Ξύλινη ξύλινη γλώσσα

Στη φύση, υπάρχουν πολλά ζώα που οδηγούν σε παρασιτικό τρόπο ζωής. Πολλοί από αυτούς είναι διάσημοι για τον ασυνήθιστο τρόπο ζωής τους. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η ξυλογλυπτική που καταβροχθίζει τη γλώσσα - ένα αρκετά δημοφιλές ζώο που έχει κερδίσει τη φήμη για τη μοναδική του ικανότητα να ριζώσει στο σώμα του ξενιστή. Δεν τροφοδοτεί μόνο το αίμα του θύματός της, αλλά αργότερα αντικαθιστά εντελώς το πληγέν όργανο της. Ένα τέτοιο καρκινοειδές δεν ζει στον άνθρωπο, παρασιτίζει μόνο στο στόμα των ψαριών.

Χαρακτηριστικά της γλώσσας καρκίνου

Στη φύση, υπάρχουν πολλά είδη Cymothoa, αλλά μόνο η Cymothoaexigua (στην αγγλική γλώσσα, η οποία τρώει γλώσσα) σημαίνει ότι μπορεί να τρώει και να αντικαθιστά το όργανο.

Το καρκινοειδές έχει γίνει γνωστό στον κόσμο λόγω της μοναδικής του ικανότητας παρασιτισμού στο σώμα του ξενιστή. Σήμερα είναι το μοναδικό πλάσμα που μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως το όργανο που χάθηκε με δικό του λάθος. Στην εμφάνιση, είναι πολύ παρόμοια ξύλινες ψείρεςπου βρίσκονται σε ακατέργαστα κελάρια, σε σοφίτες και σε διαμερίσματα. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του καρκινοειδούς είναι το γαλακτώδες σώμα.

Ξύλινη ξύλινη γλώσσα

Ως θύμα του, το παράσιτο επιλέγει ένα ροζ snapper που ζει στις ακτές της Καλιφόρνιας. Βάζοντας στο στόμα των ψαριών μέσα από τα βράγχια, με τη βοήθεια ειδικών νυχιών, ένα μικρό καρκινοειδές συνδέεται άμεσα με τη γλώσσα. Στο αρχικό στάδιο της παρασιτοποίησης, η κύρια πηγή τροφής για το παράσιτο προέρχεται από τη γλώσσα.

Καθώς γίνεται σταδιακά αμήχανα, το όργανο τελικά ατροφεί. Ωστόσο, τα ψάρια δεν χάνονται · από εκείνη τη στιγμή ο ίδιος ο "άποικος" αρχίζει να παίζει το ρόλο της γλώσσας. Πολλοί θα σκεφτούν ότι με αυτό τον τρόπο το καρκινοειδές θα απορροφήσει όλα τα θήραμα του ξενιστή.Εντούτοις, αυτό απέχει πολύ από την περίπτωση: η ξύλινη ψείρα συνεχίζει να ζει στα ψάρια χωρίς να παρεμβαίνει στη σίτιση της. Όλα τα τρόφιμα που καταναλώνει το θύμα περνούν από το καρκινοειδές. Το ζώο πίνει εν μέρει το αίμα του θύματος και είναι ικανοποιημένο με τη βλέννα ψαριών, χωρίς να προκαλεί μεγάλη ζημιά και δυσφορία. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο snapper χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες του παρασίτου, χωρίς να γνωρίζει ούτε καν την υποκατάσταση.

Αναπαραγωγή

Τα άτομα του θηλυκού φτάνουν σε μήκος 3 cm, αρσενικά - μέχρι 1,5 cm. Κάτω από τη φωτογραφία μπορείτε να δείτε πώς αυτά τα καταπληκτικά ζώα φαίνονται.

Το Woodlice αναπαράγεται δεξιά στο στόμα του ψαριού. Περιοδικά, ένα ώριμο αρσενικό κολυμπάει μέσα από τα βράγχια στο στόμα του ψαριού και συνδυάζεται με το θηλυκό που ζει εκεί. Στη συνέχεια στην κοιλιά της γυναίκας σε μια ειδική τσέπη τοποθετούνται αυγά, όπου εκκολάπτονται. Εμφανίστηκαν νήπια εγκαταλείπουν τον τόπο γέννησης. Πηγαίνουν στην αναζήτηση του θύματος, στο στόμα του οποίου θα περάσουν τη ζωή τους.

Mokritsa καταβροχθίζει τη γλώσσα

Είναι επίσης εκπληκτικό το γεγονός ότι ενώ το ξυλόγλωσσος αυξάνεται, είναι άνδρας. Διεισδύοντας στο στόμα του snapper, μετενσαρκώθηκε σε ένα θηλυκό.

Σημείωση! Οι γλώσσες που καταβροχθίζουν τη γλώσσα δεν αλλάζουν ποτέ τους μεταφορείς: αφού εγκατασταθούν στο στόμα ενός ψαριού, δεν το αφήνουν πλέον.Το θύμα δεν αντιτίθεται σε μια τέτοια "γειτονιά", χρησιμοποιώντας το παράσιτο ως τη δική του γλώσσα.
Έχοντας φθάσει στην ωριμότητα, το καρκινοειδές πεθαίνει, αλλά η ατροφική γλώσσα ψαριών δεν αποκαθιστά την παραγωγική της ικανότητα. Ο Λουκιανός πρέπει μόνο να ελπίζει ότι ο τόπος αυτός θα ληφθεί από ένα άλλο τέτοιο άτομο.

Μερικές φορές, η πονόδοντο μπορεί να εγκατασταθεί στο στόμα μεγάλων ψαριών σε ζεύγη. Το θύμα τα χρησιμοποιεί ως τη γλώσσα του, χωρίς να γνωρίζει την αντικατάσταση.

Είναι οι γλωσσικές ψείρες επικίνδυνες για τους ανθρώπους;

Η Cymotoaexigua δεν αποτελεί κίνδυνο για τον άνθρωπο, προκαλώντας μόνο αίσθημα αηδιασμού και αηδία. Ωστόσο, αν προσπαθήσετε να το τραβήξετε από τα ψάρια που αλιεύονται, μπορεί να δαγκώσει τον ψαρά με το δάχτυλο. Η δραστηριότητα διατηρεί τα ζώα σε όλη τη ζωή. Το παρασιτικό δάγκωμα δεν είναι δυνατό, αλλά είναι ακόμα προτιμότερο να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε εργαλείο για μια τέτοια διαδικασία. Και η εμφάνιση ενός δυσάρεστου πλάσματος μπορεί να προκαλέσει σύγχυση σε κάθε ψαρά που έπαψε να πιάσει ένα ψάρι με μια «έκπληξη».

Μέχρι το 2005, θεωρήθηκε ότι η ξυλεία της γλώσσας ζούσε μόνο στον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό, έξω από την ακτή της Καλιφόρνιας, μέχρι να βρεθεί ένα τέτοιο δείγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο οικοτόμος του παρασίτου των μαλακοστράκων με την πάροδο του χρόνου άρχισε να αναπτύσσεται. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία σχετικά με τη θέση αυτού του πλάσματος.Θα μπορούσε να φτάσει στη χώρα, να είναι μέσα στον εαυτό του.