Ladybug και αφίδες

Εκπληκτικά όμορφη πασχαλίτσα δημιουργίας, η οποία καλείται συχνά τον ήλιο, γνωστό από την παιδική ηλικία. Αλλά ως παιδί, δεν είχε σκεφτεί για το πόσο καλή φέρνει ένα μικρό πλάσμα που ήταν για τους ανθρώπους και ενός άλλου βοηθός στον αγώνα κατά των παρασίτων του κήπο και λαχανόκηπο. Ένα από αυτά είναι η αφίδα. Στην εμφάνιση είναι αβλαβή μικροσκοπικά έντομα με τους συγγενείς τους, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στις καλλιέργειες. Τα γαϊδουράκια και οι αψίδες δεν είναι φίλοι. Οι ιδιοκτήτες σπιτιού αγαπούν τον πρώην και μισούν τον τελευταίο. Ο λόγος για αυτό είναι ο πιο απλός - η πασχαλίτσα τρώει αφίδες.

Λίγο ιστορία

Οι άνθρωποι δεν άρχισαν αμέσως να χρησιμοποιούν το γαϊδουράκι για δικούς τους σκοπούς. Στις αρχές του 19ου αιώνα στις ΗΠΑ - την πολιτεία της Καλιφόρνια, έφεραν κατά λάθος ένα αφράτο αφρώδες κρέας από την Αυστραλία. Πολλαπλασιάζοντας σε απίστευτες ποσότητες, έγινε επικίνδυνο για τους κηπουρούς που, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και τεχνικές, δεν μπορούσαν να προστατεύσουν τα εσπεριδοειδή από αυτά τα παράσιτα. Ο Άφιδ άρχισε να τα τρώει.

Προσπαθώντας να βρει μια διέξοδο από αυτή την κατάσταση, οι επιστήμονες άρχισαν να μελετούν τι οι σχέσεις του χαρακτήρα είναι πασχαλίτσα και αφίδες στην πατρίδα τους, γνωρίζοντας ότι αυτά τα σκαθάρια τρώνε έντομα και mealybugs κλίμακα. Οι εντομολόγοι έχουν βρει ότι ένα είδος ζει στην Αυστραλία - το Rodolia cardinalis. Ότι είναι ο χειρότερος εχθρός αφίδες. Αποφασίστηκε να φέρει το είδος αυτό στην Καλιφόρνια, η οποία εφαρμόστηκε με επιτυχία. Χρειάστηκαν 2 χρόνια για τα σκαθάρια να καταστρέψουν τις αφίδες.

Ladybug και αφίδες

Ενδιαφέρουσες

Αλλά η ηγετική θέση σε αυτό το ζήτημα απασχολείται από πασχαλίτσες που ονομάζονται Hippodamia convergens, που οι επιστήμονες αποκαλούν αυτά τα αρπακτικά ζώα. Είναι παρόμοια με τους συναδέλφους τους, αλλά διαφέρουν ως προς την προέλευσή τους λόγω διαφορετικών περιβαλλοντικών συνθηκών. Είναι πολύ αδηφάγοι και μπορούν να τρώνε όλα τα έντομα στο μονοπάτι τους.

Ποικιλίες και Διατροφή

Ο άνθρωπος γνωρίζει 4.300 είδη πασχαλιές και μόνο 370 από αυτούς ζουν στη Βόρεια Αμερική. Αν δεν ήταν στη φύση, οι ορδές των αφιδών θα είχαν κερδίσει και οι κηπουροί έπρεπε να αναζητήσουν άλλες μεθόδους για την καταπολέμηση αυτών των παρασίτων, δηλαδή, να χρησιμοποιήσουν τοξικές χημικές ουσίες. Και η χρήση τους στον κήπο είναι ανεπιθύμητη.

Καλλιτεχνική πασχαλίτσα

Η αλληλεπίδρασή τους με τις αφίδες ξεκινά αμέσως, αναζητούν έντομα για φαγητό. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, δεδομένου ότι τροφοδοτούσαν τις αφίδες ενώ βρισκόταν στο στάδιο των προνυμφών. Επομένως, τίθεται ένα αρκετά λογικό ερώτημα σχετικά με το τι μπορούν να φάνε και οι πασχαλιές. Μη βρίσκοντας αφίδες και τις προνύμφες, οι αγελάδες δεν περιφρονούν μικρές κάμπιες, τρώνε ακάρεα αράχνης, whitefly, ασπίδα και ένα σκουλήκι.

Αλλά τι λαγουδάκια τρώνε το χειμώνα - πολλοί ενδιαφέρονται. Μόλις εμφανιστούν οι πρώτοι παγετοί, τα σκαθάρια αρχίζουν να μεταναστεύουν στα βουνά.Ο τόπος του καταφυγίου τους είναι ρωγμές και ρωγμές στα βράχια. Μερικές φορές οι λιχουδιές γίνονται τόσο πολύ στα βουνά που τις καλύπτουν με ένα όμορφο κόκκινο μοτίβο που μοιάζει με χαλί. Εδώ, στα βουνά, διασώζονται, αδρανοποιούν. Με την έλευση των πρώτων ακτίνων του ήλιου, ξυπνούν και εξέρχονται από τις ρωγμές.

Αφού οι πασχαλίτσες ικανοποιήσουν την πείνα με γύρη και αφίδες, τα αυγά τοποθετούνται σε ένα μέρος κοντά σε μια αποικία εντόμων. Στην τοποθέτηση μπορεί να είναι από 200 έως 400 αυγά. Ο αριθμός τους εξαρτάται από τη δύναμη του θηλυκού.

Ενδιαφέρουσες

Ο τύπος της σχέσης μεταξύ των ίδιων των σκαθαριών είναι αρκετά ασυνήθιστος. Οι εκκολαφθείσες προνύμφες τρώνε ήσυχα τα γειτονικά αυγά, των οποίων οι αδελφοί τους δεν έχουν ακόμη εμφανιστεί. Με αυτόν τον τρόπο, συσσωρεύουν θρεπτικά συστατικά μέχρι να βρουν αυγά, προνύμφες και αφίδες ενηλίκων.

Εάν τα προηγούμενα σκαθάρια "ψεκάστηκαν" από αεροπλάνα πάνω σε χωράφια και κήπους, σήμερα αυτή η πρακτική δεν ισχύει. Ο έλεγχος παρασίτων γίνεται με τη χρήση χημικών ουσιών και ΓΤΟ.