Ποντίκια αρπακτικά

Το σφάλμα του αρπακτικού είναι εκπρόσωπος μιας μεγάλης οικογένειας υποζώνων ημιπτέρων. Τα περισσότερα από αυτά τα έντομα είναι αρπακτικά, εξ ου και το όνομά τους. Κάποιοι τρέφονται με έντομα και τις προνύμφες τους, αλλά υπάρχουν και παράσιτα που πίνουν ανθρώπινο αίμα και θερμόαιμα ζώα. Το αποτέλεσμα είναι ότι θεωρούνται μεταβατική επιλογή από τους αρπακτικούς στους αιμοδοκούς. Ο θανατηφόρος κίνδυνος για τον άνθρωπο αντιπροσωπεύει σφάλματα triatomκοινό στη Λατινική Αμερική.

Οι θηρευτές είναι συνηθισμένοι σχεδόν παντού, ειδικά πολλοί από αυτούς ζουν στα στρατόπεδα της Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής και της Αφρικής.Συνολικά, υπάρχουν περίπου 7.000 είδη τέτοιων εντόμων στη φύση και λίγο λιγότερο από εκατό στην πρώην Σοβιετική Ένωση.

Τι μοιάζουν

Σε σύγκριση με άλλα είδη, τα αρπακτικά ζώα είναι αρκετά μεγάλα, ορισμένα από αυτά μπορούν να φτάσουν έως και 20 mm. Έχουν πολύ διαφορετικό χρώμα: επικρατούν φωτεινά και ποικίλα χρώματα σε τροπικά είδη από χαρτόβια, οι εκπρόσωποι της μεσαίας ζώνης ζωγραφίζονται σε μαύρους ή καφέ-καφέ τόνους. Σε περίπτωση κινδύνου, τα αρπακτικά ζώα είναι σε θέση να αλλάξουν χρώμα, αποκτώντας ένα γκριζωπό ξυλώδες χρώμα.

Ποντίκια αρπακτικά

Παρά τα μακρά οπίσθια πόδια τους, αυτά τα σφάλματα κινούνται πολύ αργά. Πολλοί θηρευτές έχουν καλά ανεπτυγμένα φτερά στην κοιλιά, αλλά υπάρχουν και αυτοί που δεν έχουν φτερά σε αυτή την οικογένεια. Σε ένα επιμήκη και στενό κεφάλι, υπάρχουν διογκωμένα μάτια, κεραίες με τεταρτημόρια και στυλοειδή κυρτά προβοκάκια. Η άνω γνάθο μιας τέτοιας στοματικής συσκευής χρησιμεύει για τη διάτρηση του δέρματος του θύματος, ενώ το κάτω μέρος με τη βοήθεια ειδικών τριχών του σφάλματος πιπιλίζει αίμα. Παρακάτω είναι τα σφάλματα αρπακτικών στη φωτογραφία.

Σημείωση!

Το Predator, όπως τα περισσότερα αρπακτικά σφάλματα, δεν εκπέμπει μια ιδιόμορφη οσμή. Μια τέτοια μυρωδιά δεν χρειάζεται από ένα τρομερό έντομο, καθώς το ίδιο έρχεται σε επίθεση.

Τρόπος ζωής & οικοτόπου

Οι θηρευτές κυνηγούν κυρίως τη νύχτα, χρησιμοποιώντας τεχνικές "κυνήγι" αράχνης. Τα έντομα είναι σε θέση να καθίσουν ακίνητα σε ενέδρα για μεγάλο χρονικό διάστημα, περιμένοντας το θήραμά τους. Με την προσέγγισή του, ο αρπακτικός παίρνει τη στιγμή και κάνει ένα αιχμηρό τράνταγμα, ωθώντας το proboscis του στο σώμα του θύματος. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας τσίμπημα, το σφάλμα ενίει μια τοξική ουσία, η οποία προκαλεί την παράλυση του προσβεβλημένου ατόμου και την υγροποίηση των ιστών και των οργάνων του. Κατά τη διάρκεια της επανατοποθέτησης, ο θηρευτής απορροφά τα ληφθέντα περιεχόμενα με ένα προβοσκίδα. Οι προνύμφες είναι ιδιαίτερα αιμοσταγμένες.

Ο θηρευτής ζει σε ποικίλες συνθήκες: στα δέντρα και στο γρασίδι, κάτω από πέτρες και στο έδαφος. Μπορούν επίσης να ζουν στις φωλιές πουλιών και ζώων. Κάποιοι είδη ξύστρες (Sinanthropus) μπορεί να βρεθεί ακόμα και σε οικιακά κτίρια και αποθήκες.

Bug αρπακτικό

Αναπαραγωγή

Ο θηρευτής σφαλμάτων αναπαράγει αρκετά γρήγορα. Το θηλυκό φέρει περίπου δύο δεκάδες αυγά, τα οποία είναι σταθερά κολλημένα στα φυτά. Μετά από 2 μήνες εμφανίζονται εντελώς ροζ νύμφες. Με την πάροδο του χρόνου, η επιφάνεια του σώματος των απογόνων της τελευταίας ημέρας σκουραίνει, μόνο η κοιλιά παραμένει ροζ. Και μόνο μετά το πρώτο molt, αποκτά ένα μαύρο και μοβ χρώμα.Οι προνύμφες γίνονται σεξουαλικά ώριμα άτομα μετά από μισό χρόνο.

Ενδιαφέρουσες

Οι βρώμικες προνύμφες αρπακτικών έχουν μια εκπληκτική ικανότητα να συγκαλύψουν τον εαυτό τους. Είναι ειδικά καλυμμένα με σκόνη και σκουπίδια, και ως εκ τούτου γίνονται σαν βρωμιά από βρωμιά.