Φωτογραφία και περιγραφή του ξυλογλυπτήρα

Το σκαθάρι του φραγκοστάφυλου, ή όπως ονομάζεται επίσης ξυλογλύπτης, είναι ένας από τους εκπροσώπους της τάξης των σκαθαριών. Η οικογένεια των μαρουλιών έχει τουλάχιστον 17.000 είδη αυτών των εντόμων, που διαφέρουν όχι μόνο στο μέγεθος του σώματος αλλά και στο χρώμα. Πρόκειται για ένα φάρσα της Άπω Ανατολής και ένα βραζιλιάνικο ξυλογλυπτικό Μπολσεβίκικο και ένα μαύρο σκαθάρι γνωστό σε πολλούς, και ένα αλπικό μπάρα, το οποίο διακρίνεται για την εξαιρετική ομορφιά.

Ενδιαφέρουσες

Οι εκπρόσωποι αυτής της οικογένειας χαρακτηρίζονται από κατακερματισμένα μουστάκια, το μήκος των οποίων σε ορισμένα άτομα μπορεί να είναι αρκετές φορές το δικό τους μέγεθος σώματος.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της μπάρας είναι ένα μακρύ λεπτό σώμα, γραμμή μαλλιών και φτερά. Πράγματι, ορισμένα είδη σκαθάρια ξύλου είναι ικανά να πετάξουν. Αλλά πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να πετάξουν ομαλά και γρήγορα.

Διαθέτει ξυλουργούς

Πολλοί άνθρωποι έπρεπε να συναντηθούν με κοπτήρες ξύλου, επειδή γνώριζαν από πρώτο χέρι πώς μοιάζει με μανταρίνι. Τα περισσότερα από αυτά τα έντομα έχουν ένα σώμα μέσου μεγέθους από 10 έως 20 mm. Αλλά υπάρχουν γίγαντες. Έτσι ένας τιτάνιο ξυλογλυπτών μπορεί να αυξηθεί σε σχεδόν 17 εκατοστά. Ένας άλλος γίγαντας μπορεί να ονομαστεί ένα κέρατο ελαφρύ κέρατο με παρόμοιες διαστάσεις. Το μεγαλύτερο σκαθάρι στην Ευρώπη είναι σκαθάρι ξυλουργού, το μήκος του οποίου φτάνει τα 6 εκατοστά.Στην επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο μεγαλύτερος σκαθάρι είναι το Ussurian rebel barbel, του οποίου το μέγεθος σώματος φτάνει τα 11 εκ. Η φωτογραφία και τα ονόματα του μαρμάρου φαίνονται παρακάτω.

Τύποι σκαθαριών

Το σώμα ενός σκαθάρι ξυλογραφία είναι συχνά μαύρο ή μαύρο και καφέ. Υπάρχουν όμως εκπρόσωποι των οποίων το σώμα είναι λευκό, απαλό κίτρινο, μπλε-γκρι ή πράσινο με λεπτό μαργαριτάρι ή μεταλλική απόχρωση. Παρακάτω είναι ο σκαθάρι ξυλογλυπτικής στη φωτογραφία.

Οικότοπος των σκαθαριών

Τα έντομα αυτής της οικογένειας διακρίνονται από ένα μοτίβο κηλίδων, έγχρωμων επιδέσμων ή λωρίδων. Μια φωτογραφία του αλπικού σκαθάρι με ένα στολίδι στο elytra μπορεί να δει παρακάτω.

Άρπης μπάρα

Σημείωση!
Τα μουστάκια έχουν έντονο σεξουαλικό διμορφισμό. Η περιγραφή του αρσενικού και του θηλυκού είναι πολύ διαφορετική. Τις περισσότερες φορές, οι εκπρόσωποι του ασθενέστερου φύλου διακρίνονται από τα μεγαλύτερα μεγέθη, το χρώμα και το μήκος των μουστάκια.

Ενδιαιτήματα

Το αγαπημένο περιβάλλον των ξυλογλυπτών είναι διάφορα είδη δέντρων, θάμνοι και ποώδη φυτά. Τα σκαθάρια μπορούν να εγκατασταθούν σε μια εξοχική κατοικία ή στη χώρα, καταστρέφοντας τα ξύλινα στοιχεία της δομής, των επίπλων και των σανίδων. Πληθυσμοί σκαθάρια σε κωνοφόρα δάση προκαλούν τεράστια ζημιά στη δασοκομία είναι απαραίτητο να απαλλαγούμε από αυτά.

Ισχύς

Τι τρώει το σκαθάρι του σκαθάρι εξαρτάται από τον τύπο του εντόμου και του οικοτόπου του. Έτσι, ο ξυλουργός τροφοδοτεί κυρίως βελόνες, φύλλα ή γύρη. Το φραγκοστάφυλο φλοιός φλοιός φλοιός τρώνε το φλοιό των νεαρών κλαδιών. Αυτή η διατροφική διατροφή συμβάλλει στην κατάλληλη ωρίμανση των γεννητικών κυττάρων.

Ένας μαύρος ξυλογλυπτών κρατά ξύλα, προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά σε ξύλινες κατασκευές,Ποιος είναι ο κίνδυνος του ανθρώπου με ένα μπάρα; Μετά από όλα, το αγαπημένο βιότοπο των παρασίτων μπορεί να εξυπηρετήσει:

• σανίδες δαπέδου και στέγες οροφής.
• κουφώματα παραθύρων και ξύλινες ταπετσαρίες.
• τα δοκάρια και τα χωρίσματα από ξύλινες ράβδους.

Από μόνη της, ένας σκαθάρι ξυλογλυπτικής δεν αποτελεί κίνδυνο για τον άνθρωπο. Μπορεί μόνο να βλάψει την περιουσία του.

Ενδιαφέρουσες

Ορισμένα είδη σκαθαριών τροφοδοτούν το δέντρο. Και υπάρχουν εκείνοι οι εκπρόσωποι αυτής της οικογένειας που δεν τρώνε καθόλου. Έτσι, το τιτάνιο barbel ζει σε βάρος των θρεπτικών συστατικών, τα οποία αποθηκεύονται ακόμα, βρίσκονται στο στάδιο των προνυμφών.

Τρόπος ζωής

Χαρακτηριστικά των σκαθαριών

Ο τρόπος ζωής των ξυλογλυπτών εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και την περιοχή στην οποία ζουν. Τα σκαθάρια που τρώνε τα λουλούδια είναι ενεργά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Άλλοι τύποι titanium barbel αφήνουν τα καταφύγιά τους μόνο τη νύχτα. Σε ορισμένα είδη, τα αρσενικά είναι επιρρεπή στις μεταναστεύσεις, ενώ άλλα είναι αποκλειστικά θηλυκά.

Αναπαραγωγή

Μετά τη γονιμοποίηση, το θηλυκό ψάχνει για ένα κατάλληλο μέρος για την τοποθέτηση αυγών. Τις περισσότερες φορές είναι μικρές ρωγμές στο ξύλο. Σε μια στιγμή, το θηλυκό μπορεί να βάλει μέχρι και τετρακόσια αυγά, εκ των οποίων σε 12-15 ημέρες, εμφανίζονται λαμπερές προνύμφες.

Η προνύμφη του σκαθάρι σκαθάρι είναι πιο συχνά λευκό. Στο ελαφρώς πλατυσμένο σώμα της, αντί για τα πόδια, υπάρχουν ειδικά πρήξιμα. Χάρη σε αυτές, η προνύμφη κινείται. Έντομα καλά αναπτυγμένο prothorax και ισχυρά σαγόνια. Ενεργοποιούν την προνύμφη να τροφοδοτεί και να τροφοδοτεί τα περάσματα στο ξύλο.

Σημείωση!

Φλοιός δέντρων, στον οποίο οι προνύμφες ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, τους εξυπηρετεί όχι μόνο ως σπίτι. Είναι επίσης η κύρια πηγή τροφίμων. Οι προνύμφες έχουν τόσο μεγάλη όρεξη ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να παραμείνει μόνο μία σκόνη από τη δομή στην οποία εγκαταστάθηκαν.

Μέχρι το χειμώνα, εμφανίζονται τα κουτάβια των προνυμφών, και την άνοιξη του ενήλικα ραβδώσεις. Η διαδικασία ανάπτυξης από ένα αυγό σε ένα ώριμο άτομο μπορεί να διαφέρει σε διαφορετικά είδη, κατά μέσο όρο διαρκεί από 1,5 έως 2 χρόνια. Ωστόσο, ζώντας στο βάθος του υλικού, οι προνύμφες προστατεύονται από το εξωτερικό και έχουν την ευκαιρία να ζήσουν για περισσότερο από μια δεκαετία. Αυτή τη φορά έχουν αρκετές για να κάνουν κινήσεις περίπου 30-40 χιλιομέτρων. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, μια προνύμφη κατασκευάζει μια σήραγγα, το μήκος της οποίας είναι περίπου 15-30 mm.

Σημάδια Παρουσίας

Για τον προσδιορισμό της παρουσίας παρασίτων θα βοηθήσει μια λεπτομερή εξέταση της ξύλινης επιφάνειας. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει μια διαδρομή περιελίξεων, μια ακουστική τραγάνισμα και καστανό αλεύρι, που είναι ακόμα κιτρινωπό.Ένα άλλο σημάδι μόλυνσης από επιβλαβείς οργανισμούς είναι η απελευθέρωση καφέ υγρού με οξεία, όξινη οσμή από τις κεφαλές χαράξεως.

Προληπτικά μέτρα

Προκειμένου οι σκαθάρια να μην προκαλέσουν βλάβη στη δομή σας:

• διεξάγει εμπεριστατωμένη εξέταση του ξύλου για την παρουσία τρυπών εντόμων σε αυτό.
• αν εντοπιστεί ζημία, χρησιμοποιήστε ειδικό προστατευτικό εξοπλισμό.
• κρατήστε το δωμάτιο στεγνό, καθώς η υπερβολική υγρασία είναι μία από τις ευνοϊκές συνθήκες για το ενδιαιτητικό περιβάλλον.
• για προληπτικούς σκοπούς, οι ξύλινες επιφάνειες πρέπει να υποβάλλονται σε περιοδική επεξεργασία με ειδικά εντομοκτόνα μέσα.
• χρησιμοποιήστε μη-έντομο υλικό για κατασκευή, είναι εύκολο να το δείτε όταν το ξύλο είναι απαλλαγμένο από φλοιό.
• σε περίπτωση ισχυρής μόλυνσης των ξύλινων κατασκευών, θα πρέπει να αντικατασταθούν με νέα στοιχεία.

Εκτελώντας περιοδικά αυτές τις απλές δραστηριότητες, μπορείτε να σώσετε το σπίτι από τα παράσιτα.