Ανθρώπινο ascaris

Ο παρασιτικός σκώληκας, γνωστός ως ανθρώπινος ασκάριος, προκαλεί την ασκηρία της νόσου και ζει αποκλειστικά στο ανθρώπινο σώμα, χωρίς να μετακομίζει σε ενδιάμεσους ξενιστές. Ένας τεράστιος αριθμός αυγών, που παράγει ascaris, φτάνουν στο άτομο μέσω άπλυτων χεριών και κακώς επεξεργασμένων λαχανικών και φρούτων. Αυτό το παράσιτο εξαπλώνεται σε όλο το σώμα, καταστρέφοντας τα όργανα που βρέθηκαν στην πορεία του και τρώγοντας ερυθρά αιμοσφαίρια.Βγαίνοντας από το αυγό της, η προνύμφη προκαλεί μεγάλο αριθμό δυσάρεστων συμπτωμάτων στους ανθρώπους.

Χαρακτηριστικά του είδους

Το σκουλήκι αντιπροσωπεύει στρογγυλά σκουλήκια και μια τάξη νηματωδών. Η φωτογραφία του ανθρώπινου σκουλήκι δείχνει ότι το χρώμα του είναι ανοιχτό με μια ροζ χροιά. Το σχήμα του αμαξώματος είναι κυλινδρικό. Η δομή του στρογγυλού σκουληκιού είναι τέτοια ώστε κατά μήκος των άκρων να σταδιακά στενεύει και να οξύνει στο τέλος. Το σκουλήκι καλύπτεται σε ολόκληρη την επιφάνεια με προστατευτικό περίβλημα.

Σημείωση!

Ανάλογα με το φύλο, το παράσιτο έχει διαφορετικό μήκος. Τα θηλυκά μπορούν να φθάσουν τα 40 εκατοστά και τα αρσενικά να μην ξεπερνούν τα 25 εκατοστά.

Ο άνθρωπος ascaris έχει ένα πεπτικό σύστημα, το οποίο αποτελείται από τρία τμήματα. Μια τέτοια εσωτερική δομή δεν είναι κοινή στα νηματώδη. Το σκουλήκι εισάγεται στο αίμα, όπου τροφοδοτείται με ερυθρά αιμοσφαίρια. Οι ψύλλοι δεν αναπνέουν, αλλά λαμβάνουν μόρια οξυγόνου, όπως όλες οι ουσίες που χρειάζονται, μέσω των αναπνευστικών οργάνων του αναερόβιου τύπου ή του δέρματος.

Ο ανθρώπινος στρογγυλός σκώληκας δεν διαθέτει συσκευές με τις οποίες να μπορεί να προσκολληθεί ή να μετακινηθεί (κροτίδες, αναρρόφηση κλπ.). Η όλη κίνηση του οφείλεται στην επιδερμίδα, η οποία είναι κάτι σαν σκελετός με επαρκή ευελιξία.

Αναπαραγωγική λειτουργία

Τα στρογγυλά σκουλήκια είναι ετεροφυλόφιλα άτομα. Το αναπαραγωγικό σύστημα των αρσενικών αντιπροσωπεύεται από όρχεις, καθώς και ένα κανάλι που χρησιμεύει για την έκρηξη του σπέρματος. Τα θηλυκά έχουν ένα πιο πολύπλοκο αναπαραγωγικό σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει τις ωοθήκες, έναν δέκτη για τον σπόρο στον οποίο γονιμοποιούνται τα αυγά, καθώς και τη μήτρα και το τμήμα που προβλέπει την ωοτοκία.

Αναπαραγωγή Ascaris

Σημείωση!

Το θηλυκό άτομο του σκουληκιού σε μία ημέρα μπορεί να παράγει ένα τεράστιο αριθμό (200.000 ή περισσότερα) αυγά, τα οποία έχουν σχήμα αχλαδιού ή ωοειδές.

Κάθε ένα από τα αυγά έχει μια προστατευτική επικάλυψη που του δίνει μια γκρι απόχρωση. Προστατεύει τα έμβρυα του ελμινθίου όχι μόνο από την απειλή μηχανικής καταστροφής, αλλά και από την έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία και ακόμη και από την κατάψυξη. Η καλύτερη θερμοκρασία για την ανάπτυξη του ασκάρι είναι 24 μοίρες θερμότητας. Στο περιβάλλον (νερό, χώμα κλπ.) Τα αυγά μπορούν να αποθηκευτούν για περίπου 12 χρόνια.

Κύκλοι Ζωής

Αναδύονται από τον εντερικό βιότοπο, μαζί με τα περιττώματα των ελμινθικών αυγών βρίσκονται στο νερό ή στο έδαφος, όπου βρίσκονται μέχρι να εισέλθουν σε ένα νέο οργανισμό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.Εδώ υπάρχει ένα molt ή απελευθέρωση των προνυμφών από την προστατευτική θήκη, η οποία παρέχεται από τα ίδια ένζυμα του ανθρώπινου στρογγυλού σκουληκιού.

Στάδιο μετανάστευσης

Η προνύμφη έχει μια διαδικασία που μοιάζει με ένα άγκιστρο σε μορφή, χάρη στο οποίο προσκολλάται στο εσωτερικό στρώμα του εντερικού βλεννογόνου τύπου και διεισδύει στο κυκλοφορικό σύστημα. Αρχικά, αυτές είναι εντερικές φλέβες, από τις οποίες τα παράσιτα αποστέλλονται στο ήπαρ και τις καρδιακές κοιλότητες και από εκεί στους πνεύμονες. Αυτή είναι η διαδικασία της μετανάστευσης, στην οποία το ασκάρι παρασιτίζει σε όλο το σώμα.

Σημείωση!

Φτάνοντας στην ανθρώπινη αναπνευστική οδό, ο σκωληκοειδής προκαλεί βήχα που είναι ξηρός στην αρχή, αλλά σταδιακά γίνεται παραγωγικός και, μαζί με τα πτύελα, ρίχνει σκουλήκια στην στοματική κοιλότητα, από όπου στέλνονται στο στομάχι και στα έντερα, που είναι ο κύριος βιότοπός του. Αυτό το στάδιο ζωής διαρκεί από 8 έως 15 ημέρες. Όσο οι προνύμφες βρίσκονται στο αίμα, τροφοδοτούν τα κύτταρα του αίματος (ερυθροκύτταρα). Αυτό προκαλεί την ανάπτυξη της αναιμίας.

Εντερική φάση

Είναι στο στάδιο της επιστροφής στα έντερα ότι ξεκινάει ο σχηματισμός ενυδρείου ενηλίκων.Η τελική ωρίμανση του σκουληκιού εμφανίζεται στο λεπτό έντερο. Κάθε ασκάρι ζει στο σώμα του μεταφορέα του κατά μέσο όρο για περίπου ένα χρόνο, αλλά δεδομένης της τακτικής διαδικασίας της αυτο-μόλυνσης, οι άνθρωποι υποφέρουν από αναρρόφηση για χρόνια. Από τη στιγμή που ένα άτομο καταπίνει το ωάριο του παρασίτου και μέχρι να αρχίσει να πολλαπλασιάζεται αυτό το παράσιτο, χρειάζονται περίπου 100 ημέρες.

Ascaris στα έντερα

Η τροφή του ανθρώπινου στρογγύλου στο στάδιο της προνύμφης που απελευθερώνεται πρόσφατα από την μεμβράνη αυγών διεξάγεται μέσω ορού αίματος. Ένα παλιό σκουλήκι πηγαίνει να τρώει ερυθρά αιμοσφαίρια, καθώς περιέχουν ένα μόριο οξυγόνου σημαντικό για το παράσιτο. Όσο μεγαλύτερος είναι ο ελμινθός, τόσο περισσότερο χρειάζεται μόρια οξυγόνου. Εάν ο ascaris βιώνει πείνα με οξυγόνο, τότε αποστέλλεται διαισθητικά όπου είναι πιο - στους πνεύμονες.

Ολοκληρώνοντας τον κύκλο ζωής, ο ανθρώπινος ascaris δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το σώμα του μεταφορέα. Οι ελμινθών μεταφέρονται συνεχώς με αίμα σε διάφορα όργανα στα οποία εγκαθίστανται και, εκπέμποντας τοξικά προϊόντα της ζωτικής τους δραστηριότητας, προκαλούν φλεγμονώδεις διεργασίες σε αυτά.

Είναι σημαντικό!

Κλινικά, εκδηλώνεται ως κιτρίνισμα του δέρματος, μυοκαρδίτιδα, βρογχίτιδα ή συχνή πνευμονία. Συχνά σκουλήκια προκαλούν παγκρεατίτιδα και γαστρεντερική αιμορραγία.

Παραλλαγές της άτυπης ζωής του σκουληκιού

Η διαδρομή ζωής του στρογγυλού σκουληκιού δεν πηγαίνει πάντοτε ομαλά και ομαλά. Ένας μεγάλος αριθμός προνυμφών που είναι τυχεροί για να φτάσουν στο ήπαρ θα καταστραφεί εκεί, χάρη στη δραστηριότητα κυττάρων προστατευτικού τύπου. Οι ψύλλοι που παγιδεύονται στο αναπνευστικό σύστημα θα αφαιρεθούν σε μεγάλο βαθμό από εκεί ως τμήμα του πτυέλου κατά τη διάρκεια του βήχα, το οποίο αποτελεί επίσης προστατευτικό αντανακλαστικό του σώματος. Όλα αυτά θα οδηγήσουν στο γεγονός ότι η φωτεινή κλινική εικόνα της νόσου άρχισε μετά από λίγο να εξαφανίζεται και ακόμη και να εξαφανίζεται εντελώς για κάποιο διάστημα, γεγονός που παραπλανά τον ασθενή και αναβάλλει ξανά και ξανά την επίσκεψη στον γιατρό, ενώ τα παράσιτα συσσωρεύουν την ποσότητα τους . Σταδιακά, τα συμπτώματα της αναιμίας και των φλεγμονωδών διεργασιών σε διάφορα όργανα φθάνουν στις κρίσιμες τιμές τους, γεγονός που προκαλεί ένα μη αναστρέψιμο πλήγμα στην ανθρώπινη υγεία.