Τσίμπημα μελισσών και σφήκα

Το τσίμπημα μιας μέλισσας είναι ένα αυτόνομο όργανο που βρίσκεται στο πίσω μέρος της κοιλιάς. Παίζει το ρόλο ενός όπλου που χρησιμοποιείται για την προστασία της φωλιάς όταν υπάρχει θανάσιμος κίνδυνος. Η δομή του τσιμπήματος των μελισσών είναι διαφορετική από το "όπλο" μιας σφήκας, του κόμπους, του μυρμηγκιού. Στο εσωτερικό του περιέχει κάψουλα με δηλητήριο.

Εμφάνιση, τοποθεσία

Η φωτογραφία του τσίμπημα των μελισσών απεικονίζεται παρακάτω. Εξετάστε τη δομή αυτού του σώματος με μικροσκόπιο. Το τσίμπημα μιας μέλισσας μοιάζει με πριόνι ή βέλος.Στην άκρη ενός αιχμηρού δόρατος, το οποίο σας επιτρέπει να τρυπάτε στιγμιαία το δέρμα ενός ατόμου, το χιτινώδες κάλυμμα του εντόμου. Στις πλευρές της εγκοπής. Οι εργαζόμενοι έχουν 10 από αυτούς. Το όργανο της μήτρας ή της βασίλισσας έχει μεγάλα μεγέθη, αλλά μικρότερο αριθμό ακίδων - μόνο 4.

Το τσίμπημα της μέλισσας βρίσκεται στο πίσω μέρος της κοιλιάς, είναι ένα τροποποιημένο αυγό. Σε μια ήρεμη κατάσταση κρατιέται μέσα. Όταν αισθάνεται ο κίνδυνος, οι μυς σφίγγονται, η βελόνα εμφανίζεται από την κοιλιά.

Ενδιαφέρουσες

Μήπως οι τσιμπήματα μελισσών ρωτούν περιοδικά τους λάτρεις της φύσης, τους μελισσοκόμους, άλλα μέλη της κοινωνίας. Ορισμένα μέλη της οικογένειας των μελισσών δεν το έχουν - είναι αεροσκάφη. Ζουν σε αποδεικτικά στοιχεία, τρώνε νέκταρ, μέλι και δεν κάνουν τίποτα. Δεν είναι επίσης σε θέση να προστατεύσουν την οικογένεια, αφού δεν διαθέτουν όπλα.

Χαρακτηριστικά δαγκώματος

Η μέλισσα και το τσίμπημά της
Η μέλισσα και το τσίμπημά της

Γιατί ένα τσίμπημα μελισσών, η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή - να υπερασπιστείς. Αλλά υπάρχει ένα χαρακτηριστικό - μετά δάγκωμα αυτή πεθαίνει. Σε σπάνιες περιπτώσεις, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα με άλλα έντομα, η μέλισσα παραμένει για να ζήσει, αλλά δεν είναι πλέον πλήρες μέλος της οικογένειας των μελισσών.

Η ανθρωπότητα ενδιαφέρεται για μια άλλη ερώτηση, που αφήνει ένα τσίμπημα: σφήκα ή μέλισσα. Σε αντίθεση με τους τοξότες των μελισσών, η σφήκα είναι ικανή να φέρει πολλά τσιμπήματα ανά λεπτό, δεν πεθαίνει μετά την πάλη με τον εχθρό. Το όπλο κρύβεται ήσυχα μέσα του, το έντομο συνεχίζει να ζει, έχοντας αποκατασταθεί. Το τσίμπημα μιας μέλισσας και μιας σφήνας διαφέρει ως προς τη δομή. Η σφήκα του μπορεί ασφαλώς να τραβήξει πίσω από το σώμα του θύματος, η μέλισσα - όχι.

Σε αντίθεση με τις σφήκες, οι μέλισσες προτιμούν να πετάξουν μακριά από τον κίνδυνο, μόνο σε ακραίες περιπτώσεις χρησιμοποιούν τα όπλα τους. Το τσίμπημα εισχωρεί βαθιά στο σώμα του θύματος, συμβάλλει σε αυτό το αιχμηρό άκρο, εγκοπές στις πλευρές. Ωστόσο, το έντομο δεν μπορεί να το τραβήξει πίσω.

Δεδομένου ότι το τσίμπημα είναι ένα από τα γεμάτα όργανα, δεσμεύεται σε άλλα σπλάχνα, με μια ισχυρή έκρηξη εντόμων που έρχεται μαζί με ένα μέρος της κοιλιάς. Ένα τέτοιο τραύμα είναι ασυμβίβαστο με τη ζωή, το έντομο πεθαίνει σε λίγα λεπτά.

Ενδιαφέρουσες

Μια μέλισσα δεν μπορεί να δαγκώσει αν η κοιλιά της είναι γεμάτη με μέλι. Οι μύες δεν συστέλλονται, το τσίμπημα δεν φαίνεται έξω. Η ανθρώπινη μήτρα δεν δαγκώνει, ακόμη και όταν πιέζεται έντονα στο σώμα. Χρησιμοποιεί όπλα μόνο όταν παλεύει με αντίπαλο, υπερασπιζόμενο την οικογένειά του.

Συνέπειες ενός δαγκώματος

Τα αποτελέσματα ενός τσίμπημα μελισσών
Τα αποτελέσματα ενός τσίμπημα μελισσών

Το όργανο με δηλητήριο παραμένει μέσα στο θύμα, ενεργώντας ξεχωριστά.Οι μύες συνεχίζουν να συστέλλονται και το δηλητήριο εκτοξεύεται από μια ειδική κάψουλα. Όταν ένα ενιαίο έντομο δαγκώνεται, 0,3 ml δηλητηρίου εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα. Αν δεν τραβήξετε το τσίμπημα της μέλισσας, ξεκινά μια ισχυρή αλλεργική αντίδραση, η οποία εκδηλώνεται με οίδημα, ερυθρότητα, πόνο και αίσθημα καύσου.

Με πολυάριθμα τσιμπήματα της οικογένειας των μελισσών, συσσωρεύεται μεγάλη ποσότητα δηλητηρίου στο ανθρώπινο σώμα. Το θανάσιμο μπορεί να είναι μια δόση 0,2 g. Τα πιο επικίνδυνα τσιμπήματα στο λαιμό, το πρόσωπο. Ειδικά αν η μέλισσα χτυπήσει το άτομο μέσα χείλη ή ένα μάτι. Το δηλητήριο εξαπλώνεται με αίμα, προκαλεί διάφορες επιπλοκές:

  • δυσκολία στην αναπνοή.
  • δυσκολία στην αναπνοή.
  • αρρυθμία;
  • μείωση της αρτηριακής πίεσης.
  • ζάλη;
  • απώλεια συνείδησης.
  • ναυτία;
  • εμετός.
  • αδυναμία;
  • γενική υποβάθμιση της υγείας ·
  • λαρυγγικό οίδημα.

Για να μειωθεί ο κίνδυνος σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης, είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε την πηγή του δηλητηρίου. Πώς να τραβήξετε ένα τσίμπημα μελισσών στο σπίτι, υπάρχουν συστάσεις, αλλά πρέπει να ενεργήσουμε προσεκτικά. Αν το ήμισυ του οργάνου παραμείνει στο εσωτερικό του, το δηλητήριο θα συνεχίσει να ξεχωρίζει, θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.

Για να τραβήξετε το "όπλο" χρησιμοποιήστε λαβίδες. Αφαιρέστε προσεκτικά, ελαφρώς κουνισμένο στα πλάγια.Μετά από αυτό, η πληγή θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με οποιοδήποτε αλκοόλ, βάμμα, υπεροξείδιο του υδρογόνου για να εξουδετερώσει το δηλητήριο. Συνδέστε μια κρύα συμπίεση για να απαλλαγείτε από οίδημα, πόνο. Συνιστάται να πίνετε αντιισταμινικό.

Για να μην προκαλέσετε τσίμπημα, δεν πρέπει να σπαταλάτε τα χέρια σας απότομα στη θέα ενός ριγέ έντομα, προσπαθήστε να ξεφύγετε. Είναι απαραίτητο να παραμείνει ήρεμος, ακόμη και αν η μέλισσα κάθεται στο δέρμα, απουσία κινδύνου, δεν θα τσίμπημα. Δεν θα έπρεπε να πηγαίνει στη φύση, να χρησιμοποιεί αρώματα με γλυκό άρωμα.


Φόρμα σχολιασμού
Ανιχνευτής Adblock

Σκυλιά

Κατσαρίδες

Φλέες