίαση του αντανακλαστικού κατάποσης και της φωνητικής συσκευής του σκύλου, ως αποτέλεσμα της οποίας καθιστά ελάχιστα ακουστικούς ήχους.

Έχοντας ανακαλύψει τέτοια σημάδια να δαγκωθούν από ένα τσιμπούρι σκυλιών, είναι απαραίτητο να παράσχει επειγόντως βοήθεια έκτακτης ανάγκης στο κατοικίδιο ζώο, δεδομένου ότι μερικοί bloodsuckers μπορεί να γίνει φορέας πολύ επικίνδυνων ασθενειών.

Ποιες είναι οι ασθένειες των σκύλων από τσιμπούρια

Ανάλογα με τον αιτιολογικό παράγοντα του ιού, οι ασθένειες των σκύλων από τους κρότωνες διαφέρουν επίσης.

Babesiosis

Πυροπλάσμωση, μπεμπέεση ή πόσο συχνά οι άνθρωποι ονομάζουν πλασμό σε σκύλους, είναι η πιο επικίνδυνη ασθένεια που προκαλείται από τους αιτιολογικούς παράγοντες της Babesia canis. Η μόλυνση μεταφέρεται αποκλειστικά μέσω του αίματος από το δάγκωμα ενός παρασίτου. Υπάρχουν τα ακόλουθα στάδια της ασθένειας:

• Η χρόνια μορφή παρατηρείται σε ζώα με καλή ανοσία ή σε εκείνους τους σκύλους που είχαν ήδη ππροπλασμάτωση. Η περίοδος επώασης της νόσου μπορεί να διαρκέσει από 4 έως 15 ημέρες, ανάλογα με το πόσα παράσιτα είναι στο αίμα του ζώου. Το κατοικίδιο ζώο αρνείται να φάει, γίνεται αδύναμο και εξαντλημένο. Μπορεί να έχει πυρετό για αρκετές ημέρες, η οποία στη συνέχεια ομαλοποιείται. Μπορεί να εμφανιστεί διάρροια. Το κατοικίδιο θεραπεύεται μετά από 2-3 μήνες μετά τη θεραπεία.
• Οξεία μορφή. Το σκυλί γίνεται ληθαργικό και αδύναμο, χάνει την όρεξη και το ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει. Ως αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας του σώματος σε ένα ζώο, οι αισθήσεις του πυρετού και του πυρετού εναλλάσσονται. Τα ούρα καθίστανται σκοτεινά, οι βλεννώδεις μεμβράνες έχουν ανοιχτόχρωμο περίβλημα, η αναπνοή είναι συχνή και βαριά.Εάν δεν προσφέρετε έγκαιρη θεραπεία, τότε για 3-7 ημέρες της ασθένειας είναι δυνατόν ο θάνατος του κατοικίδιου ζώου.

Πυροπλάσμωση σε σκύλους

Είναι σημαντικό!

Όσο πιο γρήγορα εμφανίζεται ο σκύλος στον κτηνίατρο, τόσο ευνοϊκότερη είναι η πρόγνωση για την ανάκαμψη του κατοικίδιου ζώου. Πράγματι, στο δεύτερο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, τα βακτήρια αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ενεργά, γεγονός που αυξάνει το επίπεδο τοξικότητας από τα προϊόντα της ζωτικής τους δραστηριότητας. Το δάγκωμα ενός αιμοσταγμένου είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για σκύλους μικρών φυλών. Επομένως, αν το τσίμπημα έχει δαγκώσει το York ή ότι ο τεριέ έχει υποφέρει από την επίθεση του παρασίτου, θα πρέπει να δείξετε επειγόντως το κατοικίδιο ζώο σας στον κτηνίατρο.

Bartonellosis

Μια άλλη ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει τσιμπούρι σε ένα σκύλο. Τα βακτήρια Bartonella είναι οι ένοχοι της ασθένειας. Η συμπεριφορά ενός σκύλου μετά από να δαγκωθεί από ένα τσιμπούρι μολυσμένο με βαρνονέλωση αλλάζει δραματικά: το ζώο βιώνει αδυναμία στα οπίσθια άκρα του και κοιμάται τον περισσότερο χρόνο. Ο κίνδυνος του ιού είναι ότι μπορεί να προκαλέσει αναιμία, πυρετό, να προκαλέσει μηνιγγίτιδα και πνευμονικό οίδημα. Αιμορραγία από τη μύτη είναι επίσης δυνατή.

Σημείωση!

Η ασθένεια είναι κρυμμένα συμπτώματα, εξαιτίας αυτού που το ζώο μπορεί να τον βλάψει για μεγάλο χρονικό διάστημα.Και όχι κάθε ιδιοκτήτης γνωρίζει ότι ο σκύλος του πέθανε από τσιμπούρι.

Η νόσος του Lyme

Ένα τσίμπημα τσιμπούρι για έναν σκύλο είναι επίσης επικίνδυνο από μια ασθένεια όπως η βορρελίτιδα ή η νόσος Lyme, οι αιτιολογικοί παράγοντες των οποίων είναι τα βακτήρια Borrelia. Η περίοδος επώασης αυτής της νόσου είναι 10-14 ημέρες, ως αποτέλεσμα, το ζώο αρχίζει να αρνείται να φάει, μπορεί να βιώσει πυρετό και προβλήματα με το καρδιαγγειακό σύστημα. Οι λεμφαδένες του κατοικίδιου ζώου αυξάνονται, ο σκύλος και η ακαμψία στο βάδισμα γίνονται αισθητά.

Σημείωση!

Μια τέτοια ασθένεια των σκύλων από τα τσιμπούρια μπορεί να μεταδοθεί από τη μητέρα στο έμβρυο, οδηγώντας συχνά τον θάνατο ή τη γέννηση μη βιώσιμων κουταβιών.

Ηπατοζωά

Όχι λιγότερο επικίνδυνη λοίμωξη με την οποία ένα σκυλί μπορεί να μολυνθεί όχι μόνο αφού δαγκωθεί από ένα τσιμπουριού που έχει μολυνθεί με βακτήρια Hepatozoon, αλλά και αν κατά λάθος καταπιεί. Η ασθένεια εκδηλώνεται με τη μορφή πυρετού και δακρύρροιας, πόνων στις αρθρώσεις και τους μυς, της γενικής αδυναμίας του ζώου. Μετά τη μόλυνση με ηπατόζωα, μπορεί να χρειαστούν περισσότερο από ένα χρόνο για να παρουσιαστούν εμφανή σημάδια της νόσου.

Τι να κάνετε αν το τσιμπούρι χτυπά το σκυλί

Dog τσιμπούρι

Οι συνέπειες ενός τσιμπημένου τσιμπουριού σε ένα σκύλο που περιγράφεται παραπάνω μπορούν να αποφευχθούν εάν το κατοικίδιο ζώο λάβει πρώτες βοήθειες έγκαιρα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν το τσιμπούρι έχει δαγκώσει ένα κουτάβι.

1. Έχοντας διαπιστώσει ότι ένα κρότωμα έχει προσκολληθεί στο σκυλί, είναι απαραίτητο να το αφαιρέσετε από το σώμα του κατοικίδιου ζώου το συντομότερο δυνατό. Εξάλλου, όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα το παράσιτο τροφοδοτεί το αίμα του ζώου, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος μόλυνσης της νόσου.
2. Η επεξεργασία της περιοχής τσίμπημα είναι το επόμενο στάδιο φροντίδας. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί το τσίμπημα τσιμπούρι σε έναν σκύλο με οποιοδήποτε αντισηπτικό παράγοντα: το τραύμα μπορεί να εξαπλωθεί με ιώδιο, υπεροξείδιο του υδρογόνου ή αλκοόλ. Ο κρόκος που εξάγεται από το σώμα του κατοικίδιου ζώου τοποθετείται σε αεροστεγές δοχείο και στη συνέχεια μεταφέρεται στο εργαστήριο για ανάλυση.
3. Μετά την απομάκρυνση του τσιμπουριού από τον σκύλο, είναι απαραίτητο να παρακολουθείται προσεκτικά η συμπεριφορά του. Μετά από όλα, η ασθένεια μπορεί να συμβεί μετά από λίγες ημέρες μετά το δάγκωμα. Συνήθως, ο ιδιοκτήτης σπάνια συνδέει μια κακή όρεξη το χειμώνα με το γεγονός ότι την άνοιξη το σκυλί υπέστη από δάγκωμα τσιμπούρι. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να θυμόμαστε για ένα τέτοιο περιστατικό, και σε περίπτωση των παραπάνω συμπτωμάτων, να δείξει αμέσως το κατοικίδιο ζώο σας σε ένα γιατρό.

Είναι σημαντικό!

Αν ο σκύλος είχε δαγκωθεί με τσιμπούρια σε διαφορετικά μέρη, τότε είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί επειγόντως σε κτηνιατρική κλινική. Ένας μεγάλος αριθμός τοξινών μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του ζώου.

Πώς να τραβήξετε τσιμπούρι

Tick ​​Twister Tick Extra

Για να αποφευχθεί η μόλυνση ενός ατόμου με επικίνδυνη νόσο, η διαδικασία εξαγωγής του παρασίτου από το σώμα ενός ζώου θα πρέπει να πραγματοποιείται με χειρουργικά γάντια. Αφαιρέστε το τσίμπημα με λαβίδες ή νήμα, αρπάζοντας το σώμα του παρασίτου όσο το δυνατόν πιο κοντά στην επιφάνεια του δέρματος του σκύλου. Ένα άτομο αφαιρείται με αργές ομαλές κινήσεις, ταλαντεύοντας το σώμα του ή περιστρέφοντάς το αντίθετα προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού. Με το άλλο χέρι, κρατήστε το δέρμα του κατοικίδιου ζώου.

Λοιπόν, αν έχετε την ευκαιρία να αγοράσετε μια ειδική συσκευή στο φαρμακείο για την εξαγωγή των bloodsuckers που ονομάζεται Tick Twister. Μια τέτοια ιδιόρρυθμη πρόσφυση μπορεί να είναι δύο παραλλαγών: για αιμορραγίες σε κανονική κατάσταση και αυξημένη μετά από ένα γεύμα.

Είναι σημαντικό!

Δεν χρειάζεται να προσπαθήσετε να αφαιρέσετε το παράσιτο με τη βοήθεια του ηλιελαίου, προσπαθώντας να αποκόψετε το οξυγόνο σε αυτό. Σε απάντηση σε τέτοιες ενέργειες, ο αιματοκύρης θα εισφέρει ενεργά σάλιο στο σώμα του θύματος του. Δεν είναι επίσης απαραίτητο να χρησιμοποιείται κηροζίνη ή άλλο παρόμοιο μείγμα για την εξουδετέρωση του τσιμπουριού. Είναι επίσης απαράδεκτο να σχιστεί ή να συνθλίψει το παράσιτο. Αν αυτό δεν παρατηρηθεί, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μόλυνσης από μια λοίμωξη, ο φορέας της οποίας θα μπορούσε να είναι το παράσιτο.Πράγματι, μαζί με το σάλιο στο αίμα ενός κατοικίδιου ζώου διεισδύουν και των παθογόνων.

Πώς και τι να θεραπεύσει ένα σκυλί μετά από δάγκωμα τσιμπούρι

Παρασκευάσματα για σκύλους από παράσιτα

Βρίσκοντας ένα ίχνος τσίμπημα τσιμπούρι σε ένα σκυλί ή την παρουσία συμπτωμάτων της ασθένειας, το κατοικίδιο ζώο συνταγογραφείται θεραπεία σε κτηνιατρική κλινική. Συνήθως συστήνουν φάρμακα με αντιπαρασιτικές ιδιότητες:

• Το Pyro-Stop είναι ένα αντι-πρωτόζωο φάρμακο που βασίζεται σε διπροπιονικό ιμιδαρκάρβη για υποδόριες και ενδομυϊκές ενέσεις. Αποτελεσματική για τη θεραπεία της αναπλάσμωσης, της βαμπερίωσης, της ερυθλιώσεως και άλλων παρασιτικών ασθενειών του αίματος. Το διάλυμα χρησιμοποιείται με ρυθμό 0,25 - 0,5 ml ανά 10 kg ζωικής μάζας μία φορά.
• Veriben - ένα φάρμακο για τη θεραπεία σκύλων με πρωτόζωες ασθένειες όπως ππροπλασμώσεις, βαβεσιώσεις, τρυπανοσωμίαση. Το δραστικό συστατικό του κονιοποιημένου παράγοντα είναι η διδαζίνη (44,5%). Για την παρασκευή του διαλύματος, ένας σάκος σκόνης (2,36 g) συνδυάζεται με αποσταγμένο νερό ή αλατούχο διάλυμα (25 ml). Η προκύπτουσα σύνθεση χρησιμοποιείται για ενδομυϊκές ενέσεις (1 ml ανά 10 kg σωματικού βάρους).
• Η αζιδίνη είναι ένα φάρμακο για τη θεραπεία των πρωτόζωων, το οποίο βασίζεται στην φαιναζόνη και την ακετουρική διμεναζέν.Τα περιεχόμενα του φιαλιδίου διαλύονται με διπλό όγκο νερού, λαμβάνοντας ένα διάλυμα 3,5%, το οποίο εγχύεται με ρυθμό 0,1 ml ανά 2 kg σωματικού βάρους και επαναλαμβανόμενη ένεση χορηγείται κάθε δεύτερη ημέρα.
• Το Pyrosan είναι ένα άλλο φάρμακο παρόμοιας σύνθεσης που βασίζεται σε οξικό άλας diminazen και φαιναζόνη. 2.36 g σκόνης αραιώνονται σε 25 ml ενέσιμου ύδατος ή σε 0.5 g σκόνης σε 5.5 ml ύδατος για ένεση σε δόση 1 ml ανά 10 kg ζώου.
• Η ιμιδοσάνη είναι ένα φάρμακο για τη θεραπεία παρασιτικών ασθενειών αίματος, όπως η βαμπερίωση, η αναπλάσμωση και η παχυσαρκία. Το δραστικό συστατικό σε αυτό είναι το διπροπιονικό ιμιδοκάρβη. Το διάλυμα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για υποδόρια ένεση, το οποίο ενίεται στο λαιμό σε δόση 0,25 - 0,5 ml ανά 10 kg ζωικού βάρους.
• Για τη φυσιολογική λειτουργία των νεφρών, το δισανθρακικό νάτριο ενίεται ενδοφλέβια, πράγμα που εμποδίζει τον σχηματισμό αιμοσφαιρίνης στα ούρα.
• Για τη διατήρηση του σώματος απαιτούνται βιταμινούχα σκευάσματα για σκύλους (βιταμίνη Β12).
• Για να απομακρυνθεί η δηλητηρίαση και να αποκατασταθεί η ισορροπία του νερού του σώματος, θα βοηθήσουν τα φυσιολογικά διαλύματα αλάτων. Είναι απαραίτητο να δοθεί στο σκύλο να πιει μια γουλιά κάθε 10-15 λεπτά.
• Η θεραπεία σε σκύλους με λαϊκές θεραπείες στην οξεία περίοδο δεν συνιστάται, καθώς οι συνέπειες μετά από μη εξουσιοδοτημένη θεραπεία είναι λυπηρές.

Είναι εξίσου σημαντικό μετά τη μόλυνση να τροφοδοτηθεί σωστά ο σκύλος.Αν το κατοικίδιο ζώο είναι πολύ αδύναμο και παραιτηθεί από τα αγαπημένα του προϊόντα, η διατροφή με βία (από ένα κουτάλι ή σύριγγα) θα βάλει μεγαλύτερο βάρος στο σώμα. Συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις, τοποθετείται ένα στρώμα διατροφής για τον σκύλο μετά το δάγκωμα του τσιμπουριού.

Pet Τροφίμων

Εάν ο σκύλος, αν και λίγο, εξακολουθεί να δείχνει ενδιαφέρον για τα τρόφιμα, τότε θα πρέπει να τροφοδοτείται σε ελάχιστες μερίδες αρκετές φορές την ημέρα. Είναι καλύτερα εάν η διατροφή του άρρωστου ζώου θα είναι τα ακόλουθα πιάτα:

• φαγόπυρο και ρύζι κουάκερ?
• βραστά λαχανικά.
• βούτυρο ή πουρέ από κρέας γαλοπούλας ·
• καλαμπόκι ή ελαιόλαδο ·
• ξηρή τροφή πρησμένη σε βραστό νερό.
• κονσέρβες σε θερμότητα, αναμεμειγμένες με νερό.

Σημείωση!

Οποιαδήποτε τροφή πρέπει να δοθεί στο ζώο με τη μορφή θερμότητας. Επίσης, το κατοικίδιο πρέπει να είναι διαθέσιμο σε καθαρό νερό. Είναι επίσης απαραίτητο να περιοριστεί το φορτίο: σύντομες βόλτες σε χαλαρό ρυθμό, άρνηση από την κατάρτιση, διαγωνισμούς και διάφορες εκθέσεις.

Η περίοδος ανάκτησης, ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου, μπορεί να διαρκέσει έως 2 μήνες. Μετά από αυτό, το κατοικίδιο ζώο πρέπει να παρουσιαστεί ξανά στον ειδικό και πρέπει να γίνει επαναλαμβανόμενη εξέταση αίματος.

Πώς να σώσει ένα σκυλί από τσίμπημα τσιμπούρι

Δεν υπάρχει σήμερα καμία προστασία κατά των κροτώνων, αλλά υπάρχουν πολλά μέσα στην αγορά που μπορούν να σώσουν ένα κατοικίδιο ζώο από επιθέσεις παρασίτων. Μπορεί να είναι σταγόνες στο ακρώμιο, χάπια, κολάρα, σπρέι, τα οποία είναι αποτελεσματικά όχι μόνο κατά των κροτώνων, αλλά και διαφόρων ενοχλητικών εντόμων. Αρκεί να τα χρησιμοποιήσετε σύμφωνα με τις οδηγίες και τα παράσιτα δεν θα κολλήσουν.

Υπάρχει επίσης ένα σκυλί εμβολιασμού μετά από δάγκωμα τσιμπούρι. Αρκεί να εγχύσετε ένα ζώο με εμβόλιο όπως το Nobivac Pyro ή το Pirodog και θα αναπτύξει ανοσία στα παράσιτα. Εντούτοις, ο εμβολιασμός ενός ζώου δεν σημαίνει ότι προστατεύεται πλήρως από τους αιμοδοκούς: το εμβόλιο ανακουφίζει μόνο τα συμπτώματα και τη θεραπεία της νόσου στο σπίτι, γεγονός που μειώνει τον αριθμό των θανάτων. Για να επιτευχθεί μέγιστη προστασία, είναι επιθυμητό να συνδυαστεί ο εμβολιασμός με παράγοντες κροσσών.