Τι είναι χρήσιμο τσίμπημα μελισσών για ένα άτομο;

Είναι δύσκολο να βρεθεί κάποιος που δεν θα είχε βιώσει στη ζωή του. τσίμπημα μελισσών. Δυσάρεστη αίσθηση καψίματος, πόνο, αφόρητη φαγούρα και οίδημα - συμπτώματα του δηλητηρίου, η οποία καθιστά το χρόνο το τσίμπημα εντόμου στην άκρη της μύτης. Η επίθεση μιας μέλισσας, η οποία τελειώνει με μια τσίμπημα, γίνεται συνήθως θανατηφόρος για ένα εξαγριωμένο άτομο.Στη διαδικασία της επίθεσης της γυναίκας τόσο σφιχτά λίρες τσίμπημα σε ανθρώπινο δέρμα που δεν είναι σε θέση να το εκχυλίσει. Ως αποτέλεσμα, εκπέμπει και με αυτό ένα σημαντικό μέρος του εντέρου του εντόμου, που οδηγεί τον ατομικό στον αναπόφευκτο θάνατο. Με αυτό τον τρόπο, τα θηλυκά προστατεύουν τον εαυτό τους και τις φωλιές τους σε στιγμές κινδύνου. Ωστόσο, μαζί με τον πόνο και την απογοήτευση, το τσίμπημα των μελισσών φέρνει τεράστια οφέλη για την υγεία. Πρόκειται για το πώς η θεραπεία των τσιμπήματα των μελισσών εφαρμόζεται στην ιατρική και θα συζητηθεί σε αυτό το άρθρο.

Τα συστατικά του δηλητηρίου μέλισσας

Το δηλητήριο των μελισσών παράγεται αποκλειστικά από θηλυκά άτομα, συσσωρεύοντάς το σε ειδικές δεξαμενές. Και πριν καταλάβετε ποια είναι τα οφέλη ενός τσίμπημα μελισσών, πρέπει να ξέρετε τι συνιστά δηλητήριο μέλισσας. Τα κύρια συστατικά αυτής της μοναδικής ουσίας είναι:

• η μελιτίνη είναι το βασικό και πιο επικίνδυνο τοξικό συστατικό του δηλητηρίου, συμβάλλοντας στην καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων και διαταράσσοντας τις μεταβολικές διεγερτικές διεργασίες, γεγονός που οδηγεί σε συστολή μυών.
• η απαμινίνη - μια πρωτεϊνική ουσία που δρα στα νευρικά κύτταρα, η οποία οδηγεί σε αύξηση της κινητικής δραστηριότητας.
• Η ισταμίνη είναι μια τοξίνη που προκαλεί αλλεργική αντίδραση, η οποία συνοδεύεται από την εμφάνιση ερυθρότητας, πόνου, οίδημα και αγγειοδιαστολή.
• υαλουρονιδάση - ένα ένζυμο που προάγει την ταχεία εξάπλωση της τοξικής σύνθεσης και την εμφάνιση οιδήματος.
• η φωσφολιπάση είναι ένα συστατικό που καταστρέφει τα κυτταρικά τοιχώματα.

Η βάση του δηλητηρίου των μελισσών συνιστά επίσης στοιχεία όπως το μαγνήσιο, ο φώσφορος, το θείο. Περιέχει υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λίπη και οξέα (μυρμηκικό, υδροχλωρικό, ορθοφωσφορικό).

Βλάβη ή όφελος από ένα δάγκωμα μελισσών

Ζημία από το τσίμπημα των μελισσών

Ένα τσίμπημα μελισσών μπορεί να έχει τόσο αρνητικό όσο και θετικό αποτέλεσμα στο ανθρώπινο σώμα.

Σχετικά με τη ζημιά

Η συνέπεια ενός μοναδικού τσίμπημα μιας μέλισσας σε ένα υγιές άτομο είναι μια τοπική αντίδραση, η οποία εκφράζεται με τη μορφή του σοβαρού πόνου καύσου. Επίσης στο σημείο του δαγκώματος, εμφανίζονται οίδημα και ερυθρότητα.

Ήπια αλλεργία με τσίμπημα μελισσών που εκδηλώνεται με τη μορφή κνίδωσης. Στο δέρμα υπάρχουν πολλές λαμπερές κυψέλες που προκαλούν φαγούρα και καύση.

Είναι σημαντικό!

Οι βαρύτερες συνέπειες συνοδεύονται από την ανάπτυξη αγγειοοιδήματος. Χαρακτηριστικά του είναι οίδημα όχι μόνο του λαιμού και του προσώπου, αλλά και της γλώσσας, του λάρυγγα και της τραχείας,η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ασφυξία. Η θανατηφόρα συνέπεια ενός τσίμπημα μελισσών είναι αναφυλακτικό σοκ. Με αυτό τον τύπο αλλεργίας, η αρτηριακή πίεση πέφτει γρήγορα και μπορεί να εμφανιστούν σπασμοί ή απώλεια συνείδησης.

Οι πιο σοβαρές συνέπειες συνοδεύονται από τσιμπήματα μέλισσας μάτια, χείλη ή τη γλώσσα. Πιθανές συνέπειες δεν είναι μόνο η επιπεφυκίτιδα, η βλεφαρίτιδα ή η πανοφθαλμίτιδα, αλλά και η δυσκολία στην αναπνοή.

Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να υποφέρουμε τις επιθέσεις των εντομοκτόνων εντόμων. τα παιδιά και τις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον περιορισμό της λήψης διαφόρων φαρμάκων.

Σχετικά με τα οφέλη

Τα οφέλη του τσίμπημα των μελισσών

Το ερώτημα αν ένα τσίμπημα μελισσών είναι καλό για ένα άτομο συγχέεται από πολλούς ανθρώπους. Για μερικούς, μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά η τοξική σύνθεση μπορεί να είναι όχι μόνο επιβλαβής, αλλά και χρήσιμη. Η θεραπεία των τσίμπημα των μελισσών, που αναφέρεται στην ιατρική ως apiterapie, περιλαμβάνει τη χρήση ενός είδους φυσικής τοξίνης - apitoxin. Το τελευταίο έχει την εμφάνιση ενός παχύρρευστου κιτρινωπού υγρού με χαρακτηριστικό αιχμηρό άρωμα. Με παρατεταμένη έκθεση στον αέρα, το δηλητήριο πυκνώνει γρήγορα.Το τοξικό μίγμα είναι πολύ ανθεκτικό σε υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες και είναι σε θέση να διατηρήσει τις ιδιότητές του ακόμη και για δεκαετίες.

Όπως αποδείχθηκε, όλα τα παραπάνω συστατικά που αποτελούν μέρος του δηλητηρίου των μελισσών και επηρεάζουν αρνητικά τον ανθρώπινο ή ζωικό οργανισμό μπορούν επίσης να έχουν θεραπευτικό αποτέλεσμα. Η χρησιμότητά τους δεν είναι μόνο να βελτιώσει το μεταβολισμό και να αποκαταστήσει το έργο του καρδιαγγειακού συστήματος, αλλά και να ομαλοποιήσει τη μικροκυκλοφορία και τα ορμονικά επίπεδα.

Σημείωση!

Το δηλητήριο των μελισσών μειώνει επίσης τις εκδηλώσεις της φλεγμονώδους διαδικασίας, εμποδίζοντας την ανάπτυξη επιβλαβών μικροοργανισμών και αυξάνει την περιεκτικότητα των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η θεραπεία με τσίμπημα μελισσών έχει ευεργετικές επιδράσεις στα περιφερικά και νευρικά συστήματα.

Πώς να αντιμετωπίζετε με τσιμπήματα μέλισσας

Επεξεργασία δηλητηρίου μελισσών

Η απειροθεραπεία περιλαμβάνει διάφορους τύπους θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης παρασκευασμάτων που παρασκευάζονται με βάση το δηλητήριο μέλισσας.

Τσίμπημα μελισσών

Η ίδια η διαδικασία είναι αρκετά απλή και δεν διαφέρει πολύ από τις φυσικές επιθέσεις εντόμων. Μια ζωντανή μέλισσα λαμβάνεται με τσιμπιδάκια και φέρεται στην επιφάνεια του δέρματος, όπου παίρνει ένα δάγκωμα.Το σχήμα θεραπείας για τσίμπημα των μελισσών γίνεται ξεχωριστά. Η διάρκεια της διαδικασίας ανάκτησης μπορεί να φτάσει έως και 1,5 μήνες, κατά τη διάρκεια της οποίας εκτελούνται μέχρι 200 ​​κρούσεις. Σε μια συνεδρία, χρησιμοποιούνται έως και 40 έντομα και πρέπει να ξεκινήσετε με ένα δάγκωμα, αυξάνοντας σταδιακά τον αριθμό τους.

Η διαδικασία δεν εκτελείται περισσότερο από 2 φορές την εβδομάδα. Το τσίμπημα τραβιέται έξω από το δέρμα μετά από ένα τέταρτο της ώρας, έτσι ώστε οι τοξίνες μέλισσας να μπορούν να απορροφηθούν στην κυκλοφορία του αίματος όσο το δυνατόν περισσότερο. Τα αποτελέσματα μιας τσίμπημα γίνεται μια αλλεργία με τη μορφή της ερυθρότητας, πρήξιμο και καύση. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η διαδικασία είναι εθιστική, με αποτέλεσμα η δυσφορία να γίνεται λιγότερο έντονη.

Σημείωση!

Αυτή η μέθοδος επεξεργασίας των τσίμπημα των μελισσών έχει δύο μείζονα μειονεκτήματα: πόνο όταν έρχεται σε επαφή με ένα έντομο και έλλειψη ελέγχου επί της ποσότητας δηλητηρίου που έχει εγχυθεί από τον επικονιαστή φυτών ανθοφορίας στο ανθρώπινο σώμα.

Ενέσεις

Η διαδικασία διαφέρει από τα παραπάνω χωρίς την ύπαρξη πόνου. Η θεραπεία πραγματοποιείται με ένεση κεκαθαρμένου δηλητηρίου κάτω από το δέρμα κοντά στην πληγείσα περιοχή του σώματος ή του άρρωστου οργάνου. Η δοσολογία, η συχνότητα των διαδικασιών και η διάρκεια του μαθήματος επιλέγονται ξεχωριστά.Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η φύση και το στάδιο της ασθένειας, καθώς και το βάρος του ασθενούς και η παρουσία παθολογιών.

Εισπνοή

Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την εισπνοή τοξικών αναθυμιάσεων, όπου τα συστατικά επούλωσης εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα μέσω των πνευμόνων. Απορροφώντας το αίμα, εξαπλώνονται σε όλο το σώμα και έχουν επουλωτική επίδραση σε αυτό.

Επεξεργασία δηλητηρίου μελισσών

Χάπια

Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ριζίτιδας, καθώς και των νευρολογικών ασθενειών. Το δισκίο διατηρείται κάτω από τη γλώσσα μέχρι να απορροφηθεί πλήρως. Δεν συνιστάται η κατάποση του φαρμάκου, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή της γαστρεντερικής οδού.

Κρέμα

Μία από τις πιο απλές και ασφαλείς μεθόδους της apiterapie είναι η χρήση κρέμας ή αλοιφής, που βασίζεται στο δηλητήριο των μελισσών. Τα μέσα στερεάς γέλης εφαρμόζονται στην πληγείσα περιοχή του δέρματος με μαλακές κινήσεις μασάζ. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά και τον βαθμό ασθένειας του ασθενούς.

Λουτρά

Μια αποτελεσματική μέθοδος για τη θεραπεία ασθενειών των αρθρώσεων και των αιμοφόρων αγγείων είναι η κολύμβηση με τη χρήση δημητριακού μελισσών.Τέτοιες θεραπευτικές διαδικασίες προβλέπονται επίσης στην περίοδο αποκατάστασης.

Ο συνδυασμός και η εναλλαγή αυτών των μεθόδων θεραπείας μπορεί να επιτύχει ένα αποτελεσματικό αποτέλεσμα.

Είναι σημαντικό!

Ωστόσο, η αθηροθεραπεία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους, και είναι ακόμα πιο επικίνδυνο να αντιμετωπίζουμε τις μέλισσες με τσιμπήματα στο σπίτι. Αυτή η μέθοδος θεραπείας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα που πάσχουν από ηπατικές παθήσεις, καθώς καταστρεπτικές αλλαγές μπορεί να προκύψουν από την εμφάνιση τοξικών ουσιών στο σώμα.

Η apiterapie αντενδείκνυται επίσης σε περίπτωση καρδιακής ανεπάρκειας, καθώς τα συστατικά που περιλαμβάνονται στη σύνθεση του δηλητηρίου των μελισσών συμβάλλουν στην αύξηση του καρδιακού ρυθμού. Απαγορεύεται αυστηρά να θεραπεύονται με βήχα μελισσών σε διαβητικούς, δεδομένου ότι όταν απελευθερώνονται στο αίμα, τα τοξικά συστατικά συμβάλλουν στην καταστροφή των αιμοφόρων αγγείων. Σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει ανάγκη να συμβουλευτείτε έναν έμπειρο γιατρό.