Τι μοιάζει με τσιμπούρι στο σώμα, τη φωτογραφία και τα συμπτώματα ενός ατόμου

Το καλοκαίρι φέρνει όχι μόνο τον ηλιόλουστο καιρό και τη δυνατότητα υπαίθριας αναψυχής, αλλά και μια μεγάλη πιθανότητα να πάρετε ένα δάγκωμα τσιμπούρι. Μια τέτοια ενόχληση σχετίζεται όχι μόνο με τα προβλήματα της απομάκρυνσης του παρασίτου από το σώμα και την επακόλουθη θεραπεία, αλλά και με την ικανότητα να ανεχόμαστε ορισμένες μολυσματικές ασθένειες που είναι επικίνδυνες για την υγεία ανθρώπων των οποίων τα συμπτώματα πρέπει να γνωρίζετε για να αποφύγετε περαιτέρω επιπλοκές ή μολυσματικές ασθένειες.

Περιγραφή και τρόπος ζωής

Τα συνήθη ακάρεα, τα οποία είναι κοινά στην κεντρική Ρωσία, ζουν στο δάσος ανάμεσα στο φύλλωμα και σε οικόπεδα κήπων, δηλαδή παντού όπου υπάρχουν φύτευση φυτών. Ανήκουν στη σειρά μικρών αραχνοειδών (Λατινική Acarina), μια υποκατηγορία αρθροπόδων. Το μέγεθος του τσιμπουριού πριν το δάγκωμα είναι συνήθως 0,4-0,5 mm, μερικές φορές μπορεί να φτάσει τα 3 mm.

Ο κορμός του παρασίτου αποτελείται από 2 μέρη και 6 ζεύγη εξαρτημάτων: 4 από αυτά είναι τα πόδια, το ζευγάρι είναι pedipalps και τα μπροστινά είναι δακτύλιοι που μοιάζουν με chelicera που σχηματίζουν ένα στόμιο διάτρησης που μπορεί να φανεί καθαρά σε μια διευρυμένη φωτογραφία ενός συνηθισμένου τσιμπουριού.

Σημείωση!

Η ενεργή περίοδος των τσιμπουριών ξεκινά τον Μάιο-Ιούνιο και διαρκεί ολόκληρη τη ζεστή εποχή, ο μέγιστος κίνδυνος τσιμπήματος πέφτει σε ξηρό και ζεστό καιρό.Η βάση του φαγητού τους είναι το ανθρώπινο αίμα και τα θηλαστικά, τα οποία πίνουν με τη βοήθεια ειδικού οργάνου, όπως φαίνεται στην φωτογραφία του proboscis του τσιμπουριού. Καθορίζουν την προσέγγιση του θύματος με οσμή σε απόσταση 10-15 μ.

Ο κίνδυνος τσιμπήματα τσιμπούρι είναι ότι τρυπώνουν αμέσως το δέρμα μαζί με το προβοσκίδα και το κεφάλι, τότε αρχίζουν να πιπιλίζουν αίμα, ότι ένα άτομο δεν μπορεί πάντα να καταλάβει ότι ένα κομμάτι τσιμπούρι λόγω του μικρού μεγέθους του. Και μόνο όταν το παράσιτο διογκώνεται από το μεθυσμένο αίμα, αυξάνεται και γίνεται αντιληπτό στο σώμα. Στη συνέχεια, το θύμα, έχοντας βρει ένα τσιμπούρι, μπορεί να ξεκινήσει μέτρα για την απομάκρυνσή του και τη θεραπεία του δαγκωμένου χώρου.

Επομένως, είναι καλύτερο να γνωρίζετε εκ των προτέρων πόσο καιρό εμφανίζονται τα συμπτώματα ενός τσιμπουριού σε ένα άτομο προκειμένου να ληφθούν μέτρα και να διευκρινιστεί η πιθανότητα μόλυνσης από οποιεσδήποτε λοιμώξεις.

Σημειώστε

Τύποι "bloodsuckers"

Τα πιο κοινά είδη τσιμπουριών που βρέθηκαν στη Ρωσία:

• Τα Ixodic (lat Ixodidae) - τα πιο επικίνδυνα για τον άνθρωπο, ανήκουν στην οικογένεια των ανακουφιστικών, παρασιτικών ζώων. Οι μεγαλύτεροι εκπρόσωποί του στη συνήθη κατάσταση έχουν μήκος 1,3 εκατοστά και μετά την κατανάλωση ενός τμήματος αίματος - μέχρι 2,5 εκατοστά, όπως φαίνεται στην φωτογραφία του αντληθέντος τσιμπούρι.Μετά την εμφύτευση κάτω από το δέρμα, το ακάρεα στερεώνεται εκεί με μια ειδική ανάπτυξη στο στόμα, επομένως, όταν το κεφάλι του παρασίτου τραβιέται έξω, παραμένει στο σώμα του ξενιστή.
• Το Demodex ή το υποδόριο - αναφέρεται σε ευκαιριακά, που ζει μόνιμα στο δέρμα ενός προσώπου στο πρόσωπο και σε άλλες περιοχές. Ζει στη βάση των θύλακες των τριχών και τροφοδοτεί τα σωματίδια του δέρματος και την εκκρίνεται λαρδί από τους αδένες. Η ενεργοποίηση παρασίτων συμβαίνει με μείωση της ανοσίας ή της ορμονικής ανισορροπίας και εκφράζεται στην φλεγμονώδη διαδικασία και στην εμφάνιση ακμής και έλκους. Το μικρότερο μέγεθος του demodex (0,3 mm), σας επιτρέπει να βλέπετε στη φωτογραφία ενός αναρροφημένου τσιμπούρι κάτω από το δέρμα μόνο σε μεγάλη μεγέθυνση κάτω από ένα μικροσκόπιο.
• Παρασίτων κρεβατιών ή σκόνης (μέγεθος 0,1-0,2 mm) - ζουν μόνο σε κλινοσκεπάσματα. Η διατροφή τους δεν είναι αίμα, αλλά νεκρά σωματίδια δέρματος. Αφήνοντας στο ανθρώπινο σώμα τα αποτελέσματα της ζωτικής τους δραστηριότητας, τέτοια μικρά τσιμπούρια μπορούν να προκαλέσουν μια ισχυρή αλλεργική αντίδραση στο σώμα του θύματος τους. Οι φωτογραφίες των τσιμπουριών παρουσιάζονται παρακάτω.

Τύποι τσιμπουριών

Καθώς το τσιμπούρι τσιρίζει

Ακριβώς κατά τη διάρκεια της μαστίγας, το παράσιτο εγχέει μια αναισθητική ουσία, οπότε το θύμα δεν αισθάνεται τη διαδικασία να δαγκωθεί με τσιμπούρι, και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το παράσιτο έχει χρόνο να αρχίσει να πίνει αίμα.Και μόνο μετά από 15-20 λεπτά, όταν ένα κόκκινο σημείο εμφανίζεται και κνησμός, ο λόγος τους γίνεται σαφής.

Επιπλέον, το αρσενικό τσίμπημα μετά από ένα δάγκωμα, μεθυσμένο, αμέσως εξαφανίζεται, αλλά το θηλυκό, όπως φαίνεται στην φωτογραφία του τσιμπούρι πριν και μετά το δάγκωμα, με την απορρόφηση του αίματος αυξήθηκε σημαντικά σε μέγεθος. Μπορεί να προσκολληθεί τόσο σφιχτά στο δέρμα, να φτάσει εκεί με το κεφάλι και την προβοσκίδα, ότι θα είναι πολύ δύσκολο να το πάρει.

Κλείστε πριν από το δάγκωμα και μετά

Σημείωση!

Αφού κολλήσει, ένα τσιμπούρι μπορεί να παραμείνει στο σώμα για αρκετές ημέρες, μέχρι να τον παρατηρήσει ή να εξαφανιστεί από τον εαυτό του.

Οι κρότωνες είναι φορείς ορισμένων ασθενειών που είναι επικίνδυνες για τον άνθρωπο: μολυσματική εγκεφαλίτιδα, μπορελίωση, ταλαρεμία, κλπ. Εάν το παράσιτο μολυνθεί από ιό, μπορεί να μολύνει το θήραμά του με έγχυση σάλιου. Ωστόσο, τα πρώτα συμπτώματα δεν εμφανίζονται αμέσως, αλλά μόνο μετά από 7-24 ημέρες μετά το δάγκωμα, και περιστασιακά μετά από 1-2 μήνες.

Σημείωση!

Η διάρκεια της περιόδου επώασης μετά από ένα δάγκωμα τσιμπούρι εξαρτάται από την κατάσταση της υγείας του θύματος και του αιματοεγκεφαλικού φραγμού του.

Η περιοχή στο σώμα του θύματος, επιλέγει, με βάση την απαλότητα των ιστών του δέρματος. Τα πιο συνηθισμένα σημεία για δαγκώματα τσιμπούρια στο σώμα ενός ατόμου είναι:

• στήθος, μασχάλη, λαιμός.
• θέση πίσω από τα αυτιά?
• την κοιλιά και τη βουβωνική περιοχή.
• φιλέτα?
• το εσωτερικό των αγκώνων στα χέρια και τα πόδια στα πόδια, κάτω από τα γόνατα.
• στη μέση των μαλλιών στο κεφάλι?
• τα άκρα και το εκτεθειμένο δέρμα.

Συνιστάται να επιθεωρήσετε αυτές τις ζώνες για να βρείτε ένα τσιμπούρι μετά από κάθε περίπατο στη φύση και ένα ταξίδι πικ-νικ.

Τι μοιάζει με τσίμπημα τσιμπούρι

Τις περισσότερες φορές, ένα άτομο στην αρχή δεν παρατηρεί το παράσιτο στο δέρμα, γιατί εξωτερικά, μπορείτε να συγχέετε ένα τσιμπούρι με ένα μικρό mole. Γίνεται αισθητό όταν πρήζεται από μεθυσμένο αίμα, αλλά δεν κατάφερε ακόμα να πέσει από μόνη της. Υπάρχει ερυθρότητα, ελαφρά οίδημα ή χτύπημα στην προσβεβλημένη περιοχή, όπως φαίνεται στην φωτογραφία ενός τσιμπημένου τσιμπούρι, καθώς και αισθήσεις καψίματος ή κνησμού. Μερικά άτομα με υπερευαισθησία μπορεί να έχουν αλλεργικές αντιδράσεις.

Τα συμπτώματα της νόσου μετά από να δαγκωθούν από ένα μολυσμένο κρότωνα

Σε σπάνιες περιπτώσεις, εμφανίζονται αρνητικά συμπτώματα μετά από δάγκωμα τσιμπούρι, ειδικά όταν μολύνονται από ασθένεια:

• μια περιοχή τσίμπημα, πρήξιμο των γύρω ιστών, δύσπνοια?
• εξάνθημα σε ολόκληρο το σώμα.
• κεφαλαλγία, ρίγη, πυρετός;
• φωτοφοβία ·
• πόνος στις αρθρώσεις, μούδιασμα ορισμένων περιοχών ή άκρων.
• δυσκολία στο βάδισμα λόγω παράλυσης των ποδιών.
• διαταραχή του ύπνου, απώλεια της όρεξης.

Είναι σημαντικό!

Με οξεία αντίδραση σε δάγκωμα τσιμπουριού, απότομες προσβολές ναυτίας και εμέτου, άλμα θερμοκρασίας, εκτεταμένο οίδημα, ταχυκαρδία ή ακόμα και λιποθυμία, πρέπει να καλείται επειγόντως ένα ασθενοφόρο.

Πώς να προσδιορίσετε το δάγκωμα τσιμπούρι

Είναι δυνατόν να προσδιοριστεί από την εμφάνιση του επηρεαζόμενου τόπου που συγκεκριμένο έντομο έχει δαγκώσει ένα άτομο μόνο με κάποια σημάδια. Αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνει αν υπήρχε τσιμπούρι χωρίς τσιμπούρι, που ήδη εξαφανίστηκε από μόνη της.

Είναι σημαντικό!

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που καθιστά δυνατή τη διάκριση ενός δαγκώματος είναι το δακτυλιοειδές σχήμα της πληγείσας ζώνης: στη μέση του είναι το κέντρο του κόκκινου, που περιβάλλεται από ζάντες, αρχικά χλωμό και στη συνέχεια φωτεινό. Τέτοιοι δακτύλιοι είναι σαφώς ορατοί στην παραπάνω φωτογραφία της διαδρομής ενός τσιμπημένου τσιμπουριού σε ένα άτομο, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ένα παράσιτο που συνδέεται με αυτό.

Τσιμπήστε το δάγκωμα

Αφού εξαφανιστεί από μόνη της ο «αιματοκέφαλος» ή απομακρυνθεί, το θύμα παραμένει μια πυκνή αλλά όχι πολύ οδυνηρή κυψέλη με μια τρύπα από τον κορμό.

Τι μπορεί να μολυνθεί από δάγκωμα τσιμπούρι

Ο κατάλογος των ασθενειών που μπορεί να γίνει ανεκτή από τους "αιμοδοκούς" φθάνει τα 60, αλλά οι πιο συνηθισμένες θα εξεταστούν με περισσότερες λεπτομέρειες. Τα παραπάνω συμπτώματα θα βοηθήσουν ένα άτομο του οποίου το τσιμπούρι στο κεφάλι, στα πόδια ή σε άλλα μέρη του σώματος να ακολουθήσει την κατάσταση της υγείας του, εγκαίρως για να παρατηρήσει την υποβάθμισή του και να συμβουλευτεί έναν γιατρό για θεραπεία.

Εγκεφαλίτιδα που μεταδίδεται με κρότωνες

Πρόκειται για μια ιογενή ασθένεια που επηρεάζει το ανθρώπινο νευρικό σύστημα. Η περίοδος επώασης είναι 4-14 ημέρες. Στη συνέχεια η λοίμωξη προκαλεί τα ακόλουθα δυσάρεστα συμπτώματα:

• απότομη αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
• μυϊκή αδυναμία, μούδιασμα των άκρων και του λαιμού.
• ερυθρότητα του προσώπου, των ματιών και του στοματικού βλεννογόνου.
• σοβαροί πονοκέφαλοι.
• απώλεια της όρεξης, ναυτία και έμετο.

Είναι σημαντικό!

Οι αρνητικές επιδράσεις ενός δαγκώματος από τσιμπούρι σε αυτήν την ασθένεια είναι αρκετά σοβαρές: νευρολογικές παθολογίες, αλλαγές προσωπικότητας, αναπηρία και ακόμη και θάνατος. Τα πρώτα συμπτώματα της νόσου μπορεί να εμφανιστούν εντός μιας εβδομάδας μετά τη μόλυνση, είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί πρόληψη.

Ασθένεια Lyme ή μπορέλιο

Η ασθένεια μεταδίδεται από βακτήρια που προκαλούν δηλητηρίαση του σώματος.Η περίοδος επώασης: 5-14 ημέρες, η ασθένεια περνάει από διάφορα στάδια, τα πρωταρχικά συμπτώματα είναι παρόμοια με το κρύο και στη συνέχεια έρχεται μια λανθάνουσα μορφή που διαρκεί αρκετούς μήνες, κατά την οποία συμβαίνει βλάβη στις αρθρώσεις και στα σημαντικά όργανα ενός ατόμου.

Τα συμπτώματα της μόλυνσης εκφράζονται στα ακόλουθα:

• απότομη αύξηση της θερμοκρασίας.
• πόνος στο κεφάλι, συνεχής κόπωση.
• το τσίμπημα τσιμπούρι είναι πρησμένο και κοκκινισμένο, τότε εμφανίζεται ένα συγκεκριμένο ερύθημα μεγέθους 10-20 cm, το οποίο βαθμιαία διογκώνεται και μετασχηματίζεται από κόκκινο σημείο σε δακτύλιο με διάμετρο έως 60 cm, στο κέντρο του το χρώμα αλλάζει σε κυανό ελαφρύ.
• λίγες ημέρες αργότερα σχηματίζεται κρούστα ή ουλές, τα οποία εξαφανίζονται μετά από 12-14 ημέρες.

Μια τέτοια ασθένεια μετά από ένα δάγκωμα τσιμπούρι προκαλεί βλάβη στο νευρικό, καρδιαγγειακό και κινητικό σύστημα, που μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία.

Αιμορραγικός πυρετός

Η ασθένεια μεταδίδεται από έναν ιό, τα κύρια συμπτώματα του οποίου είναι: η απότομη αύξηση της θερμοκρασίας και ο αρχικός πυρετός, οι αιμορραγίες στα ανώτερα στρώματα του δέρματος, η αλλαγή στη σύνθεση του αίματος του θύματος. Οι ειδικοί υποδιαιρούν την ασθένεια σε 2 τύπους: Ομσκ και πυρετό Κριμαίας. Η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία του δαγκώματος των τσιμπουριών (αντιιικά φάρμακα, βιταμίνες στα αιμοφόρα αγγεία) βοηθούν στην αντιμετώπιση μιας τέτοιας ασθένειας.

Σημείωση!

Οι φορείς αυτών των ασθενειών δεν είναι όλοι "bloodsuckers" που επιχειρούν για το ανθρώπινο αίμα, αλλά μόνο 10-20% αυτών. Ωστόσο, μερικά δείγματα μπορούν να γίνουν ταυτόχρονα φορείς αρκετών μολύνσεων, οι πιο συνηθισμένοι από τους οποίους είναι η εγκεφαλίτιδα.

Συμπτώματα άλλων μολυσματικών ασθενειών

Τα συμπτώματα της νόσου μετά από να δαγκωθούν από ένα μολυσμένο κρότωνα

Οποιαδήποτε μπουκιά από μολυσμένο τσιμπούρι μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ανθρώπινη ασθένεια. Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι πολλές ασθένειες αρχίζουν να εκδηλώνονται λίγες μόνο ημέρες μετά την επίθεση του παρασίτου. Εκτός από την αύξηση της θερμοκρασίας, η οποία εύκολα μπερδεύεται για σημάδια ενός αρχικού κρυολογήματος, μπορεί να υπάρχουν και άλλες συνέπειες που θα βοηθήσουν να καθοριστεί ότι ένα άτομο έχει μολυνθεί από ένα δάγκωμα τσιμπούρι:

• άλματα της αρτηριακής πίεσης, ταχυκαρδία (καρδιακές παλλιέργειες).
• γλώσσα, ρινική καταρροή, πονόλαιμος,
• ναυτία και έμετο.
• οι πρησμένοι λεμφαδένες και το εξάνθημα στο πρόσωπο είναι σημάδια του τυφού.
• οι ρινορραγίες, η διάρροια και ο κοιλιακός πόνος υποδεικνύουν ενδείξεις μόλυνσης από τηλαρυμία.
• υπερβολική εφίδρωση, ρίγη, πόνος στην οσφυϊκή περιοχή, απώλεια συνείδησης - σημάδια αιμορραγικού πυρετού.

Είναι σημαντικό!

Είναι αδύνατο να αναγνωριστεί ένα τσιμπούρι και να καθοριστεί με το μάτι αν είναι μεταδοτική ή όχι. Για να αποσαφηνιστεί η διάγνωση, θα πρέπει να παραπέμπεται στον πλησιέστερο εργαστηριακό ή υγειονομικό επιδημιολογικό σταθμό για τον προσδιορισμό της παρουσίας παθογόνων παθογόνων. Εάν η εξέταση είναι θετική, τότε είναι επείγουσα η συμβουλή ενός γιατρού σχετικά με τη θεραπεία.

Εάν εμφανιστούν δυσάρεστα συμπτώματα και αισθάνεστε αδιαθεσία κατά τη διάρκεια τσιμπημάτων τσιμπημάτων ή μετά από αυτά, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό γενικής ιατρικής ή γιατρούς μολυσματικών ασθενειών στην κλινική και, σε περίπτωση σοβαρής κατάστασης, να καλέσετε ένα ασθενοφόρο.

Τι να κάνετε αν δαγκώσετε με μια κηλίδα - οδηγίες

Αφού επιστρέψετε από μια βόλτα στα δάση ή τα σπίτια, είναι επιτακτική ανάγκη να εξετάσετε τον εαυτό σας, την οικογένεια και τους φίλους σας, ώστε να μην χάσετε το σταθερό τσιμπούρι στο πόδι ή σε άλλα μέρη του σώματος. Αν βρεθεί, πρέπει να τραβηχτεί γρήγορα.

Η θέση του δαγκώματος τσιμπούρι είναι συνήθως χρωματισμένη σε ροζ-κόκκινες αποχρώσεις, η οποία εξαρτάται από την ατομική αντίδραση του σώματος του θύματος. Στο κέντρο υπάρχει μια μικρή κατάθλιψη στην οποία μπορείτε να βρείτε ένα κολλημένο τσιμπούρι στο ανθρώπινο σώμα. Διατηρείται πολύ σφιχτά, οπότε είναι αδύνατο να το εξαγάγετε με τον συνηθισμένο τρόπο, χωρίς να σκιστεί το κεφάλι ή το προβοσκίδα.Εάν κάποιο από τα μέρη του παραμείνει κάτω από το δέρμα, η φλεγμονώδης διαδικασία μπορεί να ξεκινήσει στην κατεστραμμένη περιοχή και το δάγκωμα θεραπεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Για να αποφευχθούν επιπλοκές, το παράσιτο θα πρέπει να στρεβλώνεται από το δέρμα με τη βοήθεια αυτοσχέδιων εργαλείων:

• Η ευκολότερη μέθοδος είναι να αφαιρέσετε το τσίμπημα με τσιμπιδάκια: παίρνοντας το πάνω μέρος του σώματος πιο κοντά στο δέρμα, θα πρέπει να αφαιρεθεί με κυκλική κίνηση αριστερόστροφα. Μετά από τέτοιους χειρισμούς, το σώμα του παρασίτου βγαίνει σταδιακά. Εάν τραβήξετε απότομα, τότε στα χέρια θα είναι ένα τσιμπούρι χωρίς κεφάλι.
• Μια άλλη αποτελεσματική θεραπεία είναι ένα μικρό κομμάτι από συνηθισμένο νήμα ράψιμο, από το οποίο δημιουργείται ένας βρόχος, τοποθετείται σε ένα "αιματοκύτου" και αρχίζει να περιστρέφεται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, τραβώντας το σταδιακά έξω.

Μετά τη διαδικασία απομάκρυνσης, πρέπει να εξετάσετε την κατάσταση του τσιμπουριού: αν είναι ζωντανός, τότε είναι καλύτερο να το τοποθετήσετε σε βάζο για να μεταφερθείτε στην έρευνα. Εάν αυτό δεν είναι απαραίτητο, τότε μπορεί να καεί και να αποστραγγιστεί στο αποχετευτικό δίκτυο. Στη συνέχεια, βεβαιωθείτε ότι πλένετε καλά τα χέρια και τα εργαλεία σας.

Πρώτες βοήθειες για τσιμπήματα τσιμπουριών

Πρώτες βοήθειες για τσιμπήματα τσιμπουριών

Για να αποφύγετε τη μόλυνση του τραύματος από ένα δάγκωμα τσιμπούρι, θα πρέπει να χειριστείτε σωστά την περιοχή τσίμπημα.

Για το σκοπό αυτό, θα είναι χρήσιμες οι ακόλουθες ενέργειες:

1. Πλένετε τα χέρια με σαπούνι.
2. Αντιμετωπίστε την πληγή με απολυμαντικό: αλκοόλη, υπεροξείδιο του υδρογόνου.
3. Δεν συνιστάται η εφαρμογή χρωστικών ουσιών (λαμπρό πράσινο ή ιώδιο) για να μην αλλάξει η εικόνα της πληγείσας περιοχής.
4. Εάν υπάρχει πιθανότητα να παρουσιαστεί αλλεργική αντίδραση, εφαρμόστε οποιαδήποτε χαλαρωτική αλοιφή: Fenistil-gel, Panthenol, κρέμα διασώσεως κλπ.
5. Εάν υπάρχει εξάνθημα μετά από δάγκωμα τσιμπούρια ή άλλη ατομική αντίδραση, τότε πρέπει να ληφθεί αντιισταμινικό: Diazolin, Tavegil, Loratadin, Erius, Cetrin, κλπ.
6. Για να πίνετε άφθονα υγρά, η ανάπαυση στο κρεβάτι συνιστάται τις πρώτες ημέρες.

Τσιμπήστε στα παιδιά

Στα μωρά, η αντίδραση σε δάγκωμα τσιμπουριού σε ένα χέρι ή σε άλλο μέρος του σώματος εκδηλώνεται με στρογγυλεμένη ερυθρότητα ή πρήξιμο. Εάν το παράσιτο απομακρυνθεί αμέσως και προσεκτικά, τότε μετά από λίγες ώρες ένα μικρό κομμάτι με κόκκινη στεφάνη διογκώνεται πάνω στο δέρμα, το οποίο σταδιακά αρχίζει να θεραπεύεται, όπως φαίνεται στην φωτογραφία ενός δάγκωτου τσιμπουριού στα παιδιά. Η επούλωση και η μείωση της διόγκωσης πραγματοποιείται εντός 2 εβδομάδων.

Είναι σημαντικό!

Το σώμα των παιδιών συνήθως αντιδρά πιο έντονα στο σάλιο των παρασίτων,Επομένως, όταν τα πρώτα αρνητικά συμπτώματα ενός παιδιού εμφανίζονται με τη μορφή ζάλης, αδυναμίας, πυρετού, φωτοφοβίας εντός 3 ωρών μετά τα τσιμπήματα, είναι δυνατόν να συναχθεί ένα συμπέρασμα για πιθανή μόλυνση. Οι γονείς θα πρέπει να συμβουλεύονται γιατρό, συνιστάται η χορήγηση ανοσοσφαιρίνης, αναερόνης ή αντιβιοτικής Yodanthiprin.

Παιδικό δάγκωμα τσιμπούρι

Τι να μην κάνει με δαγκώματα τσιμπούρι

Κατά την ανίχνευση σημείων τσιμπουριού ή του ίδιου του παρασίτου στο σώμα του, απαγορεύεται αυστηρά η χρήση των ακόλουθων ενεργειών:

• να λιπαίνει τον «αιμοδότη» με φυτικό έλαιο, το οποίο, σε αντίθεση με την επικρατούσα λανθασμένη γνώμη, όχι μόνο δεν τον εξαναγκάζει να σέρνει, αλλά τον διεγείρει να αναρρώσει το αίμα μετά την αναρρόφηση, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης και φλεγμονής.
• καυτηριάστε το ακάρεα με καυστικά υγρά (βενζίνη, κηροζίνη) ή καύση τσιγάρου.
• τραβώντας την απότομα, η οποία οδηγεί πάντα σε ρήξη του μοσχαριού και το κεφάλι παραμένει κάτω από το δέρμα, το οποίο, σύμφωνα με κριτικές σχετικά με το τσίμπημα του τσιμπουριού, συχνά οδηγεί στην εξόντωση του τραύματος.
• προσπαθήστε να συντρίψετε το παράσιτο.
• επιλέξτε το με μια μη απολυμασμένη βελόνα ή άλλα βρώμικα αντικείμενα.

Όλες αυτές οι ενέργειες αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης των ανθρώπων με βακτήρια και μολυσματικές ασθένειες, οδηγούν σε πυώδεις διεργασίες στην επιδερμίδα.

Πρόληψη τσιμπήματος

Για να αποφύγετε να σκεφτείτε αν ένα τσίμπημα τσιμπημένο ή όχι κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης σε ένα δάσος, ένα πάρκο ή μια ντάκα και ποιες συνέπειες μπορεί να προκαλέσει αυτό, θα πρέπει να λάβετε προληπτικά μέτρα που θα προστατεύσουν τα παιδιά και τους ενήλικες από αυτό το πρόβλημα:

• φορούν ανοιχτόχρωμα ρούχα, πάνω στα οποία είναι έντονα ορατά τα έντομα που περιστρέφονται, με μακριά μανίκια και γειτονικές μανσέτες.
• να επεξεργάζονται τα ρούχα με απωθητικά ή να φοβίζουν ακαρεοκτόνα σπρέι, των οποίων οι μυρωδιές δεν ανέχονται τα ακάρεα.
• προσέξτε να περπατάτε ή να καθίσετε στο ψηλό χορτάρι, όπου παράσιτα κρύβουν το θύμα τους για να αναρριχηθούν σε αυτό.
• πριν επισκεφθείτε την περιοχή όπου η κνησμώδης εγκεφαλίτιδα είναι κοινή, συνιστάται να κάνετε ένα προφυλακτικό εμβόλιο για την ανάπτυξη της ανοσίας.
• Μετά το περίπατο, εξετάστε προσεκτικά τα ρούχα και το δέρμα για παράσιτα που έχουν κολλήσει.

Αυτές οι συστάσεις θα σας επιτρέψουν να αποφύγετε την επίθεση των "bloodsuckers" και τις πιθανές αρνητικές συνέπειες.