Κοινή σπλήνα (ευρωπαϊκός)

Τι είδους ευρωπαϊκή ή συνηθισμένη σπονδυλική στήλη οδηγεί: όπου ζουν, τι τρώνε, πώς μεγαλώνουν οι απόγονοί τους και πώς διαφέρουν από άλλα είδη mole, είναι πληροφορίες για περίεργους και ενδιαφερόμενους.

Βιολογική περιγραφή

Οι κοινές μύες (λατινική ονομασία Talpa europaea) είναι μικρού μεγέθους θηλαστικά, σύμφωνα με την ταξινόμηση, ανήκουν στη σειρά γαιοσκωλήκων. Οι διαστάσεις του επιμήκους σώματος, που τελειώνει με μια μικρή ουρά, μπορεί να φτάσει μέχρι 11-16 cm, βάρος - 80-130 g.Τα αρσενικά είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα θηλυκά.

Μοιάζουν μοιάζει ασυνήθιστο για έναν υπόγειο κάτοικο. Τα μπροστινά πόδια των μοσχαριών είναι πιο ανεπτυγμένα και ισχυρότερα από τα οπίσθια, που μοιάζουν με φτυάρια με νύχια και χρησιμοποιούνται για την κατασκευή υπόγειων σηράγγων και οπών κατασκευής.

Σημείωση!

Σε αντίθεση με τα τρωκτικά, κωφάδες οι συνηθισμένοι σκωληκοί δεν έχουν εμπρόσθιους κοπτήρες για σκάψιμο.

Ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού μοσχαριού έχει σχήμα κώνου με επιμήκη ροζ μύτη-proboscis. Τα μάτια είναι πολύ μικρά, κλειστά με κινούμενα βλέφαρα, χωρίς τον φακό και τον αμφιβληστροειδή, εξαιτίας των οποίων το ζώο δεν βλέπει σχεδόν τίποτα. Ορισμένα είδη molehill δεν έχουν καμία όραση. λόγω της υπερανάπτυξης του δέρματος. Τα εξωτερικά αυτιά απουσιάζουν, αλλά η ακοή τους είναι εξαιρετική, καθώς και οι δυνατότητες οσμής και αφής.

Τα μαλλιά ενός συνηθισμένου μώλου είναι παχιά και σύντομη, βρίσκεται σε διάφορες αποχρώσεις: από το σκούρο γκρι, το καφέ έως το μαύρο. Αναπτύσσεται κάθετα στο δέρμα, λόγω της οποίας τα ζώα μπορούν εύκολα να μετακινηθούν σε στενούς υπόγειους χώρους εμπρός και πίσω. Η γούνα μούλλων εμφανίζεται τρεις φορές το χρόνο την άνοιξη και το φθινόπωρο. Η ουρά είναι μικρή, οι τρίχες επάνω σε αυτήν συμπληρώνουν τις απτικές ικανότητες του ζώου και του επιτρέπουν να κινηθεί στην πίσω κατεύθυνση.

Οι μοσχοί συνηθισμένοι

Ο τρόπος ζωής και ο οικοτόπος

Τα συνηθισμένα σκωτσέζικα μολύβια οδηγούν σε έναν υπόγειο τρόπο ζωής, σχεδόν συνεχώς ανοίγοντας το δρόμο τους, ξεκινώντας από τους πρώτους ανοιξιάτικους μήνες και μέχρι την εμφάνιση του κρύου καιρού. Στην επιφάνεια του εδάφους, η δραστηριότητά τους είναι άμεσα αντιληπτή από την εμφάνιση μοριακών κυττάρων, το μέγεθος των οποίων εξαρτάται από την ευθρυπτότητα και την υγρασία του εδάφους. Προτιμούν τα εδάφη που μπορούν να σκάβουν εύκολα με τα πόδια τους.

Δραστηριότητα αυτών χωματουργικά ζώα Διαρκεί όλο το χρόνο, μόνο τους χειμερινούς μήνες πηγαίνουν βαθύτερα στο έδαφος, τοποθετώντας νέα περάσματα που βρίσκονται κάτω από το επίπεδο της κατάψυξης του εδάφους.

Ενδιαφέρουσες

Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι για μία νύχτα ένα mole μπορεί να κάνει ένα υπόγειο πέρασμα με μήκος έως 50 μέτρα και η συνολική έκταση των γκαλερί και των τρυπών της φτάνει τα 800 τετραγωνικά μέτρα. m. Για αναπαραγωγή, σκάβουν θάμνους φωλιάσματος σε βάθος περίπου 1,5-2 m.

Τα υπόγεια περάσματα σε συνηθισμένα σπίτια είναι ένα τεράστιο σύστημα πολυκατοικιών με διάμετρο μέχρι 5,5 cm, μερικές από τις οποίες είναι οριζόντια, αλλά υπάρχουν και κεκλιμένες μετακινήσεις που οδηγούν στη φωλιά.

Οι κινήσεις των μορίων είναι:

• επιφανειακό, βάθος 1-5 cm, όταν το ζώο σπρώχνει τη γη στα πλάγια και προς τα πάνω.
• τα βαθιά εγκεφαλικά επεισόδια μεγέθους έως και 50 cm δημιουργούνται όταν το έδαφος ρίχνεται στην επιφάνεια, όπου λαμβάνονται αχυρώσεις.

Επίσης, σύμφωνα με το σκοπό τους, οι μοσχίδες των κοινών μοσχαριών χωρίζονται σε:

• κατοικίες που οδηγούν σε μια φωλιά ή στο νερό?
• τροφές που χρησιμοποιούνται για κυνήγι.

Η περιοχή διανομής αντιστοιχεί στο όνομα: Ευρωπαϊκές χώρες. Υπάρχουν πολλά υποείδη τέτοιων ζώων στην επικράτεια της Ρωσίας: Ευρωπαίος, Αλτάι, Καυκάσιος και μικρός. Οι κοινές μύες κατοικούν σχεδόν σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή επικράτεια της Ρωσίας, στα Ουράλια και στη Δυτική Σιβηρία. Οι ζώνες των οικότοπων τους είναι καθαρισμοί και δασικές άκρες, πλημμυρικές εκτάσεις ποταμών και ξηρά λιβάδια.

Τα κανονικά σμήνη κολυμπούν όμορφα, ώστε να μπορούν να μετακινηθούν στην αντίθετη όχθη του ποταμού για κυνήγι. Αλλά στην επιφάνεια της γης είναι σπάνιες: εξαιτίας των σύντομων ποδιών που κινούνται μόνο με σέρνεται, ο δρόμος μπορεί να τελειώσει σε θάνατο από την επίθεση των εχθρών, συμπεριλαμβανομένων των αλεπούδων, κουκουβάγιων, martens και άλλων αρπακτικών.

Mole Food

Mole Diet: γαιοσκώληκες, έντομα (Χρουσχί, πεταλούδες, woodlice, σκαθάρια) και τις προνύμφες τους. Επιπλέον, οι ίδιοι οι γαιοσκώληκες σέρνουν στη μυρωδιά των μυκήτων, η οποία είναι χαρακτηριστική των μεταναστευτικών περασμάτων. Η συλλογή των τροφίμων γίνεται όταν το ζώο κινείται κάτω από ένα στρώμα γης. Αν βρεθεί πάρα πολύ φαγητό, τότε το ζώο μπορεί να το βάλει στην άκρη, για το οποίο το κεφάλι δαγκώνει το θύμα, το ακινητοποιεί και στη συνέχεια το τοποθετεί σε έναν από τους υπόγειους θαλάμους.Τον χειμώνα, με το σκάψιμο του υψηλότερου μώλου, μπορεί κανείς να βρει αποθέματα με τη μορφή εκατοντάδων σκουληκιών.

Σημείωση!

Τα συνηθισμένα σμήνη τρώνε 3-4 φορές την ημέρα, καταναλώνοντας 20-30 g σκουλήκια ή άλλα τρόφιμα κάθε φορά. Μετά το επόμενο "γεύμα", το ζώο αφαιρείται για να ξεκουραστεί στη φωλιά, όπου κυλάει σε μια μπάλα και κοιμάται για 3-5 ώρες. Μπορούν να υποφέρουν από την πείνα μόνο για 14-17 ώρες και αν δεν βρουν φαγητό, τότε πεθαίνουν.

Αναπαραγωγή

Μια φωλιά στην οποία ένας συνηθισμένος μόσχος στηρίζεται ή ανυψώνει απογόνους βρίσκεται συνήθως κάτω από τις ρίζες των δέντρων, στο κάτω μέρος των πελμάτων ή hummocks, κάτω από κτίρια σε βάθος 1,5-2 m. Ο πυθμένα του είναι καλυμμένος με ξηρό γρασίδι ή μαλακό βρύο. Συνήθως μια τέτοια τρύπα έχει αρκετές εισόδους και εξόδους ταυτόχρονα.

Οι μώλοι είναι μοναχικά θηλαστικά, σχηματίζουν ζεύγη μόνο στην εποχή ζευγαρώματος, η οποία συμβαίνει στις αρχές της άνοιξης. Η σεξουαλική ωριμότητα έρχεται στην ηλικία ενός. Το γονιμοποιημένο θηλυκό προετοιμάζει ειδικά τη φωλιά του.

Γεννιούνται τα μικρά παιδιά μετά από 40 ημέρες εγκυμοσύνης εντελώς φαλακρό. Ο αριθμός τους είναι συνήθως 5, αλλά μπορεί να είναι μέχρι 8. Για 30 ημέρες τρέφονται μόνο με μητρικό γάλα και στη συνέχεια μεγαλώνουν και πηγαίνουν στις δικές τους τρύπες. Εάν ένα από τα μικρά παιδιά δεν θέλει να εγκαταλείψει τη φωλιά, τότε η μητέρα τον οδηγεί μακριά και ακόμη και δαγκώνει, αναζητώντας φροντίδα σε μια ανεξάρτητη ζωή.

Ενδιαφέρουσες

Τα ενήλικα αρσενικά είναι πολύ επιθετικά στη φύση, είναι σε θέση να επιτεθούν στους γείτονες και ακόμη και να τα ξεφλουδίσουν, μετά από τα οποία μπορούν να φάνε, δείχνοντας δεξιότητες του κανιβαλισμού. Τα ενήλικα αρσενικά είναι πολύ επιθετικά στη φύση, είναι σε θέση να επιτεθούν στους γείτονες και ακόμη και να τα ξεφλουδίσουν, μετά από τα οποία μπορούν να φάνε, δείχνοντας δεξιότητες του κανιβαλισμού. Κατά την αλίευση ενός μώλου είναι πολύ δύσκολο για ένα άτομο να το κρατήσει στα χέρια τους, εκτός από τα δαγκώματα των ζώων και τις γρατζουνιές, επομένως είναι δυνατό να το πιάσετε μόνο με γάντια · είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να το κρατήσουν στα χέρια τους.

Τύποι μοσχευμάτων και οι διαφορές τους

Μοριακά είδη

Άλλα είδη κοινών κρεατοερίων βρίσκονται στο έδαφος της Ρωσίας:

• Σάβριος ή Altai mole (Talpa altaica) - διαφέρει από μια βραχύτερη ουρά και την παρουσία μικρών δοντιών, τα μάτια τους είναι ανοιχτά, αλλά διαφέρουν ελάχιστα μεταξύ των παχών γούνας. Η γούνα αποτελείται από μακριές τρίχες 8-12 mm. Μέγεθος σώματος: 13-19 cm, σε γυναίκες έως 17 cm Χρώμα παλτό: σκούρο γκρι ή μαύρο-καφέ, υπάρχουν ζώα με κηλίδες ή με λευκά-κίτρινα μαλλιά. Ζει σε ορεινές περιοχές στο νότο της Σιβηρίας. Σε αυτό το είδος της εγκυμοσύνης σε θηλυκά διαρκεί μέχρι 270 ημέρες λόγω της λανθάνουσας περιόδου.Διάρκεια ζωής 5 χρόνια.
• Μικρό ή τυφλό (Talpa caeca) - είναι το μικρότερο mole, το σώμα του σε μήκος φτάνει τα 8-12 cm. Η γούνα είναι συνήθως μαύρο-καφέ ή μαύρο. Εγκαθιστά τον ισθμό του Καυκάσου, την Τουρκία και στο βόρειο τμήμα του Ιράν. Η διατροφή αποτελείται από έντομα και προνύμφες σκαθάρια, δεν υπάρχουν σχεδόν σκουλήκια. Η γέννηση των μωρών συμβαίνει το Φεβρουάριο-Μάρτιο, σε ένα σκουπίδια 1-5 cubs.
• Ο μόλυβδος του Καυκάσου (Talpa caucasica) έχει διαστάσεις 10-14 cm, βάρος μέχρι 95 g. Ο Ταύρος είναι καλυμμένος με μαύρη βελούδο γούνα, μεγάλα δόντια. Κατοικεί στα βουνά του Καυκάσου και στην Τουρκία. Επίσης τρέφονται με γαιοσκώληκες. Αναπαράγεται 2 φορές το χρόνο, σε ένα παιδί με 2-4 μωρά.

Ωφέλεια και βλάβη

Τα κυριότερα οφέλη των σκωληκοειδών είναι η κατανάλωση επιβλαβών εντόμων και η χαλάρωση του εδάφους, το οποίο είναι καλά εμπλουτισμένο με οργανική ύλη.

Τα κυριότερα οφέλη των σκωληκοειδών είναι η κατανάλωση επιβλαβών εντόμων και η χαλάρωση του εδάφους, το οποίο είναι καλά εμπλουτισμένο με οργανική ύλη.
Στη γεωργία και σε οικόπεδα κήπων, τα κοινά σκωληκοειδή προκαλούν πολλές ζημιές λόγω βλάβης στις ρίζες των υγιεινών καλλιεργειών και της καταστροφής μεγάλου αριθμού γαιοσκωλήκων. Κηπουροί και κηπουροί σχεδόν όλη την εποχή παλεύοντας με τα υπόγεια ζώα που μετακινούνται στη γη με τη βοήθεια του λαϊκά και εργαλεία καταστημάτων.