Περιγραφή και φωτογραφίες των αράχνων της περιοχής Saratov

Οι αράχνες της περιοχής Saratov δεν διαφέρουν κατ 'αρχήν από τους κατοίκους των γειτονικών εδαφών. Οι μικροί ασπόνδυλοι κάτοικοι της περιοχής μελετούν αρκετά καλά. Συνολικά, υπάρχουν 400 είδη αρθροπόδων στην πανίδα αυτής της περιοχής. Η περιοχή Saratov διακρίνεται από το γεγονός ότι 5 είδη αράχνης παρατίθενται στο κόκκινο βιβλίο της αμέσως.Ορισμένες από αυτές είναι δηλητηριώδεις, άλλες είναι εντελώς ακίνδυνες, αν και φαίνονται τρομακτικές.

Κόκκινα βιβλία αράχνες

Μεταξύ των αρθροπόδων που απαριθμούνται στο τοπικό κόκκινο βιβλίο είναι και οι δηλητηριώδεις αράχνες της περιοχής Saratov και τα εντελώς αβλαβή πλάσματα. Δεν υπάρχουν πραγματικά επικίνδυνες αράχνες μεταξύ των δηλητηριωδών. Είναι σε θέση να παραδώσει πολλή δυσφορία.

Τα είδη αράχνης που προστατεύονται στην περιοχή Saratov περιλαμβάνουν:

• μαύρο HRP ή μαύρο κόκορα?
• Νότια ρωσική ταραντούλα.
• ασημένια αράχνη?
• atypus wall?
• φυτό κυνηγού / ριγέ.

Τα δύο πρώτα είδη μπορεί να είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Αλλά στην περιοχή Saratov, βρίσκονται υπό κρατική προστασία. Δεδομένου ότι είναι αδύνατο να προσβληθούν αυτά τα ζώα (ήδη επιβιώνουν με δυσκολία) και είναι καλύτερο να το παρακάμψετε, είναι απαραίτητο να τα περιγράψουμε με ονόματα και φωτογραφίες. Για να μπορείτε να μάθετε πότε πηγαίνετε στη φύση.

Δύο δηλητηριώδη είδη: erezus και ταραντούλα. Και οι δύο είναι δηλητηριωδώς δηλητηριώδεις. Για να δαγκώσει το δάγκωμα τους δεν οδηγεί. Το πιο επικίνδυνο από αυτά τα δύο είναι το erezus, καθώς το δηλητήριό του οδηγεί σε πιο σοβαρές συνέπειες.

Μαύρος Ερέος (Eresus kollari)

Ο Erezus ονομάζεται βελούδινη αράχνη για τις χοντρές κοντές τρίχες που καλύπτουν το σώμα.Εξαιτίας αυτού, η αράχνη φαίνεται βελούδινη.

Μαύρος χειρούργος

Για την περιοχή, erezusy είναι μία από τις μεγαλύτερες αράχνες: το μήκος του σώματος του θηλυκού είναι μέχρι 2 cm, το αρσενικό είναι 1 cm. Στον Erezus ο αυστηρός σεξουαλικός dimorphism στο χρώμα: το θηλυκό είναι πάντα μαύρο. Το αρσενικό έχει ένα έντονο κόκκινο χρώμα της κοιλιάς με τέσσερις μαύρες κουκίδες. Τα σημεία βρίσκονται στις γωνίες της πλατείας.

Ενδιαφέρουσες

Λόγω του χρώματος της κοιλιάς στο αρσενικό, το λαϊκό όνομα για τον Erezus είναι η αράχνη-πασχαλίτσα.

Το Erezusy ζει σε βράχια βάθους 10 εκ. Πάνω από την τρύπα, οι αράχνες πλέκουν ένα θόλο παγίδας συνδεδεμένο με έναν ζωντανό σωλήνα. Οι ίδιοι οι Ερέζους δεν σκάβουν τρύπες, καταλαμβάνουν τις κατοικίες άλλων ασπονδύλων (γρύλοι, σκαθάρια και άλλα), τα οποία χρησιμεύουν ως θήραμα για αυτές τις αράχνες. Μπορεί να χτίσει σπίτια σε ρωγμές και κενά κάτω από τις πέτρες.

Το Erezus κυνηγάει γρήγορα μεγάλα σφάλματα, άλλα αραχνοειδή και άλλα ασπόνδυλα χρησιμοποιώντας ένα θόλο αράχνης. Τα θηλυκά, που εγκατασταθούν σε ένα μέρος, δεν αφήνουν ποτέ το καταφύγιο. Οι Burrows αφήνουν μόνο μικρά και ώριμα αρσενικά σε αναζήτηση ενός ζευγαριού. Τα θηλυκά Eresus φθάνουν στο τρίτο έτος της ζωής τους. Βάζουν μόνο ένα κουκούλι στη ζωή τους, μετά από το οποίο πεθαίνουν.Οι νεαροί αράχνες και τα ανώριμα θηλυκά πηγαίνουν για το χειμώνα.

Νότια ρωσική ταραντούλα

Ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος των αράχνων Saratov. Το Lycosa singoriensis ανήκει στην οικογένεια των αράχνων λύκων, δεν υφαίνει ιστό και το κυνήγι τη νύχτα. Οι ρωσικές ταραντούλες της Νότιας Ρωσίας βρίσκονται σε ξηρά κλίματα, προτιμώντας ζώνες στέπας και ημι-ερήμου. Στην περιοχή Saratov αναφέρεται επίσης στο κόκκινο βιβλίο, λόγω του μικρού αριθμού των κατάλληλων οικοτόπων για αυτήν την αράχνη.

Νότια ρωσική ταραντούλα

Τα Tarantulas σκάβουν ανεξάρτητα τις βαθιές τρύπες στις οποίες η λεία παγίδα. Δεν έχουν ειδικά καταφύγια για τα γενέθλια. Η γυναίκα μετά την ωοτοκία τα τυλίγει σε ένα κουκούλι και φέρει μαζί τους. Μετά την εμφάνιση της αράχνης μεταφέρει απογόνους στην κοιλιά.

Κυνήγι μικρά ασπόνδυλα: γρύλοι, σκαθάρια, βεντάλια. Κατά τη διάρκεια του κυνηγιού ή, υπερασπιζόμενοι τον εαυτό τους, μπορούν να πηδήξουν σε ύψος 10-15 cm.

Σημείωση!

Οι δαγκώματα σφήκα και ταραντούλα είναι περίπου ίσες σε ένταση πόνου και επακόλουθο. Μετά από λίγες ώρες, τα σημάδια τσαγάντου δαγκώματος εξαφανίζονται.

Αράχνη αράχνη (Argyroneta aquatica)

Το είδος διανέμεται ευρέως στην Ευρώπη, αλλά στην περιοχή Saratov περιλαμβάνεται στο κόκκινο βιβλίο. Διαφέρει στην παρουσία στην κοιλιακή χώρα πολλών κοντών τριχών, λερωμένες με μια ειδική ουσία.Χάρη σε αυτή την προσαρμογή, η αράχνη μπορεί να περάσει πολύ καιρό κάτω από το νερό. Οι λιπαρές τρίχες δεν βρέχονται και ο αέρας παγιδεύεται μεταξύ τους. Κάτω από το νερό, το silverfish αναπνέει χάρη σε αυτή τη φυσαλίδα αέρα.

Ασημένια αράχνη

Ενδιαφέρουσες

Serebryanka - ένα από τα λίγα είδη των αράχνων, στα οποία το αρσενικό είναι μεγαλύτερο από το θηλυκό. Το μέγεθος του αρσενικού τον σώζει από τον κανιβαλισμό. Ένα άλλο άτυπο χαρακτηριστικό για τις αράχνες: το αρσενικό και το θηλυκό ζουν μαζί στο ίδιο καταφύγιο.

Εξωτερικά, αυτές είναι μεσαίες αράχνες: το αρσενικό είναι 1,5 cm, το θηλυκό είναι 1,2 cm. Το κεφάλι του στήθους είναι καφέ, σχεδόν γυμνό. Η κοιλιά καλύπτεται με παχιές τρίχες.

Οι αράχνες ζουν σε στάσιμα ή χαμηλής ροής ύδατα. Οι φωλιές σε σχήμα καμπάνας χτίζονται επίσης κάτω από το νερό. Μετά την κατασκευή της φωλιάς, το silverfish το γεμίζει με αέρα και το χρησιμοποιεί ως καταφύγιο. Τρέφεται από μικρά υδρόβια ζώα που αλιεύει κάτω από το νερό.

Η ασημένια αράχνη έχει ένα μάλλον ισχυρό δηλητήριο, αλλά είναι λιγότερο δηλητηριώδες από μια ταραντούλα.

Σοβαρές και σχετικά δηλητηριώδεις αράχνες στο τέλος του Σαρατόφ. Οι υπόλοιποι κάτοικοι κόκκινων βιβλίων στις στέπες και τις αμμώδεις πλαγιές που προστατεύονται από το νόμο δεν φοβούνται τον άνθρωπο.

Ατύχημα τοίχου (Atypus muralis)

Μνημείο της Τριτοβάθμιας Περιόδου.Συνολικά, μόνο 4 είδη αυτών των αράχνων που ανήκουν στο πρώτο γένος έχουν καταγραφεί στη Ρωσία. Στον κόσμο υπάρχουν 52 είδη με 3 γένη. Στην περιοχή Saratov κατοικεί μόνο το ατύχημα. Ο οικότοπος αυτής της αράχνης περιορίζεται στα βουνά Sokolimi και Zhiguli, καθώς και στην περιοχή Krasnosmarsky forest.

Ατύχημα τοίχου

Αναφέρεται στις αράχνες των εκσκαφέων, αυτο-σκάψιμο τους λαγούμια. Οι αράχνες είναι συνήθως μεσαίου μεγέθους: 0,8-1,2 εκ. Τα θηλυκά μπορούν να μεγαλώσουν μέχρι 2 εκ. Atipus μαύρο χρώμα. Η εσωτερική δομή είναι πρωτόγονη: δεν έχουν τραχεία, αναπνέουν με τη βοήθεια ενός ζευγαριού σάκων πνευμόνων.

Σημείωση!

Εξωτερικά, ο άτυπος φαίνεται να είναι μια επικίνδυνη αράχνη λόγω της μεγάλης μακριάς chelicera, που κατευθύνεται παράλληλα προς το έδαφος. Στην πραγματικότητα, αυτή η συσκευή χρειάζεται λόγω του αρχικού τρόπου κυνηγιού των εντόμων.

Οι Atipuses σκάβουν νάρκες μέχρι 90 εκατοστά βάθος, οι οποίες είναι επενδεδυμένες με αράχνες από μέσα. Αυτό το ύφασμα εκτείνεται από το εξωτερικό και μοιάζει με μακρύ σωλήνα με κλειστό άκρο. Συνήθως η αράχνη κρύβει τον σωλήνα κάτω από τη βλάστηση.

Τα θηλυκά Atypus δεν αφήνουν ποτέ τους σωλήνες αυτούς. Μια αράχνη που πλησιάζει έναν σωληνάριο από έντομα σκοτώνει μέσα από το ύφασμα. Μετά από αυτό, γεμίζει μια τρύπα στο τέλος του σωλήνα και πηγαίνει έξω για να πάρει το θήραμα.

Τα αρσενικά κατά την αναπαραγωγική περίοδο διεισδύουν στο καταφύγιο της γυναίκας, σχίζοντας τον ιστό του σωλήνα. Τα αυγά ωριμάζουν 8-9 μήνες. Η ζωή αυτών των αράχνων είναι 7-8 χρόνια. Το θηλυκό γίνεται σεξουαλικό ώριμο μόνο σε 4 χρόνια.

Αυτές οι αράχνες ζουν σε αποικίες δεκάδων ατόμων. Οι Burrows βρίσκονται σε απόσταση 0,5-2 m το ένα από το άλλο. Για τις αποικίες προτιμούν να επιλέγουν τα αμμώδη εδάφη στις ηλιόλουστες πλαγιές ή στις όχθες των πευκοδάσους και των πευκοδάσους.

Ο κυνηγός ριγέ

Στην περιοχή Saratov βρέθηκαν 4 είδη της οικογένειας Pisauridae - αράχνες κυνηγού που ανήκουν σε 2 γένη: Dolomedes και Pisaura. Αλλά μόνο ένας από αυτούς περιλαμβάνεται στο κόκκινο βιβλίο της περιοχής Saratov. Αυτός είναι ένας κυνηγός ριγέ.

Ο κυνηγός ριγέ

Το όνομα "φυτό" σε αυτήν την περίπτωση είναι λανθασμένο και εντοπίζεται από τη λατινική ονομασία του είδους Dolomedes plantarius. Plantae στα λατινικά "φυτά".

Τα θηλυκά του λοφίου κυνηγού αυξάνονται στα 2 cm. Οι αρσενικοί μέσοι όροι είναι 11 mm. Σύμφωνα με την περιγραφή και την εμφάνιση, ο ριγμένος κυνηγός είναι πολύ παρόμοιος με τον "συγγενή" του - Dolomedes fimbriatus, του οποίου το όνομα στη ρωσική συστηματική είναι περιορισμένο. Και τα δύο είδη ζουν στην ίδια περιοχή και είναι εύκολα συγκεχυμένα.

Οι κυνηγοί ριπών και των άκρων διακρίνονται από το πλάτος μιας λωρίδας φωτός που τρέχει κατά μήκος ολόκληρου του σώματος. Οι λωρίδες ξεκινούν από τον κεφαλότορα και κλείνουν στο τέλος της κοιλιάς.Τα ριγωτά σύνορα στην κεφαλοφόρα είναι ευρύτερα από την κοιλιά.

Το χρώμα είναι καφέ. Κοιλιακή κοιλιά. Τα πόδια είναι παχιά, μακρά, εξοπλισμένα με μεγάλες αιχμές.

Ενδιαφέρουσες

Αυτές οι αράχνες μπορούν να τρέξουν για λίγο στην επιφάνεια του νερού.

Οι κυνηγημένοι κυνηγοί ζουν κοντά σε δεξαμενές. Στο ίδιο μέρος πιάστε τη λεία, παγιδεύοντάς την σε άκρη του νερού. Τα θηλυκά γίνονται σεξουαλικά ώριμα σε 2 χρόνια. Αναπαράγονται δύο φορές το χρόνο. Σε μια στιγμή, το θηλυκό φέρει 500-600 αυγά.

Pisura εκπληκτική (Pisaura mirabilis)

Δεν υπάρχει καθιερωμένο ρωσικό όνομα. Ανήκει στους κυνηγούς αράχνες. Τα θηλυκά της pizayura είναι εκπληκτικά μακρά, μέχρι 15 mm, αρσενικά - μέχρι 13 mm. Ζει στο χορτάρι και στους θάμνους. Κυνήγι αράχνης το απόγευμα. Χρώμα πρασινωπό γκρι ή γκρι-καφέ. Στις πλευρές της κοιλιάς υπάρχουν χλωμές ζώνες. Μία στενή λωρίδα φωτός εκτείνεται κατά μήκος της ραχιαίας κοιλότητας του κεφαλοθάλαμου.

Pisura εκπληκτικό

Ενδιαφέρουσες

Αυτό το είδος έχει μια ενδιαφέρουσα τελετή γάμου. Το αρσενικό πριν από την παχυσαρκία παρουσιάζει ένα κουκούλι στο θηλυκό με ένα τυλιγμένο έντομο. Η ελαφρύτερη σκιά ενός κουκούλι, τόσο περισσότερο αποτιμάται από το θηλυκό. Οι άνδρες που δεν έκαναν δώρο έχουν 50% λιγότερες πιθανότητες παχυσαρκίας.

Αλλά δεν είναι όλα τα αρσενικά την κατάλληλη στιγμή είναι ένα επιτυχημένο κυνήγι. Επομένως, μερικές φορές η αράχνη παρουσιάζει ένα μη βρώσιμο κουκούλι στο θηλυκό. Το θηλυκό θα το γνωρίζει ήδη στη διαδικασία συσσώρευσης.