Πώς να προσδιορίσετε την παρουσία Giardia στο ανθρώπινο σώμα

Τα Giardia είναι κοινά παντού. Στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, είναι παρόντες στο 35% του πληθυσμού. Η χρόνια λοίμωξη προκαλεί συστηματική ανοσολογική αντίδραση και οδηγεί σε αλλεργία του σώματος. Για να μην ανησυχείτε για μια πιθανή μόλυνση, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τι υποδηλώνει την ασθένεια και πώς να ανιχνεύσει Giardia στο ανθρώπινο σώμα.

Συμπτώματα και λοίμωξη

Η Giardia στους ανθρώπους ανιχνεύεται συχνότερα με τον αποκλεισμό.Ο λόγος για παραπομπή στη διάγνωση της νόσου είναι η εμφάνιση εντερικών συμπτωμάτων, ανοσολογικών διαταραχών χωρίς επικοινωνία με άλλους μολυσματικούς ή παρασιτικούς παράγοντες.

Ποιοι είναι οι Giardia

Giardia - πρωτόζωα flagellate, διεισδύοντας στο σώμα όταν πίνουμε μολυσμένο νερό, τροφή, επαφή με άρρωστα άτομα. Κατοικούν στο λεπτό έντερο, όπου συνδέονται απευθείας με τα σπίτια του και αρχίζουν να τρέφονται εις βάρος του ανθρώπου. Το Giardia πολλαπλασιάζεται διαιρώντας στο μισό και μπορεί να εισέλθει στο παχύ έντερο. Σε αυτό το τμήμα της πεπτικής οδού, μετατρέπονται σε μορφή κύστεων με προστατευτική θήκη από δυσμενείς συνθήκες.

Σημείωση!

Με τα περιττώματα εισέρχονται παράσιτα στο περιβάλλον. Οι κύστεις Giardia μπορούν να παραμείνουν βιώσιμες για αρκετές ημέρες. Περαιτέρω ανάπτυξη είναι δυνατή μόνο στο εσωτερικό του ξενιστή.

Σημάδια της Giardiasis

Ένα άτομο δεν μπορεί να παρακολουθήσει την ημέρα της μόλυνσης για την εμφάνιση ορισμένων συμπτωμάτων και να καθορίσει την παρουσία της Giardia από μόνη της. Τα παράσιτα έχουν μικροσκοπικό μέγεθος, δεν μπορούν να τα βλέπουν με γυμνό μάτι.

Είναι σημαντικό!

Η περίοδος επώασης από την είσοδο στο έντερο μέχρι την εμφάνιση των συμπτωμάτων είναι από 1 έως 3 εβδομάδες. Η διάρκεια των συμπτωμάτων μπορεί να είναι από 1 έως 4 εβδομάδες.Στη συνέχεια, η γιγαρδιάς εισέρχεται σε μια χρόνια πορεία ή ένα άτομο θεραπεύεται.

Για να διαπιστώσετε τη φύση της αδιαθεσίας σε ένα παιδί ή έναν ενήλικα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν εμφανιστούν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• διάρροια για περισσότερο από μία εβδομάδα, απουσία πυρετού και άλλων εντερικών λοιμώξεων.
• πόνοι στον ομφαλό, φούσκωμα.
• αίσθημα αδυναμίας, αδυναμίας, ευερεθιστότητα
• πονοκέφαλοι, ζάλη;
• επιθέσεις μείωσης της αρτηριακής πίεσης.
• την ωχρότητα του δέρματος, το μπλε κάτω από τα μάτια, την εμφάνιση του "zade" στις γωνίες του στόματος.

Συμπτώματα της Giardiasis

Η διάρροια με γιγαρδιάδια χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση υδατώδους, άφθονου σκαμνιού χωρίς την προσθήκη βλέννας ή αίματος.

Το παιδί πρέπει να προσέξει τα ακόλουθα συμπτώματα:

• αλλεργίες του δέρματος (ατοπική δερματίτιδα).
• επιδείνωση του βρογχικού άσθματος.
• παρατεταμένο ξηρό βήχα.
• τάση για συχνή κρυολογήματα.

Σημείωση!

Το Giardia δεν εγκαθίσταται στη χοληδόχο κύστη, στο συκώτι και στους χολικούς αγωγούς, αλλά μπορεί να προκαλέσει ή να διατηρήσει τη λειτουργική δυσκινησία και να προκαλέσει στασιμότητα της χολής.

Η ανίχνευση του συνόλου ή μέρους των συμπτωμάτων μπορεί να υποδηλώνει γιγαρδίαση.Για να κατανοήσετε τον λόγο εμφάνισής τους, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ειδικό για τις μολυσματικές ασθένειες και να τον εξετάσετε.

Διάγνωση της Giardiasis

Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για την ανίχνευση παρασίτου στο σώμα. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται εξετάσεις αίματος, κόπρανα και περιεχόμενο του δωδεκαδακτύλου. Άλλες οργανικές μελέτες είναι βοηθητικές.

Κόπρανα

Για να προσδιοριστεί η παρουσία του Giardia στο σώμα, ένα άτομο που υπάρχει υποψία ότι πάσχει από ασθένεια πρέπει να έχει δοκιμή κόπρανα. Στο παχύ έντερο, το παράσιτο έχει την εμφάνιση κύστεων. Αυτή η μορφή Giardia μπορεί να ανιχνευθεί με μικροσκόπιο.

Για να λάβετε το αποτέλεσμα, συλλέξτε τα περιττώματα σε ένα καθαρό δοχείο, φυλάξτε το στο ψυγείο και μέσα σε 6-8 ώρες από τη στιγμή της απομόνωσης, μεταφέρετε το στο εργαστήριο. Ένα θετικό αποτέλεσμα θα υποδηλώνει την παρουσία γιάαρδίας. Με ένα μόνο αρνητικό συμπέρασμα, η μελέτη πρέπει να επαναληφθεί μέχρι 3-4 φορές, τηρώντας όλους τους κανόνες για τη λήψη υλικού. Η Giardiasis μπορεί να μην αναγνωρίζεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• σε έναν ασθενή που λαμβάνει θεραπεία για παράσιτα.
• με πρώιμα κόπρανα - από 8 έως 14 ημέρες από την έναρξη της μόλυνσης.
• με λάθη εργαστηριακής διάγνωσης.

Για τη διάγνωση της γιγαρδιάσης χρησιμοποιείται επίσης η μέθοδος προσδιορισμού των χαρακτηριστικών μορίων-αντιγόνων στα κόπρανα του ασθενούς. Η αποτελεσματικότητά του είναι υψηλότερη από τη συμβατική μικροσκοπία.

Για τη μελέτη, λαμβάνεται μια εξέταση κόπρανα. δεν απαιτείται ειδική εκπαίδευση. Ένα θετικό αποτέλεσμα υποδηλώνει λοίμωξη από γιγαρδιάδια, ένα αρνητικό δείχνει την υγεία του ασθενούς.

Δοκιμές για την παρουσία Giardia

Βιοψία περιεχομένων του δωδεκαδακτύλου

Αυτή η μέθοδος σάς επιτρέπει να εντοπίσετε Giardia σε ενήλικες ή παιδιά. Η απόδοσή του παρουσιάζεται σε ασθενείς στους οποίους η νόσος δεν ανιχνεύθηκε με άλλους τρόπους. Για τη διάγνωση της γιγαρδιασίας, το περιεχόμενο του δωδεκαδακτύλου τοποθετείται κάτω από μικροσκόπιο και εξετάζεται για την παρουσία παρασίτων και των κύστεών τους. Αυτή η μέθοδος θεωρείται η πιο αξιόπιστη.

Δοκιμή αίματος για το Giardia

Σε απάντηση στην αναπαραγωγή των απλούστερων, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού αίματος αρχίζουν να παράγουν πρωτεϊνικά αντισώματα. Η διαγνωστική αξία είναι η ανίχνευση συνολικών ανοσοσφαιρινών των κατηγοριών M και G.

Είναι σημαντικό!

Για να αναγνωριστεί το Giardia, η εξέταση πραγματοποιείται όχι νωρίτερα από 1-2 εβδομάδες μετά την έναρξη των κλινικών συμπτωμάτων. Διαφορετικά, τα αντισώματα για το παράσιτο δεν θα έχουν χρόνο να διαμορφωθούν, ο ασθενής θα παραπλανηθεί από ένα ψευδώς αρνητικό αποτέλεσμα.

Ένα από τα κλινικά συμπτώματα της γιγαρδίας είναι η αύξηση του αριθμού των ηωσινοφίλων στη δοκιμή αίματος.Μια βιοχημική μελέτη αποκαλύπτει μια μείωση της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες των γάμμα-λοβουλίνης, της λευκωματίνης και της ανάπτυξης του ενζύμου αλκαλική φωσφατάση. Αυτά τα σημάδια δείχνουν μόνο έμμεσα ένα παράσιτο στο σώμα και δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν ή να αρνηθούν τη διάγνωση.

Πρόσθετες εξετάσεις

Αυτές οι μέθοδοι δεν θα επιτρέψουν τη διάγνωση του Giardia · θα βοηθήσουν μόνο στην εξάλειψη άλλων ασθενειών και θα υποψιάζονται πιθανές λοιμώξεις. Οι καταγγελίες του ασθενούς είναι συχνά αόριστες, η κατάσταση δεν χαρακτηρίζεται από έντονα κλινικά συμπτώματα.

Ο ασθενής ξεκινά την εξέταση με μια επίσκεψη στο γενικό ιατρό. Η διαφορική διάγνωση της γιριδιάζης θα απαιτήσει τη συνεννόηση με άλλους ειδικούς: δερματολόγο, νευροπαθολόγο, πνευμονολόγο, υπερηχογράφημα των κοιλιακών οργάνων, με ιδιαίτερη προσοχή στο ήπαρ και τους αγωγούς.

Η διάγνωση της γιγαρδιάσης διεξάγεται παρουσία κλινικής εικόνας της ασθένειας ή των συμπτωμάτων που δεν ταιριάζουν σε άλλες λοιμώδεις λοιμώξεις του εντέρου. Οι πιο αξιόπιστες μέθοδοι ανίχνευσης του παρασίτου περιλαμβάνουν τη μελέτη των περιεχομένων του δωδεκαδακτύλου.