Άγριες αράχνες

Οι αράχνες λύκοι πήραν το όνομά τους για συνήθειες, παρόμοια με τη συμπεριφορά αυτών των λύκων. Οι εκπρόσωποι αυτής της οικογένειας των μεγάλων αρθροπόδων είναι νυκτερινοί και κυνήγι χωρίς τη βοήθεια των αράχτων ιστών, οδηγώντας το θήραμά τους. Η οικογένεια έχει σχεδόν 2,5 χιλιάδες είδη. Αυτά τα αρθρόποδα δεν ζουν μόνο σε πάγο. Δεν έχουν κανέναν να πιάσουν εκεί. Ακόμη και στη Γροιλανδία υπάρχουν αράχνες από την οικογένεια Lycosidae, αλλά μόνο σε σχετικά ζεστή ακτή, όπου μπορείτε να βρείτε χώμα και έντομα.

Περιγραφή οικογένειας

Οι αράχνες λύκοι είναι μεγάλα αρθροπόδια που δεν κατασκευάζουν ιστούς αράχνης. Μερικά είδη φτάνουν σε μέγεθος μεγαλύτερο από 3 εκ. Οι εκπρόσωποι της οικογένειας έχουν μια πρωτόγονη δομή σώματος. Όλα τα εσωτερικά όργανα βρίσκονται στη μεγάλη κοιλία. Το μερίδιο του επικεφαλής του κεφαλιού έπεσε σε λειτουργία:

• θέα;
• κίνηση ·
• αναπνοή?
• αγγίξτε το.

Και οι αράχνες του λύκου το τρώνε.

Δομή σώματος

Όλα τα είδη της οικογένειας είναι κυνηγοί νύχτας. Εξαιτίας αυτού, οι "λύκοι" έχουν καλά αναπτυγμένη όραση. Το μάτι στον κεφαλότορα είναι συνήθως 4 ζεύγη, τα οποία είναι διατεταγμένα σε 3 σειρές:

• κάτω - 4 μικρά μάτια.
• Μεσαίο - 2 πολύ μεγάλα μάτια.
• άνω - 2 μεσαίου μεγέθους μάτια.

Μεγάλα μάτια είναι προσαρμοσμένα για νυχτερινό κυνήγι Οι αισθητήριες τρίχες που βρίσκονται στα πόδια και στο σώμα είναι υπεύθυνες για την αφή των "λύκων".

Σημείωση!

Τα μάτια λάμπουν τη νύχτα με τεχνητό φως και το ζώο μπορεί να ανιχνευθεί με ένα φακό.

Τα πόδια των εκπροσώπων της οικογένειας μεσαίου μήκους, αλλά παχύ και ισχυρό. Παρέχουν στα ζώα όχι μόνο την ευκαιρία να τρέξουν, αλλά και να πηδούν. Οι αράχνες των λύκων των αράχνων δεν είναι τόσο μεγάλες όσο οι αράχνες των αλόγων. "Οι λύκοι" πρέπει να είναι σε θέση μόνο να πιάσουν λεία.

Οι αδένες ιστού, όλα αυτά τα αρθροπόδια, χρησιμοποιούνται για να συνενωθούν τα τείχη της λίμνης τους.Ως δίκτυα παγίδευσης δεν ισχύει το δίκτυό τους. Τα θηλυκά είναι τυλιγμένα σε ένα κουκούλι αράχνης. Το κουκούλι φέρνουν μαζί τους. Για να αποφύγετε τη συστολή του κουκούλι στο έδαφος, η αράχνη κρατά ψηλά την κοιλιά.

Ενδιαφέρουσες

Μια γυναίκα που φέρει ένα κουκούλι είναι ικανή να κυνηγάει ανεξάρτητα.

Άγριες αράχνες

Η οικογένεια Lycosidae δεν διαθέτει μηχανισμούς προστασίας εναντίον εχθρών, εκτός από έναν προστατευτικό χρωματισμό. Η φωτογραφία των αράχνων λύκων δείχνει καθαρά ότι το κύριο χρώμα τους είναι γκρι. Υπάρχουν τύποι καφέ ή μαύρο. Μπορεί να υπάρχουν άτομα με ανοικτό χρώμα. Αλλά αυτό είναι είτε μια νεαρή αράχνη μετά από molting, ή ένα είδος σπηλαίου, όπου το χρώμα δεν έχει σημασία.

Ενδιαφέρουσες

Η αράχνη αράχνη Kaya δεν έχει μόνο ανοιχτόχρωμο χρώμα, αλλά έχει επίσης χάσει εντελώς τα μάτια της.

Διαφορές αρσενικό από θηλυκό

Στις αράχνες των λύκων, ο σεξουαλικός διμορφισμός αναπτύσσεται, αλλά "προς την αντίθετη κατεύθυνση". Στα ζώα, συνήθως τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα και ισχυρότερα από τα θηλυκά. Υπάρχουν λίγα είδη όπου η αντίστροφη σχέση. Οι αράχνες είναι λύκοι τέτοιων εξαιρέσεων. Το αρσενικό είναι μικρότερο, με πιο σκούρο χρώμα, αλλά καλά ανεπτυγμένο pedipalps. Η καλύτερη ανάπτυξη των pedipalps στα αρσενικά εξηγείται από το γεγονός ότι οι αρσενικές αράχνες έχουν αναπαραγωγικά όργανα σε αυτά τα άκρα.

Διαδικασία αναπαραγωγής

Τα τροπικά είδη είναι ικανά να ζευγαρώσουν όλο το χρόνο. Οι κάτοικοι εύκρατων γεωγραφικών τομών ξεκινούν τη διαδικασία αναπαραγωγής το καλοκαίρι. Η πρωτοβουλία δείχνει έναν άνδρα. Αφού βρήκε ένα θηλυκό, σηκώνει το τρίτο ζευγάρι των ποδιών και, κουνώντας τα, προσεγγίζει την αράχνη. Εάν η εν λόγω αιτούσα ταιριάζει, διπλώνει τα πόδια της και τοποθετεί, επιτρέποντας στο αρσενικό να αναρριχηθεί στην πλάτη του. Για να διευκολυνθεί η συμπλοκή των αρσενικών, η αράχνη αυξάνει την κοιλιά της.

Σημείωση!

Μετά το ζευγάρωμα, η αράχνη βρίσκει καταφύγιο και υφαίνει ένα κουκούλι για τα αυγά. Αφού βάζουμε τα αυγά, η θηλυκή πλεξούδες το κουκούλι με αρκετά περισσότερα στρώματα αράχνης και την αποδίδει στα περιστρεφόμενα όργανα.

Όπως τα θηλαστικά των ομώνυμων θηλυκών, οι αράχνες των λύκων φροντίζουν τους απογόνους τους. Λίγες εβδομάδες μετά την τοποθέτηση, οι νεαροί απόγονοι εκκολάπτονται. Η αράχνη κρατάει το κουκούλι και βοηθά τα μικρά παιδιά να φτάσουν στην άγρια ​​φύση. Μετά την εκκόλαψη, το θηλυκό αράχνη το τραβάει στον εαυτό της. Σε ένα άτομο μπορεί να υπάρχουν 40-100 παιδιά. Η ποσότητα εξαρτάται από τον τύπο της αράχνης και το μέγεθος της.

Ενδιαφέρουσες

Ο μέγιστος αριθμός αράχνων μεταφέρεται από τα θηλυκά του γένους Tarantulas.

Διάρκεια ζωής

Η διάρκεια ζωής των αράχνων λύκων εξαρτάται από το μέγεθός τους. Οι εκπρόσωποι των μικρών ειδών ζουν για περίπου έξι μήνες.Οι μεγάλες αράχνες μπορούν να ζήσουν περισσότερο από 2 χρόνια. Τα αρσενικά δεν επιβιώνουν τον πρώτο χρόνο. Οι αράχνες και τα γονιμοποιημένα θηλυκά μπαίνουν σε αδρανοποίηση.

Οικότοπος

Στις ξηρές στέπες ζει ένα από τα μεγαλύτερα γένη της οικογένειας - ταραντούλες. Οι περισσότεροι αράχνες λύκων προτιμούν τόπους με υψηλή υγρασία. Τέτοια μέρη είναι δάση κοντά σε υδάτινα σώματα. Μπορείτε να ανιχνεύσετε αράχνες λύκου:

• κάτω από τις πέτρες?
• στους θάμνους?
• στα λιβάδια.
• σε πεσμένα φύλλα.

Άγριες αράχνες

Για καταφύγιο, τα αρθρόποδα αυτής της οικογένειας προτιμούν τα πεσμένα φύλλα και το δάσος, το οποίο είναι πάντα άφθονο κοντά στο νερό.

Σημείωση!

Ο τρόπος ζωής, οι φωτογραφίες και οι περιγραφές των αράχνων λύκων είναι σχεδόν οι ίδιοι με εκείνους της άλλης οικογένειας - πιο δηλητηριώδεις αψιδοειδείς αράχνες.

Εξαιτίας αυτού, οι "λύκοι" συχνά σκοτώνονται, αν και για τους ανθρώπους είναι πρακτικά αβλαβείς και στη φύση τους λειτουργούν ως σταθεροποιητές του αριθμού των ασπόνδυλων.

Ισχύς

Μεταξύ της οικογένειας υπάρχουν καθιστικά είδη που ζουν σε βάρκες και αδέσποτα. Όμως, όλα οδηγούν ένα ενεργό κυνήγι για τα σκαθάρια, τις προνύμφες τους και άλλα άτριχα έντομα. Δεν θα αρνηθεί να φάει μια μύγα, αν μπορείτε να το πιάσετε. Τα είδη πουλιών μπορούν να κυνηγήσουν όχι μόνο τη νύχτα, αλλά και κατά τη διάρκεια της ημέρας.Αλλά το απόγευμα αρπάζουν μόνο το θήραμα, το οποίο τρέχει από το μινκ.

Ενδιαφέρουσες

Οι αρραβωνιαστικοι εκπρόσωποι αυτής της οικογένειας αρπάζονται στο άλμα. Πριν από το άλμα, ο αρθροπόδης συνδέει ένα ιστό αράχνης με τον τόπο από τον οποίο θα πηδήσει. Έτσι, το ζώο ασφαλίζεται από την πτώση από έναν κλάδο ή από κάπου αλλού.

Κίνδυνος για τον άνθρωπο

Οι πραγματικές αράχνες είναι όλες δηλητηριώδεις, διαφορετικά δεν θα είναι σε θέση να απορροφήσουν φαγητό. Αλλά λίγα από αυτά είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Οι εκπρόσωποι της οικογένειας Lycosidae προκαλούν φόβο για το μέγεθος και την εμφάνισή τους. Αλλά οι αράχνες λύκων είναι δηλητηριώδεις ή όχι - μια σχετική ερώτηση. Μεταξύ αυτών είναι είδη ποικίλων βαθμών τοξικότητας. Είναι συνηθισμένο να φοβάστε τα ταραντούλα, εξαιτίας των οποίων εμφανίστηκε και ο χορός tarantella, σύμφωνα με το μύθο.

Στην πραγματικότητα, η τοξικότητα αυτής της οικογένειας αρθροπόδων που ζουν σε εύκρατα κλίματα είναι υπερβολικά υπερβολική. Το δάγκωμα προκαλεί τοπικό ερεθισμό, που χαρακτηρίζεται από σύντομο πόνο, κνησμό και ερυθρότητα.

Τα τροπικά είδη είναι πιο επικίνδυνα. Τα τσιμπήματα τους προκαλούν:

• οίδημα
• παρατεταμένος πόνος.
• ζάλη;
• ναυτία;
• γρήγορος παλμός.

Το δάγκωμα δεν είναι επίσης θανατηφόρο, αλλά για να ανακουφίσει τις συνέπειες αξίζει να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό.

Ενδιαφέρουσες

Νωρίτερα, τα είδη της Νότιας Αμερικής έχουν αποδοθεί σε κάποια θανατηφόρα δαγκώματα. Περαιτέρω μελέτες έδειξαν ότι τα αρθρόποδα που ανήκουν σε άλλες οικογένειες ήταν υπεύθυνα για τους θανάτους.